Bedrijfsstrategie van de jeugdsoos van televisiemakers

Als zeventienjarige jongen fietst Mattias Schut vaak van zijn woonplaats Huizen naar het Media Park in Hilversum om daar een beetje rond te dwalen. Op een dag ziet hij John de Mol lopen, heerser van het Media Park en zijn grote voorbeeld. Dat zijn held daar gewoon rondloopt, maakt diepe indruk. Ooit zal hij zijn eigen televisieproductiebedrijf oprichten. Het moet een groot pand in Amsterdam worden, niet te duur en zonder gedoe met receptionistes, met een eigen film- en televisiestudio en studio's voor geluid en montage.

Anno 2016 komt het plaatje dat de inmiddels 41-jarige creatief directeur van CCCP.TV in zijn hoofd had aardig in de buurt van de werkelijkheid. In Schuts tv-productiebedrijf, nabij metrostation Overamstel, worden bezoekers ontvangen door wie toevallig bij de enorme espressomachine in de keuken staat. Geen poespas.

Op de muren van de hal hangen foto's van programma's die door CCCP produceerde: Rambam, Weekendcrashers, Draadstaal, Beestieboys, Streetlab - met onverwachte Gouden Televizierringnominatie - en Superstream me, het baanbrekende privacyexperiment waarin Tim den Besten en Nicolaas Veul zich 24/7 lieten volgen.

Schut: "Als het voelt als iets wat ik al heb gezien in een ander programma, zeg ik: terug naar de tekentafel. De onderwerpen die in Rambam aan de kaak worden gesteld, kun je bespreken in een saai consumentenprogramma, maar je kunt er ook met humor aandacht voor vragen."

Zo werd een uitzending over de malafide slotenmakersbranche afgesloten met een scène waarin een slotenmaker een in latex gehulde Rambam-presentator bevrijdt uit sm-ketenen. Misschien flauw, maar wel effectief: het pogramma trekt wekelijks tussen de 250.000 tot 350.000 kijkers. De aflevering over de uitbuiting van hotelpersoneel waarin hotelgasten gevraagd werd zelf hun kamer schoon te maken, leidde zelfs tot Kamervragen.

Toch moet lolligheid niet de overhand hebben; het moet functioneel zijn. Schut: "In Try before you die trok Nicolette Kluijver eens aan de noodrem, maar dan ben je mensen alleen maar tot last. Er moet een visie achter zitten."

Om die visie te bewaken, is er vandaag een evaluatie van Weekendcrashers, waarin zes jonge presentatoren laten zien wat er in het weekend te doen is. In een houten blokhut die dient als vergaderhok druppelt iedereen binnen. Gewapend met sterke bakken koffie en drinkontbijtjes worden de afgelopen uitzendingen doorgenomen. Hoe waren de onderwerpen? En de shots? Hoofd tv en video Anouk Kamminga (42) vindt dat het programma urgenter moet, een trendsettersrol moet hebben. Iedereen knikt.

Hogedrukpan

Feedback en begeleiding zijn hier aan de orde van de dag, zegt Kamminga: "Dit zijn jonge talenten die zonder ervaring in het diepe zijn gegooid. Ze zitten in een hogedrukpan waarin ze in korte tijd veel moeten leren."

Tijdens de gezamenlijke lunch aan lange picknicktafels is goed zichtbaar hoe jong het bedrijf is: mensen boven de dertig zijn overduidelijk in de minderheid. De sfeer doet denken aan een jeugdsoos. Schut staat erom bekend jong talent een podium te geven, onder wie de Streetlab-jongens, Linda Hakeboom en eerder ook Sophie Hilbrand.

"Een talent is een oorspronkelijk persoon. Iemand die niet per se op tv wil, iemand die het min of meer overkomen is. Mensen met een unieke blik op de wereld, zoals Dennis van de Ven en Maxim Hartman. Danny Ghosen is een van onze nieuwe talenten. Door de beste teams om zo iemand heen te bouwen, kan hij zichzelf overtreffen. Dat jeugdsoosgevoel vind ik goed, maar ik wil meer dan dat. Het moet een georganiseerde jeugdsoos zijn."

Reclamefilms

"Sorry, ik zal bij de volgende take echt niet meer lachen," roept Schut even later over het voetbalveld van een verder verlaten sportpark Tuindorp Oostzaan in Noord. Twee figuranten lopen zich warm terwijl Schut, deze middag in de rol van regisseur, met Dennis van de Ven en Jeroen van Koningsbrugge de scène doorneemt die zo opgenomen wordt voor het nieuwe seizoen van Draadstaal.

Deze draaidagen zijn als buitenspelen met oude vrienden: voordat Van Koningsbrugge met Van de Ven in 2007 doorbrak, speelde hij al in door Schut gemaakte reclamespotjes. Schut, afgestudeerd aan de filmacademie, werkte toen nog bij reclamebureau Czar, waar hij in 1999 samen met zijn beste vriend Eelco Keune CCCP.TV oprichtte. Met grote ambities: Hilversum wakker schudden en een 'pain in the ass' van Endemol zijn.

De keuze om zowel reclamecampagnes als tv-formats te produceren, was in eerste instantie geen bewuste. Schut: "Het eerste programma dat we maakten, 6pack, was in opdracht van Heineken. Zij waren gewoon de eersten die het met ons aandurfden. Puur toeval, dus."

Toch is reclame inmiddels een stevig onderdeel van de bedrijfsstrategie: in het pand van CCCP vind je ook het kantoor van Holy Fools, het reclamefilmbedrijf dat Schut in 2014 oprichtte met oud-Czarcollega Collin Maas (44). Hier produceren ze campagnes voor klanten als T-Mobile en Telfort, en er vinden hierdoor ook kruisbestuivingen plaats in het pand. Zoals het door CCCP geproduceerde wekelijkse sportprogramma Clubhuis 16 met Filemon Wesselink dat KPN als extraatje aan klanten aanbiedt. Over de inhoudelijke invulling van het programma heeft KPN geen zeggenschap: redactie, productie en opnames zijn in handen van CCCP. Holy Fools maakt de commercials ter promotie van het programma.

Volgens Schut vervagen de grenzen steeds meer. "We maken content. En dat maken we voor adverteerders of voor omroepen. Inhoudelijk verandert er steeds minder. Kijk maar naar Amerika. Daar zie je dat merken als Nike in plaats van reclames hele docuseries laten maken."

Content

Schut vindt het onzin dat de kijker hierdoor in de maling zou worden genomen, omdat die niet zou weten waarom en door wie die content is voorgeschoteld. "Dat is een minachting van het publiek. Mensen voelen meteen: dit is echt of niet. Denk aan campagnes die bedacht worden als virale acties. Dat werkt bijna nooit. Viral kun je niet bedenken, viral ontstaat. Ik geloof in democratie. Laat mensen in godsnaam zelf bepalen wat ze geloven en wat niet."

Samenwerking tussen de twee bedrijven is belangrijk in tijden waarin begrotingen onder druk staan, maar het levert beide partijen bovendien wat op. Holy Foolscollega Collin Maas: "Wij leren van CCCP hoe je met een beperkt budget nog wat moois kunt maken. Zo kregen we laatst de tip dat je rijdende shots kunt maken vanuit een rolstoel in plaats van cameratracks te huren. Andersom laten wij hun zien dat er altijd nog een kwaliteitsslag te maken is in het filmen. CCCP'ers zijn tv-makers, Holy Fools zijn mooimakers." Schut beaamt dit: "Voor een Ziggocampagne zijn we op de vierkante millimeter bezig, omdat het zo vaak uitgezonden zal worden. Bij Rambam zijn we al blij als de beelden scherp zijn."

Intussen loopt Van de Ven stampvoetend en schuimbekkend langs de lijn voor zijn rol als voetbalcoach. "Nou, die zit er al lekker in," zegt Van Koningsbrugge terwijl hij zijn sigaret uitdrukt. "Zullen we dan maar?"

Drie takes later staat de scène erop en haast Schut zich terug naar CCCP, waar de opnames van Clubhuis 16 bijna beginnen. In het voorbijgaan verwelkomt hij twee heren van KPN die zijn gekomen om de uitzending bij te wonen, daarna duikt hij het montagehok in. Hij wil de grip houden. En er zijn nog genoeg dromen te verwezenlijken. Het buitenland lonkt. "We willen formats ontwikkelen die kunnen reizen, zoals Streetlab waarmee we nu groot naar buiten treden in het buitenland."

Een laatste wens op het lijstje: drama. "Er zijn weinig goede dramaseries in Nederland. Ik wil graag op een soort Netflixachtige manier drama maken. Dat moet ook met minder middelen kunnen. Mogelijk heb ik nu een heel grote bek, maar ik ga het gewoon proberen."