Het grootste democratische tekort is misschien wel dat de Britten niet naar de stembus gaan als ze mogen. En dat degenen die wel stémmen de laatste jaren steeds vaker nutteloze figuren naar het parlement stuurden. Mensen die alleen even spreken in plenaire vergadering om te zorgen dat ze materiaal voor YouTube hebben. Mensen die amper komen opdagen in de vergaderingen die er toe doen. Nigel Farage, die zich in de Britse media laat voorstaan op te komen voor Britse vissers, is door de jaren heen welgeteld één keer komen opdagen in de Europese visserijcommissie waar hij lid van is.
Showbusiness voor lelijke mensen
Het is eigenlijk een verschijnsel dat je hier wel vaker ziet. Schone schijn is belangrijker dan de inhoud, woorden belangrijker dan daden. Politiek is hier eigenlijk niet een middel om problemen op te lossen, het is een spektakel. Zoals de Britten zeggen, showbusiness voor lelijke mensen.
De werkvloer is hier niet veel anders. Zorg ‘s ochtends dat je niet de laatste bent die binnenkomt. Zorg ‘s avonds dat je niet de eerste bent die weg gaat (en nooit eerder dan je manager). Zorg dat je gezien wordt. De Britten maken lange uren maar het levert aan arbeidsproductiviteit weinig op. Fransen produceren in vier gewone werkdagen meer dan Britten in vijf lange werkdagen. Schone schijn helpt de promotie, niet de productie.
BV Brexit Party
De nieuwe Brexit Party van Farage is eigenlijk ook niet meer dan een toneelstuk. Het is geen politieke partij maar een BV met Farage als enige aandeelhouder. De BV heeft geen ledenstructuur, inspraak of verkiezingsprogramma, alleen maar donateurs. Donateurs die via PayPal in de Verenigde Staten worden binnengehaald zodat er op het bankafschrift alleen PayPal staat en niet de naam van de donateur. Vandaag komt de verkiezingswaakhond langs bij de ‘partij’ om onderzoek te doen nadat er van verschillende kanten beschuldigingen kwamen dat de partij grote sommen buitenlands geld ontvangt, opgesplitst in tienduizenden PayPal-donaties die allemaal nét onder de grens van 500 pond voor anonieme donaties vallen. Zoals oud-premier Brown gisteren zei: Farage als ‘man of the PayPal’ in plaats van ‘man of the people’.
Afgelopen week kwam uit dat Farage na het referendum van zakenman Arron Banks een auto met chauffeur, gemeubileerd appartement in Londense miljonairswijk Chelsea en geld voor een promotiecampagne in de VS heeft ontvangen. Een kleine half miljoen pond die hij niet als inkomsten heeft gedeclareerd en waarnaar het Europarlement nu een onderzoek is gestart.
Schandalen
Die schandalen zullen weinig impact hebben op de verkiezingen. Farage haalt waarschijnlijk grofweg evenveel stemmen als vorige keer, in 2014 haalde hij met UKIP 26,6 procent van de stemmen. Ik verwacht dat hij nu weer net onder de 30 procent blijft. Zal het hem veel uitmaken wie hij naar Brussel stuurt? Waarschijnlijk niet, want beleid maken in Brussel interesseert hem niet; hij heeft een politieke beweging met winstoogmerk te runnen.
En zijn kiezers? Die maakt het allemaal niets uit. De schone schijn van de Brexit-beloftes is wat telt.
