Wat ziet u als u in de spiegel kijkt?
,,Ik zie een ingetogen, bedreven persoon. Iemand die in eerste instantie de kat uit de boom kijkt, maar er daarna voor 200 procent voor gaat.''
U nam onlangs restaurant 't Veerhuys over van de huidige eigenaren.
,,Ik werkte er al zes jaar. Mijn vrouw en ik raakten in die tijd goed bevriend met de vorige eigenaren. Toen zij besloten de zaak te verkopen, benaderden ze dus eerst ons, om te kijken of wij het wat vonden.''
Lees ook: Hoe Nijmeegs restaurant De Nieuwe Winkel groeit met botanische gastronomie
Een jongensdroom die uitkomt?
,,Ja, uiteraard. Als je als jongen ervoor kiest om de horeca in te gaan, dan droom je er wel van om ooit je eigen zaak te hebben. Tegelijkertijd heb ik er heel lang over na moeten denken, of ik het wel echt moest doen. Ik heb getwijfeld: kan ik dit, wil ik dit? Als werknemer kun je de verantwoordelijkheid altijd van je af houden, maar als werkgever gaat dat niet meer. Daarnaast: kan ik ineens de 'baas' worden van mijn collega's? Gelukkig is dat ook allemaal heel goed gegaan. Ik ervaar veel steun van collega's, mensen die het me gunnen. We hebben een team dat echt wil knallen.''
En toen schoot 't Veerhuys ook nog eens de landelijke Terras Top 100 binnen van Misset Horeca.
,,Op plek 39, ongelooflijk. We waren bij de uitreiking en telden af. Toen we bij de 80, 70 waren dacht ik: nu gaan wij ongeveer komen. Maar we kwamen maar niet. Heel onwerkelijk, was dat. Het is natuurlijk een geweldige eer, maar ook een eer die de oude eigenaren nog toekomt. Ik ben er wel enorm trots op en we gaan er natuurlijk alles aan doen om deze hoge klassering te houden.''
Lees ook: Boshuis: marktleider dankzij eigen waterontharder
Uw vrouw Mariska werkt nu ook mee in de zaak. Hoe gaat dat?
,,Heel goed! Al zijn we, zodra we hier zijn, wel echt aan het werk en niet meer zo 'man en vrouw'. Mariska werkt ook nog in de zorg. Ik heb er heel veel respect voor, hoe zij deze overname heeft aangepakt. Soms begint ze om 6 uur 's ochtends aan haar baan, om daarna nog hier naartoe te komen en pas tegen 7 uur 's avonds thuis te zijn. En ze doet het nog met veel plezier ook.''
Ik begrijp dat u ook altijd in de zaak te vinden bent. Hoe combineert u dat met een sociaal leven?
,,Tja, niet eigenlijk.''
Hoe ziet dat eruit dan?
,,Mijn sociale leven gaat nu richting de nul. Daar moet ik heel eerlijk in zijn. We werken allebei keihard. Soms komt het erop neer dat Mariska en ik elkaar alleen zien als we slapen. Dan moet zij vroeg op, terwijl ik juist heel laat thuis kom. Dan is het 'werkze, doei' en dat was dan het contact voor die dag. Mijn ouders bellen me wel eens: leef je nog? Ja, dat komt wel even binnen dan. Ik vind het vervelend, maar de zaak is ook een groot deel van mijn leven. En het is een bewuste keuze geweest om de horeca in te gaan. Maar soms denk je: chips.''
Lees ook: Waarom deze horeca-ondernemer waarschuwingsborden bij zijn terras plaatst
Chips?
,,Als je je realiseert dat je toch wel heel veel mist.''
Wat doet u als u vrij bent, gaat u nog wel eens uit eten?
,,Ik vind het heerlijk om uit eten te gaan, al moet ik wel zeggen dat ik toch met mijn zakelijke bril blijf kijken. Je ziet toch overal dingen waarvan je denkt: dat zou ik anders doen. Of juist: dat doen ze goed hier, daar kunnen wij misschien ook iets mee. Je let op de opmaak van de borden, bijvoorbeeld. Pas als ik naar een sterrenrestaurant ga, wat natuurlijk een totaal andere beleving is dan het sfeervolle Veerhuys, kan ik me echt ontspannen. Want dan realiseer ik me dat het niet te vergelijken is. Dan kan ik echt genieten. Ik denk wel eens: zou een timmerman dit ook hebben? Of een metselaar? Dat 'ie over straat loopt en continu denkt: dat muurtje, had ik toch anders gedaan?''
Hoe ontspant u na een drukke werkdag?
,,Ik houd van de mooie, fijne dingen in het leven. Lekker eten, een cognacje erbij. Genieten van het leven, dat wil ik elke dag doen. Ik realiseer me nu ik ouder wordt hoe belangrijk dat is. Of als we thuiskomen, een fles wijn opentrekken en de barbecue aan.''
U heeft het al een paar keer over genieten van het leven gehad. Waarom bent u daar zo bewust mee bezig?
Slikt, hoorbaar. ,,Nu ik ouder word, zie ik hoe kwetsbaar het leven is. Afgelopen jaar is mijn schoonvader overleden. Dat is iets, dat is iets waardoor je je realiseert hoe belangrijk het is om met de dag te leven.''
Hoe heeft u uw vrouw Mariska leren kennen?
,,We zijn al 20 jaar samen, 15 jaar daarvan zijn we getrouwd. We leerden elkaar kennen in Leerdam. We zijn hier allebei opgegroeid, hebben hier een tijdje gewoond. Inmiddels wonen we alweer negen jaar in Asperen.''
Waarom bent u uit Leerdam weggegaan?
,,Heel simpel: we konden in Asperen voor hetzelfde geld veel meer huis krijgen dan hier in Leerdam. We hebben heel bewust gekeken naar de dorpen rondom Leerdam, omdat we wel in deze omgeving wilden blijven wonen. Maar het had net zo goed Kedichem kunnen worden, of Herwijnen. Maar we zijn erg gelukkig, in Asperen. Het is een heerlijke plek om te ontsnappen aan ons hectische leventje. Als ik thuis kom, ja, dan ben ik echt ontspannen. Een paar jaar geleden reed er nog een paard met wagen bij ons door de straten. Heerlijk, zo landelijk.''
En wat eet u als u thuis bent, een magnetronmaaltijd?
Schiet in de lach: ,,Nee, nooit! Ik kook altijd. Ook als Mariska en ik niet samen eten, zorg ik dat er voor haar iets klaar staat. Ik geniet ervan om ook thuis iets lekkers klaar te maken.''
Hoe bent u eigenlijk in de horeca beland?
,,Ik heb de lts gedaan, maar er was eigenlijk niets dat me aansprak. Behalve koken. Dat deed ik vroeger al, hielp ik mijn moeder mee in de keuken. Op mijn 15de ben ik begonnen met 4 dagen werken, 1 dag leren. Zo ben ik er langzaam aan ingerold. Al had ik toen niet kunnen bedenken dat ik nu 25 man personeel zou hebben. Ik hoop dat het in de toekomst goed blijft gaan met ons. Dat we met elkaar over 10 jaar of over 20 jaar heel trots achteruit kunnen kijken. En met nog evenveel plezier en ambitie hier aan het werk zijn.''
