Financieel is het ook niet meer te doen, schrijft het AD. ,,Ik sta 30.000 in het rood, al drie jaar. Hoe hard ik ook mijn best doe, die schuld wordt niet minder. Ook nu het eigenlijk wel weer goed gaat met de zaken. Die stijgende lijn, het komt te laat voor me.”
Jeugd in armoede
Maar afscheid nemen van zijn befaamde snackbar aan Het Kleine Loo in Den Haag doet zichtbaar pijn. Want in de zestien jaar dat Jack Snack (echte naam: Jack Sackman van Denderen) verse frieten verkoopt, is hij uitgegroeid tot een begrip. Prijswinnend bovendien: in 2013 won hij de AD Friettest, de jaren erna bleef hij steevast in de top vijf.
Lees ook: 1 juli verbod op plastic bakjes in snackbar: deze ondernemers komen met alternatief
,,Ik kom van ver. Van een jeugd in armoede. Ik ben als baby geadopteerd door een heel bijzondere vrouw, Vina Carolina Sackman Leluly. Een alleenstaande Haagse die zelf vier kinderen kreeg en daarnaast nog hielp met de opvoeding van twintig kinderen. Toen ik bij haar kwam, was ze al op leeftijd en waren we met z'n tweetjes.”
Geld was er vaak niet. ,,Soms niet eens voor brood. Maar als dat er wel was, dan deed mijn moeder er alles aan mij zelfstandig te maken. Als kind al leerde ze me koken: kip cashew, bami, de Indische keuken. Als andere kinderen buiten speelden, waren wij aan het bakken, braden, marineren.”
Belangrijkste hulpmiddel in de keuken? ,,Theelepeltjes. Ze had nooit een weegschaal, het was altijd: een half theelepeltje kruiden dit, twee theelepeltjes zout dat.. Zo ben ik gevormd, ik had bij latere horecaklussen ook altijd mijn theelepels mee op pad.”
Als andere kinderen buiten speelden, waren wij aan het bakken, braden, marineren
Geld was er vaak niet. ,,Soms niet eens voor brood. Maar als dat er wel was, dan deed mijn moeder er alles aan mij zelfstandig te maken. Als kind al leerde ze me koken: kip cashew, bami, de Indische keuken. Als andere kinderen buiten speelden, waren wij aan het bakken, braden, marineren.”
Belangrijkste hulpmiddel in de keuken? ,,Theelepeltjes. Ze had nooit een weegschaal, het was altijd: een half theelepeltje kruiden dit, twee theelepeltjes zout dat.. Zo ben ik gevormd, ik had bij latere horecaklussen ook altijd mijn theelepels mee op pad.”
Makkelijk had Jack het niet op school. ,,Ik was een beetje anders. Zwom tegen de stroming in, zei mijn moeder. Ze plaagden me ook met haar. Zeiden dat ze zo oud was dat ze mijn oma had kunnen zijn.”
Terugvechten lukte Jack - een stuk kleiner dan de rest van de klas - niet echt. ,,Tot mijn moeder me liet kennismaken met vechtsport. Dat veranderde alles. Ik werd sterker. Fysiek, maar veel meer nog mentaal."
Een paar weken voor zijn eindexamen, Jack was 17 jaar, overleed zijn moeder. ,,Een enorme klap, die ik alleen maar te boven ben gekomen dankzij kickboksen. Daar leerde ik: je mag pas om hulp vragen - een pauze, een slokje water - als het echt niet anders kan. Keihard, maar wel mijn redding.”
Tekst gaat verder onder de video
Ontstaan Jack Snack
De jaren erna werkte Jack in allerlei Haagse horecazaken. ,, Ik ben gedienstig: als een chef het zo wil, dan luister ik. Maar ondertussen dacht ik steeds vaker: ik heb mijn eigen ideeën. Zestien jaar geleden durfde ik het aan mijn eigen zaak te openen. En als je voornaam Jack is, dan is de naam Jack Snack snel bedacht.”
Eén ding stond vanaf dag één als een paal boven water. ,,Ik bak geen fabriekspatat. Ik werk met verse aardappelen, in schoon vet, afkomstig van mijn vaste aardappelimporteur. Niks bijzonders hoor, het is verder geen hogere wiskunde. Ik geef gewoon om kwaliteit.”
‘De zaak ontplofte’
De wijk Mariahoeve sloot Jack direct in het hart. ,,Het sloeg aan. Tot de recessie rond 2012. Mensen hadden minder te besteden, dat merkte ik heel goed in de zaak.”
Een onverwachtse opsteker het jaar erop zette alles op z’n kop. ,,Ik kreeg het nieuws: je hebt de AD Friettest gewonnen. De beste patat van heel Nederland!” Er vielen tranen, dat zeker. ,,Ik heb de prijs opgedragen aan mijn moeder. En mijn kickbokstrainers, Sensei Ron Jung en Kancho Gerard Gerdeau. Zonder die mensen had ik dit nooit bereikt.”
Ik heb de prijs opgedragen aan mijn moeder. En mijn kickbokstrainers, Sensei Ron Jung en Kancho Gerard Gerdea
De zaak ontplofte, mensen kwamen overal vandaan voor een portie patat. En net toen Jack er eindelijk op durfde te vertrouwen dat het harde werken zou leiden tot financiële zekerheid, gebeurde er iets waar helemaal niemand rekening mee had gehouden. ,,Corona. Wat een ramp was dat. Ik kon alleen aanspraak maken op een lening, maar daar zat ik natuurlijk helemaal niet op te wachten.”
Geen cent kwam er binnen. ,,Maandenlang. Jaren uiteindelijk.”
Fysieke klachten
En of dat niet genoeg was, begon Jack fysieke klachten te krijgen. ,,Zoals gezegd: ik ben keihard opgevoed. Ik ga niet zitten mauwen om een pijntje. Maar ik werd steeds vaker duizelig en nadat ik in korte tijd vijf keer out was gegaan, ben ik toch maar een arts gaan bezoeken.”
Die was boos. ,,De dokter zijn: waarom kom je nu pas, man! Ik had een gevaarlijk hoge bloeddruk, met allerlei risico op hartfalen. Hij vertelde me dat ik op klappen sta.”
Die boodschap was de druppel. ,,Ik heb decennialang zesenhalve dag per week gewerkt. Ik heb veel thuis gemist. Kinderverjaardagen, feestdagen. Het gaat me ongelooflijk aan het hart, maar eigenlijk heb ik geen keuze: ik moet afscheid nemen van de zaak.”
Lees ook: Bedrijf verkopen? Dit zijn de drie meest voorkomende vormen (plus tips)
Sinds een week of twee staat de snackbar te koop. ,,Ik hoop de boel te verkopen en zo van mijn schulden af te komen. En dan weer de sport in. Instructeur op een kickboksschool, dat lijkt me wel wat.”
Te veel tegenwind
Natuurlijk, veel liever had Jack op een dag een bloeiende zaak overgedaan aan zijn kinderen, nu 9 en 13 jaar oud. ,,Het is anders gelopen. De zaken lopen best goed nu, maar het herstel is te klein ten opzichte van de verliezen van de afgelopen jaren. Ik hoop dat zich snel een nieuwe ondernemer meldt om de boel over te nemen.”
Die kan dan meeliften op een naam van faam. ,,Jack Snack is een icoon. Niet mijn woorden, hoor. Dat zegt Sjaak Bral, die me al die jaren enorm heeft gesteund en me ook heeft genoemd in zijn oudejaarsconferences. Ik hoop vooral dat mijn opvolger kwaliteit net zo hoog in het vaandel heeft als ik.”
Een financieel succes is snackbar Jack Snack uiteindelijk niet geworden. ,,Ik heb te veel tegenwind gehad. Maar het heeft me zó veel gebracht aan mooie, lieve mensen om me heen. Spijt? Dat heb ik nooit een seconde gehad.”
