BN'ers in de horeca: zo gaan Nicolette van Dam, Géza Weisz en Rob Geus crisis te lijf

Rob Geus (49, De Wensboom in Barendrecht)

,,Ik denk echt niet dat dit bij vier weken blijft, dit gaat veel langer duren. De besmettingen lopen alleen maar op en na twee weken volgt pas een tussenstand. Deze sector is ook niet de oorzaak van de problemen'', vertelt Geus aan het AD.

,,Om mezelf maak ik me niet zo’n zorgen, wel om het personeel van ons restaurant. Bij ons werken 35 mensen met een beperking. Zij hebben het al moeilijker, hebben minder kansen. En zij maken zich heel veel zorgen om deze situatie. Elke dag probeer ik ze gerust te stellen, al is het soms lastig uitleggen aan ze. Dit is voor hen behalve een fijne werkplek ook een heel vertrouwde omgeving waar zij zich thuisvoelen. Deze mensen hebben structuur nodig, dus wij proberen er met het team alles aan te doen hen hier aan het werk te houden, ze te laten zien dat wij er als team voor ze zijn.''

,,Tijdens de eerste lockdown hebben we bijvoorbeeld appelflappen gebakken voor IC-personeel van een ziekenhuis in Rotterdam, en wat dingetjes gedaan voor het Rode Kruis. Deze mensen vinden het mooi om iets voor iemand anders te kunnen beteken. En daar krijg ik dan weer energie van. Ik verwacht wel dat het pittig wordt. Maar wij houden dat wel vol. Als ik omval, is er geen horecazaak in Nederland die nog overeind blijft hoor, wij hebben een goed fundament. Al moet mijn laatste spaargeld erin, dat virus krijgt ons er niet onder. We helpen elkaar erdoorheen door van iets negatiefs iets positiefs te maken. Het is vast ergens goed voor.”

Nicolette van Dam (36, Brasserie van Dam in Amsterdam)

,,Mijn broer en ik hadden niet verwacht dat we helemaal dicht zouden gaan. We dachten aan een avondklok, of om zes uur sluiten. Je houdt je aan alle regels en doet er alles aan, dus het komt even als een klap. Dan sta je met je rug tegen de muur. Maar gezondheid is nu gewoon het allerbelangrijkst.''

,,Wij zijn een ondernemersgezin en als familie heel creatief, we hebben al nieuwe plannen klaarliggen. Iedereen van ons team wil ook graag werken en ervoor zorgen dat we in the picture blijven. Daarom hebben we de takeaway weer in het leven geroepen en zijn we bezig met mogelijkheden om in verschillende steden borrelboxen en maaltijdboxen te bezorgen. We hebben een bedrijf gevonden dat ons helpt op diverse plekken in Nederland te kunnen bezorgen.''

,,Onze ouders hebben altijd gezegd: zorg voor wat vet op de botten voor als er iets gebeurt. Daar zijn we heel dankbaar voor. Wij kunnen daarom nu kijken naar andere mogelijkheden, maar dat is niet voor iedereen weggelegd en dat gaat me aan het hart. Toen we hoorden dat de horeca weer moest sluiten, was dat dan ook best een emotioneel moment, maar het is wat het is.''

,,We moeten er iets van maken met elkaar. We kunnen er echt niet vanuit gaan dat dit met een paar weken voorbij is. Ik denk dat iedereen daar rekening mee moet houden. Als je hoort hoeveel besmettingen er nu zijn en hoe veel mensen er op de IC liggen, daar word je verdrietig van.”

Géza Weisz (33, Oeuf en Getrude in Amsterdam)

,,Het is vreselijk, ik kan er niets anders van maken. Toch ben ik wel optimistisch over de toekomst, want we hebben het de afgelopen periode goed gedaan en dat sterkt me. Wij gaan vooralsnog uit van een maand dicht, al hoor ik verschillende geluiden. Of dan lees ik in de media weer dat minister De Jonge zegt dat het zelfs december kan worden. Het beleid is zo grillig. Daarom kijk ik ook weer niet al te ver vooruit.''

,,In de tussentijd proberen we deze periode te gebruiken voor het verbeteren van onze gerechten, of klussen op te pakken waar we niet eerder aan toekwamen. Ik verwacht wel dat we dit jaar weer open kunnen, anders vrees ik echt dat de horeca gaat sneuvelen. Als het toch langer duurt, gaan we kijken naar alternatieven. Bezorgen van maaltijden is een optie. Maar dat is toch wel een andere tak van sport, dat doe je niet zomaar. We hebben er nu voor gekozen ons zo goed mogelijk voor te bereiden voor als we straks weer open mogen, zodat we sterker terug kunnen komen.''

,,Ik ben geen epidemioloog of viroloog; het is niet aan mij om dat allemaal in te schatten, maar richting de politiek ben ik wel wat wantrouwend. Ik ben niet verbitterd of zo, ik denk dat we ons erbij neer moeten leggen. Alleen voel ik wel irritatie. Dit is geen leuke tijd om in te bestaan. Maar zoals mijn ouders zouden zeggen: zolang je maar gezond bent.”