Oud-Roompot directeur Henk van Koeveringe over bedrijfsopvolging

De eerste Roompot-camping werd in 1965 geopend in Kamperland. Hier is het hoofdkantoor van Roompot Vakanties, nu de Nederlandse marktleider in de verhuur van vakantiehuizen, nog altijd gevestigd. Henk van Koeveringe is er 40 jaar lang de baas geweest. Met als resultaat een plek in de Quote 500.
Hij begon in 1974 als 'allesdoener', van horeca tot administratie en van beheer tot techniek. Door gebiedsuitbreiding in Kamperland en later daarbuiten is het bedrijf altijd hard gegroeid. Nu is Roompot op meer dan 200 plaatsen actief in binnen- en buitenland.

Digitalisering

In de jaren 70 ziet Van Koeveringe dat hij het als kleine campingeigenaar niet alleen gaat redden. Hij ziet dat schaalvergroting noodzakelijk is en automatisering de toekomst heeft. Dus investeert hij heel vroeg in de digitalisering van het bedrijf. ,,Roompot was een van de eerste recreatiebedrijven waar je online kon boeken."

Dat hij niet alle wijsheid in pacht heeft, geeft hij grif toe. ,,Waar je niet goed in bent, moet je uitbesteden. Veel ondernemers hebben een zekere angst om 'slimme' mensen in dienst te nemen. Ik begrijp dat wel. Dat is ook griezelig. Je geeft de touwtjes uit handen. Stelt je kwetsbaar op. Tegelijkertijd biedt het kansen voor iets nieuws. Ook weer eng."

Hard werken, sober leven en doorpakken dragen bij aan succes, weet Van Koeveringe. ,,Praten is niet ondernemen. Ondernemen is doen. Stel jezelf de vraag: wie ben ik, wat kan ik en waar wil ik met mijn bedrijf naartoe? Kortom, ben ik een specialist of ga ik voor zoveel mogelijk omzet en investeer ik de komende jaren in schaalvergroting?''

Met Roompot bewandelt Van Koeveringe de laatste weg. Hij breidt uit en campings worden resorts. ,,Een risico van uitbreiden is het bewaken van je kwaliteit. Bij Roompot hebben we dat altijd vanaf dag één gemonitord. De kwaliteit van de huizen op Texel moet identiek zijn aan die in Kamperland of waar dan ook. Dat verwachten je klanten. Dus dat moet je ook nastreven. Alleen dan komen ze terug."

Van Koeveringe ziet veel ondernemers hard werken. En nauwelijks nadenken over morgen. ,,Toch komt er een tijd dat het over is. Het moment dat je met je stropdas in de soep hangt, moet je voor zijn. Met als gevolg dat je mogelijk te vroeg een besluit neemt over een eventuele verkoop of overname van je bedrijf. Maar dan heb je wel zelf de keuze gemaakt en is die niet voor je genomen."

Overdragen

Drie jaar geleden verkocht hij Roompot. Een keuze waar hij nog altijd achter staat. Hij had het bedrijf aan een van zijn kinderen kunnen overdragen, maar dat heeft Van Koeveringe bewust niet gedaan. Hij houdt privé en zakelijk graag gescheiden. ,,Als het om wat voor reden dan ook misgaat, kun je tijdens de feestdagen niet meer op een normale manier met elkaar aan tafel."

Die ellende wilde hij niet. Dus is Roompot verkocht aan een investeerder. ,,Je ziet bij de overname van familiebedrijven dat mensen veel niet-rationale besluiten nemen. Soms oefenen ouders zo veel druk op hun kind uit, dat je je afvraagt wat nu de daadwerkelijke reden van de overdracht is. Je kind een toekomst gunnen of vooral je eigen pensioen veiligstellen?"

Familiekapitaal

Hij heeft te doen met de zoons en dochters die het bedrijf van hun ouders moeten overnemen. ,,Als kind doe je het nooit goed. Gaan de zaken voor de wind, dan heb je het te goedkoop gekocht. Gaat het slecht, dan ruïneer je het familiekapitaal. En blijf je op dezelfde weg voortdobberen, dan zeggen mensen: hij bakt er ook niks van, hè.''

Zijn dochters hebben altijd meegewerkt in het bedrijf, maar nooit de ambitie getoond om Roompot over te nemen. ,,Je ziet vaak bij kinderen van ondernemers dat ze wel degelijk een ondernemersgeest hebben. Daar zijn ze mee opgegroeid. In mijn ogen is het gezonder als je je kinderen vrijlaat en een eigen onderneming laat starten."

Achteraf is hij nog altijd blij om de keuze die hij heeft gemaakt. ,,Ik heb de zaken kunnen afronden zoals ik dat wil, zonder rekening te houden met een mogelijk familiedrama. Want dat risico loop je als je de zaak gaat overdragen. Zeker als je meerdere kinderen hebt. Want wie moet dan de directeur worden? Daar wil je als ouder toch niet over moeten beslissen?"