Dit vinden ook jouw klanten van het dringende mondkapjesadvies

Dat was een onaangename verrassing voor die medewerkster in de Albert Heijn van Dordrecht, schrijft AD. ,,Ik dacht niet dat het moest, maar de baas zei: mondkapjes op. Balen. Ik heb het stikbenauwd,” vertelt ze. Het is de daags na Ruttes ommezwaai over de mondkapjes en het is fifty-fifty met wel-dragers en niet-dragers hier. Met het personeel als goed voorbeeld.

Klant Norma had dat dringende advies niet nodig. ,,Ik draag hem al náár m’n werk, want ik moet met de pont, en óp mijn werk, het museum in Werkendam. Dus de supermarkt kan er ook wel bij. En let maar op: Rutte geeft vrijdag een persconferentie en dan wordt het verplicht.”

Deze supermarkt kent geen spitsuur en dus zijn er ook geen mondkapjes

Zover zijn veel Nederlanders nog niet. In het dorpje Streefkerk trekt de gekte van de rest van de wereld altijd al ongemerkt voorbij, dus ook de onrust over de mondkapjes. Haast niemand draagt er een. ,,Dat is het dorpse, de rust,” zegt filiaalhouder Dirk Willemstein van de Spar. ,,Kijk hier om je heen, nooit spitsuur hier, dus je kan makkelijk op anderhalve meter blijven.”

Klant Arie van de Graaf luister mee. Hij draagt geen mondkapje. Zijn mond is achter zijn grote baard toch al niet te zien. ,,Mondkapjes? Kolder. Eerst werkte het nooit en nu ineens wel? Als het in de kerk niet moet, waarom dan hier wel? Hou gewoon afstand en laten ze in de stad verder maar paniek maken, hier niet.”

Toch is de mondkap zelfs hier in Streefkerk niet ver weg. Een van Dirks medewerkers achter de kassa weet hoe het zit: ,,De klanten hebben hem niet op, maar ze hebben het mondkapje allemaal al in hun achterzak zitten. Voor als het straks verplicht wordt.”

'Ik ben niet bang, maar ik wil wel elke winkel in kunnen'

Het mondkapje zit al in onze zak dus. Of is in de buurt, in elk geval. Een jonge vrouw in de Albert Heijn in Leiden is een van de vele niet-dragers hier. ,,Maar hij ligt wel in de auto.” En in Zevenbergen, weer zomaar tachtig kilometer verderop, bespreken Sandra en dochter Lotte ín de supermarkt waar ze mondkapjes gaan kopen. Toch dragen ze er nog geen. ,,Want ik ben niet bang,” lacht Sandra. ,,Maar ik wil wel elke winkel in kunnen.”

Terug naar die AH in Leiden, waar het personeel geen masker draagt, behalve de sushi-makers, maar dat was altijd al zo. ,,Ik heb vier jaar in Moskou gewoond,” zegt de gepensioneerde militair Harry van der Horst, ,,dus mij maken ze de kachel niet meer aan. Daar gingen de dingen wel anders: als iemand werd aangereden, lieten ze hem zo een halve dag liggen, niet eens een deken er overheen.”

Alle beetjes helpen

Wat dat precies met mondkapjes te maken heeft is niet helemaal duidelijk. Maar Harry van der Horst wil er maar mee zeggen: hij laat zich nooit gek maken. Hij draagt dat mondkapje gewoon. Dat over het nut getwijfeld wordt, doet hem niks. ,,Alle beetjes helpen. En niemand weet het zeker. Mensen die zeggen het zeker te weten of het helpt of niet, vertrouw ik nog het minst van allemaal.”

Al leek Ruttes ommezwaai naar ‘draag een mondkapje’ dus niet sterk, het kan best werken, zegt marketingexpert Vincent van Dijk. ,,Het is eigenlijk briljant hoe onze premier het heeft gedaan. Juist door zo’n koddig optreden in de kamer, zie je dat zijn onderdanen, wij, de Nederlanders, het heft in eigen handen nemen. Nu al besluiten veel mensen om zelf een mondkap op te doen. Mensen willen graag iets zichtbaars doen om de crisis te bestrijden en dit is relatief gemakkelijk.”

Marketingexpert: niet vanzelfsprekend dat we in deze tijd naar de supermarkt kunnen

Toch zegt Van Dijk: ,,De verplichting moet er komen. Mensen hebben behoefte aan duidelijkheid. Het is goed om mensen er zo aan te herinneringen dat het niet vanzelfsprekend is dat we naar de supermarkt, bios of het restaurant kunnen in deze tijd. Als ik Rutte was, dan zou ik naar alle Nederlanders een mondkapje sturen met de hartelijke groeten van Mark en een enorme smile erop getekend. Want dat blijft zelfs in deze onzekere tijden zijn handelsmerk. En dat is bijzonder.”

Volgens antropoloog Danielle Braun, gespecialiseerd in sociaal verkeer, is deze week ‘zeker’ een goed moment om de Nederlanders aan het mondkapje te krijgen. ,,De angst voor het virus neemt toe en als we bang zijn, komen we van oudsher in beweging. Denk maar aan onze verre voorouders die echt wel bereid waren hun grot te blokkeren als er een grote sabeltandtijger rondsloop.”

Schiermonnikoog als beste jongetje van de klas

Op één plek in Nederland lijkt het al gelukt, al moeten we daarvoor Ineke van Gent op haar burgemeestersogen geloven: Schiermonnikoog, gek genoeg juist het laatste stukje Nederland zónder corona. ,,Maar hier hebben de winkeliers meteen de koppen bij elkaar gestoken,” zegt Van Gent. ,,Dus bij de Spar heet iemand je welkom en wijst je op het mondkapje. En dan doet 90 procent het gewoon. Er komen hier veel toeristen, we willen het eiland corona-vrij houden.”