Olifant jagen in Afrika: $37.840

Geen dier ter wereld heeft de gemoederen in 2015 zo beziggehouden als Cecil, de populairste leeuw van Afrika. Het 13-jaar oude dier werd voor de lol doodgeschoten door een Amerikaanse tandarts en daarna gevild, onthoofd en als trofee meegenomen. In ons land biedt Jachthuis Leimuiden een scala aan jachtvakanties aan, onder meer naar Afrika, maar ook naar Rusland, Oost-Europa en de VS. Het is een trend: 'We zijn wereldjagers geworden.'

De zebraprint op de SUV van Jacob Konter trekt nogal de aandacht als hij door het polderlandschap naar Leimuiden rijdt. Ook in de winkel is de Afrikaanse savanne ruimschoots vertegenwoordigd, met jachttrofeeën van buffels, impala's en springbokken tegen de wanden. Naast alle Europese trofeeën als herten, zwijnen en reeën.

Luxe"We zijn de grootste jachtspeciaalzaak van de Randstad", vertelt Jacob Konter (56) in het AD. Hij leidt met zijn vrouw Ria een zaak waar je alles kunt kopen op het gebied van de jacht: geweren, munitie, verrekijkers, kleding en zaken als een wildrek voor op de trekhaak.

Zelf zijn ze ook hartstochtelijke jagers. Ze komen net terug van een jachtpartij in Polen waar ze op zwijnenjacht zijn geweest. Het voormalige Oostblok is zeer populair onder Nederlandse jagers. De toetreding tot de EU heeft de toegang van Nederlandse jagers tot dat deel van Europa vergemakkelijkt. "Het is daar niet meer te vergelijken met de communistische tijd. De welvaart in Polen is sterk toegenomen. Het jachthuis in de bossen onder Wroclaw, waar we hebben overnacht, is perfect en behoorlijk luxe. Er is een keuken om je vingers bij af te likken. Want ja, je wilt natuurlijk graag iets bijzonders eten", vertelt Konter.

MoeflonEr kwam onder andere wild zwijn, hert, ree en moeflon op tafel. Jagen en gastronomie zijn twee handen op één buik. "Het opeten is de oorsprong van het jagen en nog steeds eten veel jagers hun wild zelf op. Het ontweien, het slachten van het dier, is dan ook een onlosmakelijk onderdeel van de jacht. Stel dat je een hert geschoten hebt, dan leg je het op zijn rug en snij je de borstholte open. Hart, lever, longen en darmen gaan eruit, anders kan het vlees bederven. Daarna gaat het zo snel mogelijk naar een koeling. Je moet dus wel tegen bloed kunnen als je jager wilt worden."

Om dit karweitje onder de knie te krijgen, biedt het Jachthuis workshops aan. "Het ontweien kun je alleen in de praktijk leren. Vaak doet de jachtopziener het voor je als je met een groep jaagt. Maar als je alleen bent, zul je het zelf moeten doen. We gaan naar een slachthuis waar schapen en geiten worden geslacht."

ScharrelvleesDe publieke opinie over de jacht in Nederland heeft de laatste tien jaar een 'enorme omslag' gemaakt, zegt Konter. "Eerst was men fel tegen. Maar door het open en transparante beleid van de Jagers Vereniging is het beeld veranderd. Duurzaamheid staat voorop en de pijlen zijn nu meer gericht op de kiloknaller en de plofkip. Wild is het mooiste scharrelvlees dat er is. Ik woon in een rijtjeshuis. Als ik een ree heb geschoten, til ik hem gewoon mijn huis in. De buren komen even kijken, want dat vinden ze mooi."

In Polen heeft Konter met een gezelschap van zo'n twaalf Britten en Nederlanders gejaagd. "Drijfjacht, zo'n zes driften per dag. Deze vorm van jagen op wilde zwijnen is in Nederland verboden. Het komt erop neer dat acht drijvers met honden het wild een kant op drijven. Daar staan dan in een rechte lijn die jagers opgesteld. Per dag hebben we tien tot twintig zwijnen geschoten. Tussen de middag wordt in het veld vuur gestookt en soep warm gemaakt. Je bent de hele dag buiten in de prachtigste natuur. Heerlijk."

Kleine jongenNederland telt ongeveer 28.000 mensen met een jachtakte. "Maar in Nederland is niet veel ruimte. Staatsbosbeheer, de provinciale landschappen en Natuurmonumenten hebben hun eigen jagers. En verder heb je met zoveel regeltjes te maken! In die provincie mag dit, en in de andere mag dat weer niet. Je voelt je gewoon als een kleine jongen behandeld."

De Nederlandse jager is meer en meer een internationale jager geworden. Jachtreizen zijn populair. Jachthuis Leimuiden verkoopt reizen van de Deense reisorganisatie Limpopo Travel, marktleider in Europa op dit gebied. De 90 pagina's tellende catalogus 'Let the hunting dream come true' bestaat uit twee delen: het noordelijk en het zuidelijk halfrond.

WildstandOp het noordelijk halfrond gaat het om de jacht op bruine beren in Rusland en Roemenië, steenbokken in Kirgizië en Kazachstan, herten in Groot-Brittannië en in de VS, zwijnen in Turkije, elanden in Alaska en zwarte beren in Canada. Zelf jagen Konter en zijn vrouw al bijna dertig jaar op een estate in Engeland. "Daar bepaalt de landeigenaar in overleg met de jagers, boeren en bosbouwers wat er geschoten moet worden. En verder niemand. Dat gaat al jaren prima zo en de wildstand is uitstekend."

Zakelijk speelt Konter in op de globalisering van de jager. "Wij richten ons op wat de klant nodig heeft. Ik ga naar Polen, wat kan ik daar het beste aantrekken? Of naar Rusland? Je wilt geen koude voeten als je de hele dag in de sneeuw loopt. In Afrika heb je weer een heel andere uitrusting nodig. We adviseren ook over welke geweren te gebruiken."

Die geweren liggen in een zwaar beveiligde kamer, die het best te vergelijken is met een kluis. "Omdat de vraag toeneemt, zijn we bezig met een nieuwe ruimte voor de geweren. We trekken ook nogal wat jagers van Schiphol. Als zij daar een halve dag gestrand zijn en op internet kijken, komen ze snel hier uit. En wij hebben net weer wat andere spullen dan ze gewend zijn."

TrofeeBladerend door de folder voor jachtvakanties naar het zuidelijk halfrond komen de bekende Afrikaanse safarilanden voorbij. We zien plezierjagers trots zittend achter hun trofee, het jachtgeweer losjes over de knie. Soms houdt een stok de bek van het geschoten nijlpaard of krokodil open.

Behalve op allerlei soorten antilopen en herten is het ook mogelijk om op olifant te jagen (in Zuid-Afrika, Zimbabwe en Congo), op luipaard (Namibië, Tanzania) en zelfs op de koning der dieren, de leeuw (in Tanzania en Namibië).

CecilDe prijzen zijn fors. Zes dagen jagen in Namibië kost in een groep van vier jagers 2555 euro per persoon, inclusief het schieten van 5 spiesbokken, een blauw wildebeest, een springbok en een knobbelzwijn.

Het prijslijstje voor de bijzondere dieren is inclusief jachttrofee. De leeuw ontbreekt op het prijslijstje. Maar de Amerikaanse tandarts Walter Palmer heeft naar eigen zeggen 50.000 dollar betaald voor Cecil.

Plaatselijke bevolkingKonter verkoopt zeer sporadisch een olifanten- of leeuwenjacht. "Het gaat hier om legale jacht", beklemtoont hij. "Door die prijzen is de interesse minimaal. De laatste keer dat een Nederlander een olifant heeft geschoten, was in 2013. Voor olifanten geldt dat er op sommige plaatsen te veel zijn, waardoor boeren klagen. Het vlees is voor de plaatselijke bevolking. Ik heb dat eens gezien op filmbeelden van een klant: ze komen met zulke messen, het gaat er zeer verwoed aan toe, binnen een mum van tijd ligt er alleen nog het karkas."

Resteert de vraag waarom iemand een leeuw of een olifant wil schieten. Daarop heeft Jacob Konter ook niet een-twee-drie een antwoord. "De ene jager houdt van dit en de andere van dat. Ik kan het niet precies zeggen. Mijn vrouw vond Afrika geweldig, ik hou meer van de noordelijke landen."

Hij vervolgt: "De jacht in Afrika door buitenlanders vormt een belangrijke bron van inkomsten en wordt deels gebruikt voor het in stand houden van de natuur. Naast de nationale parken zijn er gebieden die onder een professionele jager vallen. Deze man gaat met je mee als je op jacht gaat. En deze bepaalt ook welk dier je mag schieten. Cecil is uit het nationale park gelopen, waar hij beschermd was, naar het gebied van zo'n professionele jager. Waarschijnlijk heeft die het dier niet aan zijn merkteken herkend. En daar is het misgegaan.'