Actueel

Zakenvrouw van het Jaar Monique Delfgaauw: van receptioniste tot directeur

beeld deondernemer
Leestijd 5 minuten
Lees verder onder de advertentie

Wat ziet u als u in de spiegel kijkt?

,,Ik zie een blij en gelukkig mens. Qua uiterlijk zie ik wel wat rimpeltjes tevoorschijn komen, maar dat hoort bij mijn leeftijd. En dankzij een detox-kuur ben ik een paar kilootjes afgevallen, dus ik zit goed in mijn vel. Maar ik zie ook een gedréven mens. Alles wat ik doe, wil ik góed doen. Dat heb ik van huis uit meegekregen."

Uw ouders waren gedreven, hardwerkende ondernemers.

,,Dat klopt, ja. Mijn ouders hadden in Rotterdam-Blijdorp een goed lopende parfumeriewinkel onder de naam Fedropa. In de vakanties en als we uit school kwamen, hielpen mijn twee zussen, een twee jaar oudere zus en een tweelingzus, en ik mee in de winkel met bijvoorbeeld bestellingen en het inpakken van cadeautjes. Mijn ouders werkten keihard, zes dagen in de week. Desondanks hebben we alle drie een fijne jeugd gehad. In het weekend, zaterdagmiddag na sluitingstijd, verbleven we vaak met het hele gezin in ons vakantiehuis in Haamstede. We gingen zwemmen of varen met de boot. Ik heb mooie herinneringen aan die tijd. En door het werken in de winkel heb ik het verkoopvak, commercieel denken, en letterlijk 'alles doen voor de klant' geleerd."

Maar u wilde later de winkel niet overnemen?

,,Nee, mijn twee zussen ook niet. Mijn ouders hebben de winkel later verkocht. Zelf ben ik te ongeduldig om bijvoorbeeld een lipstick of mascara te verkopen. Maar wat ik wél wilde worden? Wist ik niet. Ik wilde wel iets met 'zakendoen'. Mijn tweelingzus ging als au pair naar Parijs en ik ging na het vwo, in een zogenaamd 'tussenjaar' op zoek naar een tijdelijk baantje. Via het uitzendbureau kwam ik terecht bij Lommerrijk, ze zochten een 'duizendpoot'. Ik was toen 21 jaar. Ik begon als receptiemedewerkster en ben er nooit meer weggegaan. Nu ben ik directeur."

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: Dit zijn de beste adviezen van succesvolle zakenvrouwen

Dat had u destijds nóóit kunnen denken?

,,Absoluut niet (lacht). Carrièreplanning komt niet voor in mijn woordenboek. Alle functies en taken binnen deze organisatie kwamen op mijn pad, van receptiewerk, schoonmaak, bediening en administratie, tot personeelszaken, sales en (hoofd) algemene zaken. In de praktijk heb ik superveel geleerd."

U kreeg kansen?

,,Inderdaad. Mijn toenmalige directeur, John Laan, heeft mij alle kansen gegeven. Maar die moet je wel zélf grijpen. Dat heb ik gedaan. Ik nam initiatieven, trok werk naar me toe, was enthousiast, loyaal en verantwoordelijk. Wel voelde ik me, omdat ik geen vervolgopleiding had, lange tijd onzeker. Maar ik kon dat aardig maskeren. En als ik iets niet begreep vroeg ik uitleg in jip-en-janneketaal. Domme vragen bestaan niet, hoor."

Lees verder onder de advertentie

In april werd u uitgeroepen tot Rotterdamse Zakenvrouw van het Jaar!

,,Ja, ongelofelijk. Ik was enorm blij verrast, want ik ben er nooit op uit geweest om zo'n prestigieuze trofee te winnen. Ik doe gewoon mijn werk, zonder horeca-achtergrond, maar ik ben bevlogen en ik heb een duidelijke visie. Ik geloof in internal branding: wat je belooft aan de gast moet je vanuit je organisatie waarmaken. Daar gaat het om. Dat vond de negenkoppige vakjury ook. Ik doe dat, samen met mijn team van vijftig medewerkers. De trofee is dan ook een bekroning op óns werk, en het geeft natuurlijk een boost aan onze prachtige, eigentijdse evenementenlocatie aan de Bergse Achterplas. Het gaat sowieso goed met de horeca in Rotterdam. De stad bruist! En Lommerrijk is trouwens een begrip, het bestaat al bijna 140 jaar. Wiens oma en opa kwamen er niet? Nog steeds weten veel mensen ons te vinden."

Wat is de sleutel tot succes?

,,Ik blijf investeren in het bedrijf, met behoud van de rijke geschiedenis. Lommerrijk is een prachtige ontmoetingsplek voor bijvoorbeeld vergaderingen, conferenties, bedrijfsfeestjes, uitjes, bruiloften en partijen, van 15 tot 350 personen. In de loop der jaren zijn alle zalen grondig verbouwd en vijfjaarlijks restylen we bepaalde ruimtes. Neem nu het in 2017 geheel verbouwde grill-eetcafé-bowling Dok 99. Het bowlen is weer helemaal hip. We organiseren bijvoorbeeld een- tot tweemaal per jaar 'high heels' (hoge hakken) bowlen. En we hebben allerlei (bedrijfs)uitjes, zoals expeditie Robinson of de sloepenspeurtocht met iPad op de plas. We draaien goed. Op jaarbasis betekent dat gemiddeld 1300 partijen, van klein tot groot."

Gaat het u altijd zo voor de wind?

,,Zeker niet. In de crisisjaren vanaf 2008 hadden wij ook omzetverlies en moesten we nieuwe producten en doelgroepen aanboren. En privé? Zes jaar geleden ben ik helaas gescheiden. Hard werken was toen voor mij een goede afleiding. Inmiddels heb ik, samen met mijn twee zonen, Max van 20 en Bas van 16 jaar, mijn draai weer gevonden. En de jongens doen het supergoed, daar ben ik enorm blij om. Allebei volgen ze een opleiding aan de hotelschool. Of ze in mijn voetsporen treden? We zullen zien, als ze maar gelukkig worden."

Lees verder onder de advertentie

Is het moederschap lastig te combineren met een zware baan zoals deze?

,,Nee, eigenlijk niet. Mijn directeur keek nooit naar vaste uren, als het werk maar goed werd gedaan. Mailen kan ik ook thuis op de bank. Ik werk nu gemiddeld 40 à 50 uur per week, ook in het weekend. Ondanks mijn drukke baan was ik er altijd voor de kinderen. En op school als dat nodig was, bijvoorbeeld verkleed als de paashaas (lacht) of als luizenmoeder. Toen de jongens klein waren hadden we wel een oppas voor twee dagen in de week. Maar het leven is natuurlijk meer dan werken. Een mens moet ook relaxen."

Hoe ontspant u?

,,Eenmaal in de week ga ik naar fitness. En ik probeer elke week te golfen met vriendinnen. Ik denk dan nergens aan, behalve aan het balletje. Ook ga ik graag weekendjes weg of lekker uit eten. Deze zomer ga ik met mijn twee zonen een mooie reis maken door Thailand. Daar kijk ik erg naar uit."

Bent u tevreden met uw spiegelbeeld?

,,Ja, ik ben een tevreden mens. De gewonnen trofee is de bekende kers op de taart. Ik ben nuchter opgevoed, zo van 'doe maar gewoon en verbeeld je niks'. Maar als ik nu in de spiegel kijk, denk ik: ja, ik mág best een beetje trots zijn."

Lees verder onder de advertentie

Paspoort

Wie: Monique Delfgaauw (1963, Rotterdam).
Opleiding: vwo, Montessori Lyceum in Rotterdam.
Loopbaan: sinds 1984 werkzaam in diverse functies bij Lommerrijk/Dok 99 in Rotterdam, sinds 2012 directeur, Rotterdamse Zakenvrouw van het Jaar.
Privé: twee zonen, woont in Rotterdam.

Ik geloof in internal branding: wat je belooft aan de gast moet je vanuit je organisatie waarmaken

Monique Delfgaauw, algemeen directeur Lommerrijk