Ahoy-directeur gunt blik in coronadagboek: 'Las over die kamerbrief en werd gek’

27 februari 2020

Eerste coronageval in Nederland. Appgroep crisismanagement aangemaakt.

28 februari

Overleg met gemeente over ESF (Eurovisie Songfestival, red.). Check data voor 2021.

29 februari

Extra pakken erwtensoep gekocht.

Jansen, nu, lachend, in het AD: ,,Erwtensoep, daar is mijn vriend Wouter dol op. Ik dacht: laat ik dat maar inslaan, dat vergaat niet. Erewoord: dat was mijn enige hamsteraankoop. We hebben bij Ahoy een crisismanagementcomité van vijf man. Op 7 februari heb ik die groep voor het eerst bij elkaar geroepen. Toen de eerste berichten uit het buitenland kwam dacht ik, met ons internationale tennistoernooi in aantocht: we kunnen maar beter een keer bij elkaar gezeten hebben.’’

9 maart

Geen handen meer schudden. Zo veel mogelijk thuiswerken. Heads of delegations ESF in Rotterdam en Ahoy. 15 van de 41 landen plus EBU (Europese organisator Songfestival, red.) niet vanwege corona. Diner op stadhuis met burgemeester Aboutaleb, die ons in klein verband aanraadde voor 2 weken eten in huis te halen.

,,De stemming tijdens het diner was al bedrukt. Iedereen checkte op z’n telefoon wat Rutte in Den Haag te vertellen had. Ik zag dat Aboutaleb de hele tijd zijn handen stevig in de zakken van zijn jasje hield, zodat niemand meer een poging zou wagen hem de hand te schudden.’’

18 maart

Annulering ESF. Rare situatie. Op voorplein om wat televisieprogramma’s te woord te staan. Tegelijk waren binnen opnames van Davina Michelle met onder meer Snelle en Di-Rect. Indrukwekkend, lege zaal, geen applaus nadat ze 17 miljoen mensen zingen. North Sea Jazz vraagt nieuwe datum, eventueel later in zomer.

,,Nu ik het teruglees denk ik: wat wilde Davina al snel iets zingen voor Nederland, de crisis was pas net uitgebroken. Dat het Songfestival zou worden uitgesteld, dat voelde iedereen wel aan. Steeds meer delen van Europa gingen in lockdown, we moesten al bijna beginnen met opbouwen. Dat North Sea Jazz een andere datum vroeg, verbaasde me meer. Dachten zij echt dat het in juli niet voorbij zou zijn?’’

24 maart

Telefoontje van Saskia Baas, GGD-directeur. Vraag naar beschikbaarheid van Ahoy als noodopvang.

30 maart

Start opbouw Ahoy als zorglocatie. Persmomentje gehad bij binnenrijden eerste vrachtwagen. Groot contract met persmoment dat we eigenlijk over paar dagen zouden hebben, bij binnenrijden eerste vrachtwagen voor ESF.

,,Opeens werd Ahoy een zorglocatie, voor patiënten die te goed waren voor het ziekenhuis, maar wel medische hulp nodig hadden. Het virus trok op vanuit het zuiden, we voelden de golf naderen in Rotterdam. Er stonden hier dubbele hekken met witte doeken, om inkijk te voorkomen. We moesten aanrijd- en vertrekroutes voor ambulances verzinnen. Terwijl: normaal gesproken lopen hier alleen blije mensen rond. Krankzinnig.’’

26 maart
Einde middag rondje op de racefiets met Wouter. Heel bijzonder, op vrijdag. Zon en lammetjes onderweg. Bijzonder wel: alle avonden thuis, weekenden zonder shows en afspraken. Veel slaap, dus uitgerust. Dit is een crisis die een marathon en een sprint in 1 is. En de marathon heeft geen einddatum.

,,Op de fiets kom ik tot diepere inzichten, weg van de stress. Rond deze tijd begon ik me ook af te vragen wie we proberen te redden en tegen welke prijs. Dat was een taboe om uit te spreken en dat is het eigenlijk nog altijd. Ik wil in dit dagboek ook het goede benoemen: meer tijd voor elkaar, vroeger naar bed. Al denk ik inmiddels: mag er alsjeblieft weer een show komen?’’

21 april
Persconferentie van Rutte en De Jonge. Geen evenementen tot 1 september. Ook al was het verwacht, gebrek aan doel en perspectief maakt boos en machteloos. Voor het eerst echt verdrietig. Het glipt tussen onze vingers vandaan.

,,Soms went het, het slechte nieuws in de persconferenties. Andere keer raakt het je enorm. Een vraag die al een tijdje opborrelde werd alleen maar concreter: overleven we dit wel als sector en bedrijf?

1 mei
’s Nachts slecht geslapen. Stress over mogelijk ontslaan personeel.

,,Ik ben altijd een goede slaper. Maar nu zag ik echt namen en gezichten van collega’s langskomen, ’s nachts. Je wilt niet te hard ingrijpen, maar ook voorkomen dat nog een tweede ronde moest volgen. Kennis die we nodig hadden om straks weer op te schalen, wilden we behouden. We keken ook in welke functies nu nog wel werk was en wie amper iets te doen had. Het leuke en het goede was wel: als evenementenbranche begonnen we elkaar meer op te zoeken en konden we ook vrijuit praten over zorgen en dilemma’s. Dat deden we voorheen nooit.’’

7 mei
Brief Hugo de Jonge aan Tweede Kamer: evenementen pas mogelijk met een vaccin. ‘Ontploft’ tijdens een call met wethouder Said Kasmi en de Rotterdamse cultuursector.

,,Ik las over die kamerbrief en werd echt gek. Het was nog heel onzeker of er ooit een vaccin zou komen. Weet je: het zit zo niet in mijn karakter en het karakter van deze branche om rustig in een hoekje af te wachten tot de boel opgeklaard zou zijn. Wethouder Kasmi had een vergadering georganiseerd met allerlei mensen uit de Rotterdamse cultuursector, ook met de leiding van De Doelen en het Luxor. Zoals altijd in onze wereld was iedereen optimistisch, zo van: ‘laten we ons vooral richten op wat wel kan’. Toen kwam ik aan het woord en ontplofte ik. Hebben jullie die brief van De Jonge niet gelezen? Laten we ons dit echt gebeuren? Kasmi begreep me en zei dat ik daar iets mee moest, naar politiek Den Haag toe. Tegelijkertijd hadden we als evenementenbranche zo’n goed overleg, dat ik ook gevraagd werd om woordvoerder te worden van de nieuwe Alliantie van Evenementenbouwers. We huisvesten in Ahoy sport, cultuur en beurzen, dus we zitten niet in één bloedgroep.’’

11 mei
Mail naar Hugo de Jonge. Dit kan toch niet waar zijn? We gaan toch niet in een hoekje wachten tot er wel of niet een vaccin komt en verder niets? Gevraagd om een afspraak.

,,Ik ken Hugo uit de tijd dat hij wethouder in Rotterdam was, hij reageerde dezelfde dag nog. Hij schreef: kom langs, ik wil jullie niet collectief in een depressie storten, maar wel eerlijk zijn over de verwachtingen.’’

14 mei
Afspraak ministers De Jonge, Keijzer, Van Engelshoven. Grapperhaus last-minute verhinderd. Branche toegelicht. De Jonge gaf aan dat kleine experimenten voor september mogelijk moeten zijn.

10 juni
Vervolg gesprek Grapperhaus, Van Rijn in plaats van De Jonge, Keijzer, Van Engelshoven. Inleiding gedaan. Kwartje valt dat wij als branche altijd gericht zijn op veiligheid. Eind juni Fieldlab-programma van start.

22 juli
Samen met bioscoopbranche en MKB Nederland aangeschoven bij Grapperhaus. Aangegeven dat we in Nederland toch ook moesten spreken over welk risico acceptabel is. 100 procent risicoloos leven bestaat niet.

,,Ik zei dit in heel bedekte termen, vooral om eens af te tasten hoe dat bezien werd. Aan de reactie van de minister en zijn ambtenaren merkte ik dat dit niet goed viel. We gingen snel door naar het volgende onderwerp.’’

20 augustus
Aankondiging reorganisatie. Vergeet ik nooit meer. Collega’s die er niet bij konden zijn via livestream. Emoties bij iedereen.

,,Iedereen bij ons voelde aan dat het zou komen. Mojo (concertorganisator, red.), Paradiso en de RAI waren ons bijvoorbeeld al voorgegaan. Ik kreeg het te kwaad in mijn toespraak, hoorde gesnik vanuit de zaal. Dat ze mijn brok in de keel hoorden, emotioneerde andere collega’s weer. Cateringdames die hier decennia werkten, kwamen al afscheid nemen, omdat ze zeker wisten dat het verhaal voor oproepkrachten zoals zij zeker stopte. En ik kon niemand vastpakken.’’

2 oktober
Individuele gesprekken: blijven versus ontslagen. Verdriet op de gangen.

,,Uiteindelijk hebben we van 40 procent personeel afscheid moeten nemen, zo’n 100 mensen. Klassieke regel bij slecht nieuwsgesprekken: begin daadwerkelijk met het slechte nieuws. Iedereen kreeg een gesprek, of je nu weg moest of niet en op alfabetische volgorde, daar viel dus ook niets uit op te maken. Een coach had ons als managers nog getraind in welk type reacties we konden verwachten. Dat gaf houvast.

3 december
Gesprek met Rutte. Goed gesprek; meer gas op Fieldlab.

,,We liepen telkens vast bij de individuele departementen. Over sneltesten, over een garantiefonds. Toen bleek Rutte toch echt een oliemannetje te zijn. Hij had her en der wat gemasseerd op ministeries en er bleek plots toch wat mogelijk.’’

16 januari 2021
Livestream Vrienden van Amstel. Groot succes. Dubbel gevoel in lege zaal. Na afloop heerlijk met elkaar ouderwets een drankje. Daar teer ik weken op.

20 januari
Aankondiging avondklok EN fieldlabs. Eindelijk. Hoe bizar dat het al vanaf november uitgesteld werd en nu wel mag. Anyway.

15 februari
1ste fieldlab (congres in Beatrix Theater in Utrecht, red.). Naast energie van iedereen om weer bij een evenement te zijn ook voorzichtigheid, want we zijn nog nergens.

,,Ik kwam thuis en had een beetje keelpijn. Later bedacht ik: omdat ik eindelijk weer eens hard gepraat heb. Want we stonden na afloop gewoon aan de bar boven een biertje in elkaars oor te tetteren. Net als vroeger en het was helemaal niet gek om zo dicht bij elkaar te staan. Dat is wel een opluchting voor me, dat het direct normaal voelt. Wat we weten: er kan heel veel, zeker dankzij sneltests. Dat is de echte gamechanger. We zaten in oktober voor het eerst samen met een sneltestwerkgroep, inmiddels is het bijna maart en mogen we nu pas echt plannen maken. Dit duurt wel heel erg lang, daar heb ik moeite mee. Nogmaals: we gaan toch niet lijdzaam afwachten? Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Niet voor de maatschappij en niet voor onze branche?’’

23 februari
Voor het eerst zegt Rutte in een persconferentie dat er meer risico’s genomen moeten worden. We gaan nu ons tweede jaar in met corona…