Laatste update: 2 april 2022 10:00
WEKELIJKSE RADIOCOLUMN BIJ DE ONDERNEMER OP NEW BUSINESS RADIO
Nico Dijkshoorn is vanaf 29 maart ook radiocolumnist bij De Ondernemer. Elke dinsdag tussen ca. 12.50 en 13.00 uur neemt hij ondernemers op z'n Nico's mee naar het nieuws dat er volgens hem echt toe doet. En hij waagt zich bovendien en steevast aan een aantal praktische tips voor de luisteraars.
Het radioprogramma van De Ondernemer is wekelijks te beluisteren op New Business Radio(.nl) en via onze homepage en Youtube bovendien ook live te bekijken. Presentator is Remy Gieling.
Dat laatste verbaasde en ontroerde mij. Er hing zoveel van af en die lieve werklustige herintredende huisvrouwen en huismannen aan de andere kant van de tafel hadden - en dat zag je heel duidelijk - heel goed nagedacht over gewenste kleding in een bedrijfstak die zij nog niet kenden. Ik herinner mij rokjes met afbeeldingen van boeken er op, mannen die toevallig een tasje bij zich hadden van de bibliotheek en heel opvallende leesbrilletjes.
Ze realiseerden zich niet dat ze de verkeerde sollicitatie-strategie kozen. Wie in een bibliotheek werkt wordt steeds minder opgewonden over het product ‘boek’. Je moet het in karren tillen, de blz. ruiken naar boerenkool van de vorige lener en ieder boek moet worden beplakt en geplastificeerd. Topkoks walgen uiteindelijk van kaviaar en perfecte biefstuk, bibliotheekmedewerkers gaan het boek zien als een noodzakelijk kwaad.
Lees ook: Nico Dijkshoorn adviseert: 'Weg met het vastgeroeste idee dat een klant alles moet worden uitgelegd'
Ik realiseer mij nu, op dit moment, dat ik mij precies hetzelfde had gedragen toen ik op sollicitatiegesprek moest bij deze site, De Ondernemer. Ik heb mij toen gekleed zoals ondernemers denken dat een schrijver er uit ziet. Oude regenjas aan, een NRC in mijn zak, schoenen die je meteen weer vergeet, het haar vreemd en wild door elkaar, want het is weer eens laat geworden in het Literair Café, onder mijn regenjas een ribfluwelen bruine broek met extra dikke ribbels en een leesbril om mijn nek. Zorgvuldig gemaakte wijnvlekken in mijn overhemd.
Mijn rol hier op deze site is dat ik alles ben wat u nooit wilt worden. Ook ik draag al jaren een kostuum en het werkt. Bij DWDD begrepen ze pas dat ik een dichter was toen de redactie een kaars voor me op tafel zette.
Zoals u mij nu ziet, boven deze column, zag ik er uit tijdens een speciale fotoshoot voor deze site. Kijk me eens voegen! Ik dans en spring zoals ze me graag willen zien. Kijk, een schrijver. Hij doet raar want hij hoeft nooit zijn huis uit. Hij draagt het jasje van zijn zoon. Hij trekt een raar gezicht omdat De Ondernemer dat leuk vindt.
Ook ik, de kritische boy die meteen zijn hakken in het zand zet als iemand over presentatie en het product begint, heb gewenst gedrag vertoond. Ik heb mij verkleed als een schrijver. Als ik op congressen spreek dan neem ik expres een schrijverstas mee. Een oude bruine aktetas, waar eventueel het manuscript voor een nieuw boek in kan zitten. Mijn rol hier op deze site is dat ik alles ben wat u nooit wilt worden. Ook ik draag al jaren een kostuum en het werkt. Bij DWDD begrepen ze pas dat ik een dichter was toen de redactie een kaars voor me op tafel zette.
Lees ook: Nico Dijkshoorn en congressen: 'Als u mij inhuurt, maak het mij niet te makkelijk'
Nu ik erover nadenk, ik heb me altijd gevoegd naar de wensen van mijn baas. Als vakkenvuller in Albert Heijn droeg ik braaf een bruine stofjas met een oranje kraag. In Bibliotheek Amstelveen was ik De Creatieve Man en droeg ik dus truien die verder niemand droeg. Tijdens gesprekken met uitgeverijen probeerde ik er zoveel mogelijk uit te zien als een dichter. Ik zou zware shag hebben gerookt als het nodig was.
Ik moet nu denken aan de man die mijn ogen opende. Ik sprak op een congres waarin tientallen jonge ondernemers in een korte presentatie hun product aan de man moesten brengen. Ik zag een stoet zwetende dikke mannetjes in te strakke jasjes aan mij voorbij trekken. Ik zag powervrouwen in een mannenpak doodsbang oreren over producten die ik ik allemaal ben vergeten. Ik zag mannen en vrouwen strontvervelende powerpoint-presentaties opstarten en daarna hoorde ik ze allemaal mompelen ,,dat dat filmpje het thuis wel had gedaan".
Elke dinsdag is Nico Dijkshoorn radiocolumnist in ons nieuwe programma op New Business Radio. Lees:Remy Gieling ontvangt Bas van der Veldt (AFAS) en BENR in De Ondernemer radio
Niemand maakte indruk. Alles was van te voren bedacht. Allemaal hadden ze ’s ochtends voor de spiegel gestaan in kleren die ze normaal gesproken niet droegen. Opeens kwam er een jongen het podium op. Een jaar of 19 schat ik. Hij zag er uit als iets wat ooit bij mij thuis verveeld op de bank zat. Hij hoestte in de microfoon en legde uit dat eigenlijk iemand anders de presentatie zou doen, maar die lag ziek in bed.
Hij had niets kunnen voorbereiden, dus als we het niet erg vonden dan vertelde hij gewoon maar uit de losse pols waarom hij zo dol was op hun product. Daarna vertelde hij een tranentrekkend mooi verhaal over Italiaanse stropdassen. Hoe ze in een klein Volkswagenbusje twee keer per jaar langs kleine Italiaanse naaifabriekjes reden. Toen hij klaar was wilde ik zes van die dassen.
Dat heb ik geleerd van die boy. Als ik ooit nog solliciteer draag ik kleding die ik graag draag. Ik vernietig ze met mijn verhaal, met mijn drift. Niet met mijn schoenen of mijn kapsel.
