Lokale lockdown adequaat middel? Ja, kijk maar naar het Engelse Leicester

Burgemeester Peter Soulsby van Leicester voelde zich voor gek gezet door de regering, toen zijn stad en enkele omliggende gemeenten op 29 juni voor de tweede keer in lockdown moesten. Bijna drie maanden later behoort de flamboyante politicus tot één van de grootste voorstanders van lokale interventies om de verspreiding van het coronavirus in te dammen. Leicester fungeert tot zijn genoegen als voorbeeld voor de rest van het land, zo is in het AD te lezen.

De schoonheidsprijs verdiende de afgrendeling van de stad in de East Midlands niet, al logen de cijfers er niet om. Met een besmettingsgraad van 159,1 per 100.000 inwoners gold Leicester met afstand als de grootste brandhaard in het Verenigd Koninkrijk.

Kroegen en restaurants moesten geplande heropening uitstellen

Met forse tegenzin gaf de bevolking gehoor aan de opgelegde maatregelen. Scholen bleven dicht. Kroegen en restaurants moesten de geplande heropening uitstellen. Op de Golden Mile, één van de Aziatische buurten, konden juweliers hun frustratie niet verbergen. Deze klap, zo dachten ze, ging vrijwel zeker leiden tot een faillissement. De stemming draaide bij, toen meer gedetailleerde informatie beschikbaar kwam.

De verspreiding van het virus concentreerde zich in twee wijken, waar veel naaiateliers zitten en grote gezinnen in kleine huizen wonen. Bovendien werd duidelijk dat mensen zich niet aan social distancing hielden en niet wisten hoe zich moesten isoleren. Een toenadering van Westminster vergrootte het begrip. Leicester kreeg 3 miljoen euro om getroffen bedrijven te helpen. Gelijktijdig hield de stad haar inwoners nauwgezet op de hoogte.

Teugels laten vieren

Als beloning voor het dalende aantal besmettingen mocht Leicester langzaamaan de teugels laten vieren. Eind augustus gingen, als laatste, de sportscholen en zwembaden open. Met een besmettingsgraad van 25,9 zat de stad (kortstondig) onder het landelijk gemiddelde. De 'local lockdown' werkte, al ging het met vallen en opstaan. Dat velen zich beroofd voelden van hun vrijheid, geldt voor experts als een noodzakelijk kwaad.

Ilan Kelman, hoogleraar Disasters & Health aan University College London, beschrijft een plaatselijke lockdown als een 'adequaat middel'. ,,Als mensen zich niet houden aan vrijwillige maatregelen - twee meter afstand bewaren, mondkapjes gebruiken als dat niet mogelijk is en handen wassen - dan nemen de besmettingen exponentieel toe, waardoor de zorg overbelast raakt. In dat geval moeten lockdowns worden opgelegd."

Een van de coronatestplaatsen in Leicester. Foto: Reuters

Burgerlijke ongehoorzaamheid

De lockdown in een specifiek gebied als straf voor burgerlijke ongehoorzaamheid valt voor Kelman te billijken. ,,Landelijke lockdowns zorgen overal voor problemen. Een plaatselijke is een nuttige en effectieve manier om het virus in te dammen, met name door het gebruik van verschillende niveaus."

Oadby and Wigstan, een naburige gemeente van Leicester, krijgt mogelijk voor een tweede keer met het scenario te maken. De besmettingsgraad steeg in een week van 43,8 naar 138,6. Leicester staat nu op 80, zoals veel middelgrote steden in Engeland. De reacties hierop bewijzen het succes van de keuze om het gebied af te grendelen. De gemeente neemt, met specifieke cijfers in de hand, zelf het initiatief.

Boris Johnson

Burgers, dankzij heldere informatie goed op de hoogte, accepteren de aanstaande versobering van het openbare leven, zoals een onderzoek van mediaplatform Leicester Mercury leerde. Ze wijzen niet meer beschuldigend naar premier Boris Johnson, maar naar elkaar. ,,Lang niet iedereen zet zijn beste beentje voor om elkaar te beschermen", somberde een bejaarde vrouw. ,,Ik ben teleurgesteld