'Ik ben 54, welke werkgever wil mij nog hebben?'

Lees ook:

V&D krijgt geen doorstartSleutel doorstart ligt bij huurbazenEen briefje op de ramen en voedsel in de klikoDichte deuren bij V&D: voor iedereen een dramaV&D stort in V&D historicus is dolblij met speldje van DreesmannOude foto's V&D: Van glorietijd naar onvermijdelijk slot

Haar carrière bij de V&D in Hengelo is na twintig jaar ten einde. De wond is nog vers, de harde boodschap nog niet helemaal ingedaald. Verdriet: "Ik heb vanochtend geen wekker gezet, maar schrok om half negen wakker." Hoe moet het nu verder zonder V&D, collega's en klanten? Collega's in Hengelo zijn boos en bedroefd, maar Verdriet koestert geen wrok. De tranen van enkele uren geleden hebben alweer plaatsgemaakt voor een bescheiden lach, want wat waren het toch mooie jaren.

Een carrière die in het teken staat van perziken en parels. Verdriet helpt als jonge moeder zo nu en dan een handje bij de fruitkraam van haar man. Maar met het verstrijken van de jaren begint het te kriebelen en kiest ze haar eigen weg. "Ik solliciteerde bij de V&D in Enschede en kreeg direct een vast contract. Dat kon toen nog." Niet veel later maakt de winkelverkoopster de overstap naar het nieuwe filiaal van V&D in Hengelo, een fantastische plek. "Ik kon vanaf het pand op het Brinkplein mijn man en de kraam op de markt precies in de gaten houden", zegt ze. Verdriet werkt 24 uur per week op de afdeling modeaccessoires en wordt het boegbeeld van het warenhuis. "Ik stond vooraan bij de ingang en was vaak het eerste aanspreekpunt." Ze glimlacht bij de herinnering aan de vele contacten op de werkvloer. Collega's delen lief en leed. Ze spreekt zelfs van een 'V&D-dynastie'. "Er was saamhorigheid, we werkten alsof het onze eigen winkel was. Ons leven speelde zich af op die winkelvloer."

(Tekst gaat verder onder foto)

DynastieHaar 'V&D-dynastie' is ten onder gegaan. Op 31 december werd V&D failliet verklaard, maar de winkels bleven open. Ondanks de vele signalen hield Verdriet goede hoop. "We kregen eind vorig jaar zelfs nog nieuwe kassasystemen. En als er een doorstart zou komen, wilden ze vast verder met een groot filiaal als Enschede." IJdele hoop, want dinsdag om 16.00 uur kwam het vernietigende bericht. "Het is nu gewoon niet alleen voor ons, maar voor álle 8.000 medewerkers afgelopen. En vergeet ook alle leveranciers niet." Het is voor Verdriet wel duidelijk hoe haar geliefde warenhuis tot zijn einde is gekomen. "Allemaal door de komst van de buitenlandse investeerder Sun Capital. Ze hebben ons leeggeplukt en aan ons lot overgelaten, zo zie ik het."

Hoe moet het nu verder zonder V&D, collega's en klanten? Verdriet heeft nog geen idee. "Ik vind het vreselijk triest en verdrietig, maar ik moet wel weer wat gaan doen. Ik wil wat betekenen. Maar ik ben 54 jaar, welke werkgever wil mij nu nog hebben?" De WW lijkt onvermijdelijk. Verdriet is realistisch, maar zeker niet pessimistisch. "Ik zie wel wat er op mijn pad komt." Tot die tijd vindt ze steun bij vrienden, familie én oud-collega's. Vanochtend kwamen haar vriendinnen nog even polshoogte nemen. "Die kennen me wel: een grote bek, maar een heel klein hartje." En in dat kleine hartje blijft ruimte voor V&D. Elke eerste dinsdag van de maand gaan Verdriet en haar oud-collega's in Hengelo eten. "We moeten alles nog een plekje geven, het is nog heel onwerkelijk. Maar we blijven onze mooie herinneringen koesteren, want we hebben samen vreselijk veel lol gehad."