Eerst doen, dan denken, maar het komt altijd goed: het adagium is Khadija op het lijf geschreven. Winst maken doet ze nog niet met haar alcoholvrije bar aan de Rue Fatima El Fihria in Marrakesh, met ruim een miljoen inwoners de vierde stad van het land. Het salaris van haar vijf personeelsleden betaalt ze vooralsnog uit eigen zak. Maar Khadija slaapt er geen nacht minder om: A-Mayzayn, dat vlak voor kerst de deuren opende, gaat vast een succes worden: ze doet haar werk met passie en hecht veel waarde aan kwaliteit. Mensen kunnen er terecht voor ontbijt, lunch en diner. De bar telt twee verdiepingen. In de kelder kunnen mensen chillen, film kijken, bingo spelen en aan karaoke doen, op de begane grond kan je rustig eten.
Mond-tot-mondreclame is belangrijk voor mocktailbar
Khadija: ,,Zonder al te veel ruchtbaarheid zijn we in december open gegaan. Ik heb geen influencers laten overvliegen om over ons te schrijven. We zijn heel rustig begonnen, zodat het personeel rustig kan inwerken naar de standaard die ik gewend ben en wil hebben. We moeten het vooral hebben van mond-tot-mondreclame en richten ons in eerste instantie op Marokkaanse Nederlanders die hier wonen of op vakantie zijn. Uiteraard hoop ik ook dat Marokkanen bij ons komen eten en drinken, maar het woord bar is misschien niet zo handig gekozen. Een bar heeft hier toch een wat negatief imago, maar ik hoop dat we dat beeld kunnen bijstellen. We schenken geen alcohol, er mag binnen niet gerookt worden en drugs is uiteraard taboe.’’
Marrakesh is een grote stad waar nagenoeg alle keukens uit de wereld vertegenwoordigd zijn, maar een Surinaams restaurant was er nog niet
Khadija El Ghazi
Waarom ze voor de Surinaamse keuken heeft gekozen? Heel simpel: die was er nog niet in Marrakesh. Khadija: ,,Marrakesh is een grote stad waar nagenoeg alle keukens uit de wereld vertegenwoordigd zijn, maar een Surinaams restaurant was er nog niet. En toevallig vind ik dat een hele lekkere keuken.’’
Lees ook: Het restaurant van Ruben (25) ging failliet: jonge ondernemer leeft nu van 50 euro per week
Van schoonheidssalon naar mocktailbar
Als schoonheidsspecialiste runde ze ruim tien jaar lang een eigen zaak, in haar salon aan huis. Superleuk werk, genoeg klanten, ze verdiende er een prima boterham mee. Maar als zelfstandige zonder personeel vond ze het ook zwaar. Bovendien verlangde ze naar de zon. Marrakesh was bekend terrein, omdat zij en haar man Rudger Hermsen (40) – zelfstandige in de bouw - er jaren geleden al een appartement voor de verhuur hadden gekocht. In januari 2024 besloten de twee de stap te wagen. Khadija vertrok met de kinderen, May (9) en Zayn (7) naar Marrakesh, terwijl Rudger de eerste zes maanden in Nederland achterbleef om te werken.
Aanvankelijk was het de bedoeling om iets in de appartementenverhuur namens pandeigenaren te doen. Maar tijdens een wandeling door de stad viel Khadija’s oog op een voormalige shishalounge: het pand had een horecabestemming en was al twee jaar leeg en verlaten. Ze was meteen verkocht. Voor de goede orde: Khadija was schoonheidsspecialiste, maar heeft ook de hotelschool afgerond en kan steunen op jarenlange ervaring in de horeca. Zo heeft ze twee jaar op een cruiseschip gewerkt, dus ze weet heel goed wat buffelen is.
Samen met een paar bouwvakkers heeft Khadija ruim twee maanden lang dag en nacht gewerkt
Rudger Hermsen
Khadija en Rudger kregen op 1 oktober de sleutel van hun zaak. Rudger: ,,Samen met een paar bouwvakkers heeft Khadija ruim twee maanden lang dag en nacht gewerkt. Tijdens de verbouwing heb ik op de achtergrond meegekeken. Als ze er niet uit kwamen met de tekeningen, werd ik erbij gehaald. Ik help dus waar nodig en ik heb er ook het nodige geld in gestoken, maar A-Mayzayn is echt van Khadija. Ze heeft het volledig naar eigen smaak ingericht, heel knap. Mijn horeca-ervaring mag geen naam hebben: als puber heb ik ooit in de afwaskeuken van een restaurant gestaan, dat was het wel.’’
Als zzp-werkvoorbereider in de bouw werkt Rudger voor Nederlandse bouwbedrijven, deels in Marokko, deels in Nederland. ,,Het meeste van mijn werk kan ik vanuit Marrakesh doen. Meestal zit ik hele dag achter mijn laptop. Ik ga één keer in de vijf of zes weken voor een dag of tien naar Nederland. Deze constructie werkt goed voor ons allebei, dus als het aan mij ligt, blijf ik het op deze manier doen.’’
Lees ook: Drie maanden is restaurant Sebastiaan (26) pas open: nu al plekje in Gault&Millau-gids
Aangenamer leven in Marrakesh
Toegegeven, Khadija heeft de eerste maanden in Marokko als pittig ervaren, vooral omdat Rudger toen nog grotendeels in Nederland zat. Maar intussen heeft ze haar draai gevonden. Net als de kinderen. Ze spreekt de taal – zij het met een accent - en voelt zich er thuis. ,,Ik voel me veilig en vrij. Hier kun je in de zomer met een thermoskan thee en een kaartspel op een rotonde zitten, dat is in Nederland ondenkbaar. Ik vind het leven hier aangenaam. En het eten is gezonder.’’
Rudger vult aan. ,,We ervaren hier meer vrijheid, op meerdere fronten. In Nederland zijn er heel veel regeltjes waar je je aan moet houden, hier is dat echt minder.’’
Rudger en Khadija hebben hun huis in Hoofddorp aangehouden. Khadija mag dan impulsief zijn, maar ook een realist. ,,Ik heb geen plan B, maar als het niet werkt, dan ga ik op zoek naar iets wat wel werkt. Je kunt beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan, dan spijt hebben van iets wat je niet hebt gedaan. We zijn hier gelukkig. Natuurlijk mis ik vrienden en familie. Ik kom uit een gezin met elf kinderen. Mijn vader heeft altijd gezegd dat hij terug zou gaan naar Marokko, maar hij is heel gelukkig in Amsterdam. Mijn oudste zus en ik wonen in Marokko, de rest woont in de buurt van mijn vader. Dat ik naar Marokko ben verhuisd, vindt mijn vader best lastig, maar hij respecteert mijn keuze.’’
