In koninklijk kielzog liggen de deals voor het oprapen

De taxi wurmt zich door het hopeloos vastgelopen verkeer in de ochtendspits van Sydney. Op de achterbank kijkt Hans de Boer naar buiten, naar niets in het bijzonder. Dan zegt hij: ,,Het is niet zo dat we deze week voor een miljard euro aan contracten afsluiten.'' Brede grijns: ,,Want in dat geval zou ik nooit meer thuis zijn.''

Koningspaar

Het gesprek in de file gaat over het nut en de noodzaak van de Nederlandse handelsmissie die deze week, in de schaduw van het staatsbezoek van Willem-Alexander en Máxima, door Australië trekt. De Boer, voorman van werkgeversorganisatie VNO-NCW is onderweg naar het hoofdkantoor van Ernst & Young in de enige echte Australische metropool.

In de wolkenkrabber vertelt hij ruim dertig Australische ceo's waarom ze hun dollars absoluut in Nederlandse bedrijven moeten investeren. Het koningspaar, op staatsbezoek down under, luistert ook mee. Later op de ochtend brengt hij Nederlandse en Australische zakenlui bij elkaar en schuift de vorst ook weer even aan.

Reken volgens De Boer dus niet op tal van harde contracten. Maar in al die Australische steden waar de missie doorheen trekt, kunnen de 125 meereizende vertegenwoordigers van het Nederlandse bedrijfsleven potentiële Australische klanten wel diep in de ogen kijken. Dat is volgens De Boer hard nodig, want de Australiërs en Nederlanders kennen elkaar weliswaar, maar niet goed genoeg in zakelijk opzicht.

Voedselindustrie

Gisteren nog maakte hij een babbel met de Australische minister van Economische Zaken. ,,En die vertelt mij doodleuk dat ze hier heel druk bezig zijn met de agrarische sector in het noorden van het land. Daar staat veel te gebeuren, want het ligt vlakbij het dichtbevolkte Zuidoost-Azië en het heeft een enorme oppervlakte zoet water. Dan zeg ik tegen zo'n minister: 'Betrek ons erbij, wij hebben de kennis'. Zonder de handelsmissie zou ik die bewindsman waarschijnlijk niet spreken.''

Een paar uur later, op een eilandje in de haven van Sydney: Cockatoo Island. De Rabobank organiseert in een loods een symposium over duurzame voedselindustrie. Willem-Alexander en Máxima wagen zich op de voormalige scheepswerf aan een spannende creatie van de winnares van de Australische kookshow MasterChef Australia: een sorbet van geitenkaas met speculaaskruiden.

Minister Henk Kamp (Economische Zaken) knikt hun kant op. ,,Je kunt zien dat ze het vertegenwoordigen van het Nederlandse bedrijfsleven echt belangrijk vinden, dat dragen ze allebei uit.'' Een stevige afvaardiging van het kabinet reist met het staatshoofd en zijn vrouw mee: naast Kamp ook minister Koenders (Buitenlandse Zaken) en staatssecretaris Ploumen, die zich buiten Nederland minister van Handel mag noemen.

Veelzeggend detail: Ploumen spreekt zo veel mensen dat haar toch al zwakke stem de geest heeft gegeven. Kamp: ,,Dit is de 94ste handelsmissie in deze kabinetsperiode, maar natuurlijk is dat niet altijd in het kielzog van het koningspaar. Als we met hen reizen merk je dat werkelijk alle deuren opengaan. Dan kan echt alles.''

Veerboot

Dat hoor je nou altijd, als het over de koninklijke betrokkenheid bij zo'n handelsmissie gaat. Maar wat betekent dat nou in de praktijk? Hoe werkt dat 'deuren openen' door Willem-Alexander en Máxima?

Dat legt Luc Kox graag uit, op de veerboot naar Cockatoo Island. In het bijzijn van de koning en koningin tekent hij daar namens zijn Amersfoortse werkgever Eliquo een contract met de Australische Downer Group. Het bedrijf van Kox levert de techniek om afvalwater om te zetten in energie, Downer zorgt voor de infrastructuur. ,,Vaak lijkt zo'n contractondertekening een toneelstukje dat maanden geleden bedacht is, maar over deze verbintenis is twee dagen geleden nog onderhandeld. Vaak blijft zoiets dan oneindig in het luchtledige hangen, maar nu hadden we dankzij het staatsbezoek een harde deadline. De mensen van de Downer Group vinden het maar wat mooi om op zo'n podium, met het koninklijke gezelschap op bezoek, hun handtekening te zetten. Die troef hebben wij wel ingezet.''

Al acht jaar woont en werkt Kox (39 jaar en oorspronkelijk afkomstig uit het Brabantse Mierlo) in het Australische Perth. Daarvoor was hij in Vietnam gestationeerd, waar hij ook in de watersector werkte. ,,En daar kenden ze de toenmalige kroonprins allemaal en wist iedereen, met wie ik beroepsmatig te maken had, dat hij zich met watermanagement bezighield. Nu hij koning is, kan hij dat helaas niet meer, maar daar heeft onze sector internationaal gezien echt heel veel voordeel van gehad. Ik weet dat hij in Nederland vaak mikpunt van spot is, maar over de grens is dat echt heel anders. Of het nu in Vietnam is, of hier in Australië: hiërarchie telt. En hij staat gewoon bovenaan, hoe je het ook wendt of keert.''

Op de achterbank van de taxi, terwijl het verkeer in het zakendistrict van Sydney weer langzaam op gang komt, merkt De Boer op: ,,Hij en zijn entourage zorgen ook dat je de juiste mensen treft. Bij de staatslunch in Canberra bleek ik woensdag naast een man te zitten wiens bedrijf het hele interieur van de vliegtuigen van Qantas en Virgin Australia verzorgt. Hij heeft bijna een grote order van de Australische defensie binnen, voor hun vloot.

,,Die avond kwam ik in het Opera House in Sydney iemand van Damen (Nederlandse scheepsbouwer, red.) tegen, voor wie dat heel interessant kan zijn. Ik heb hem gezegd dat hij daar achteraan moet. Weet je, eigenlijk ben ik hier vooral aan het makelen.''

Brexit

En de bijvangst binnen hengelen. De Boer: ,,Hier in Australië blijken de bedrijven grote zorgen te hebben over de Brexit. In Groot-Brittannië zijn 1.500 bedrijven gevestigd, maar die vrezen dat ze geen vrije toegang meer hebben tot de Europese markt als de Britten uit de EU stappen. Nou, dan wijs ik ze er hier heel graag op dat ze op een uurtje vliegen van Londen erg welkom zijn bij ons.''

En verder, wat doet een delegatieleider als De Boer nog meer tijdens zo'n handelsmissie? Vette lach: ,,Zorgen dat iedereen netjes zijn tanden poetst.''