Lees ook: Rutte: 'Fitnesscentra, sauna's, bowlingcentra en casino's mogelijk op 1 juli open'
Onze minister-president maakte bekend dat vanaf 1 juli 2020 fitnesscentra, sauna’s, bowlingcentra en casino’s mogelijk weer open kunnen. Vier bedrijfstakken waar ik doodsbang voor ben. Ik laat mij nog liever naakt op een brandend vlot door een zwaar vervuilde rivier naar de kust drijven dan dat ik bijvoorbeeld een fitnesscentra binnen wandel.
Daarom schrik ik een beetje van het enorme enthousiasme. Je neemt de Nederlander blijkbaar iets kostbaars af als je zegt: u mag even een paar maanden niet in een broekje van 190 euro staan zweten voor een raam met uitzicht op een rotonde of een plein. Veel meer Nederlanders dan ik dacht vinden dat heel prettig, met zes wildvreemde mensen in een houten hok naar gloeiende kooltjes kijken en dan praten over het gezelligste bowlingcentrum in de stad. Ik heb dat onderschat.
Lees ook: Waarom Nico Dijkshoorn blij is met de anderhalve meter-vinding WATpod
Ik had een heel ander beeld van de gemiddelde Nederlander. Die laat graag ’s avonds zijn hond uit, komt in contact met een leuke buurvrouw of buurman, er wordt eerst drie weken lang over het verharen van de hond gebabbeld, het wordt intiemer, ze blijken allebei hetzelfde eten lekker te vinden en na een half jaar hond uitlaten willen ze weg bij hun eigen man of vrouw.
Dat zag ik dus helemaal verkeerd. De Nederlander wil zweten. Daar komt het eigenlijk op neer. Boven een blackjack-tafel, met zijn zwetende kont in een imitatie van de hel, met zijn vingers in een bal waar duizenden andere mensen hun vingers in hebben gestoken of heel hard hollend op een lopende band. Dat laatste komt door Arie Boomsma. Veel komt door Arie Boomsma, maar dat is weer een heel ander verhaal. Door Arie Boomsma zijn veel mensen gaan geloven dat het een goed idee is om heel hard schreeuwend met je handen aan een stuk scheepstouw te sjorren. Arie Boomsma heeft de sportschool te modern en te sexy gemaakt.
Toen ik 26 was droeg de buurman opeens een badstof haarband en bleek hij in de plaatselijke gymzaal voor 30 gulden per uur aerobic-lessen te geven. Fitness stonk toen nog naar oude mannen en onvruchtbare vrouwen. Je werkte vlak naast een klimrek aan je middenrif. Niemand zat in een roeimachine. De ongediplomeerde buurman zette een cassetterecorder aan, draaide Let’s Get Physical van Olivia Newton-John en dan klapte je drie keer uit de maat met je handen boven je veel te dikke hoofd.
Nu begrijp ik sportscholen niet meer. Ik weet niet eens of je ze zo wel mag noemen. Het zou zomaar kunnen dat het nu Body and Soul Sculpturing heet, of Intrinsieke Muscle Awareness Training.
Nu begrijp ik sportscholen niet meer. Ik weet niet eens of je ze zo wel mag noemen. Het zou zomaar kunnen dat het nu Body and Soul Sculpturing heet, of Intrinsieke Muscle Awareness Training. Om eerlijk te zijn: ik heb me er de laatste dertig jaar ook niet heel erg in verdiept. Ik heb een aantal jaren geleden wel even kort gedacht aan een vreedzame protestactie om die fysiek narcistische gezondheidsgolf tot stilstand te brengen, maar het is er nooit van gekomen. Ik wilde een week lang iedere dag in een tuinstoel vlak voor het raam van een sportschool gaan zitten kaasfonduen.
Toen ik, door mijn wekelijkse minuutje in DWDD, een semi-bekende kop kreeg loste het probleem zich vanzelf op. Ik hoefde me niet meer slecht te voelen omdat ik niet naar een fitnesscentrum of sauna wilde. Niet-bekende Nederlanders kijken graag naar het lulletje van een Bekende Nederlander. Daar had ik geen zin in, dat ze tijdens een verjaardag aan elkaar vertelden dat ik de chihuahua onder de geslachten met mij meedraag.
Die enorme blijdschap, na de verlossende woorden van Mark Rutte, verbaasde mij. Ik wist niet dat het zo diep in onze volksaard zit. Ik dacht dat wij meer buitenmensen waren. Ik zat er naast. Hoera, we mogen weer bowlen! Fijn gedesinfecteerde schoenen aandoen die een leproos vlak voor ons heeft gedragen en dan kijken hoe onze vriendin de bal 39 keer binnen een seconde in de goot dondert.
Lees ook: Nico Dijkshoorn: 'Ken je dat verhaal van dat restaurant dat net halfuurtje open was?'
Hoera, we mogen weer met dertig mensen op een in de grond gelaste fiets luisteren naar een spinning-instructeur die ons toespreekt alsof we zeven jaar oud zijn. Hoera, we zitten maanden binnen en nu mogen we van de minister-president eindelijk weer met heel veel mensen tegelijk binnen zitten.
Ik zit buiten met een mondkapje te kaasfonduen.
