Nieuws Actueel
Ondernemersechtpaar runt al 65 jaar groentezaak in Vlissingen en 'gaan door tot 't niet meer kan'
Lopen gaat moeilijker en de pensioengerechtigde leeftijd is allang bereikt. Maar aan stoppen denken Adrie en Francien Trimpe nog lang niet. Hun groentezaak in Vlissingen heeft een schare trouwens klanten, vooral in de horeca, vertellen ze aan PZC.

Adrie Trimpe 'vierde' gisteren zijn briljanten jubileum als groenteman, maar dat is geen reden om er binnenkort mee uit te scheiden.
"Als we stoppen, is dat van de ene dag op de ander, als het echt niet meer gaat", zegt de 82-jarige Trimpe, terwijl zijn vrouw Francien (81) instemmend knikt. Nadat ze 57 jaar geleden met Adrie trouwde is ze niet anders gewend. "De ene dag getrouwd en de volgende stond ik in de winkel", zegt ze lachend. Francien en Adrie zijn voor hun trouwen één keer in Italië op vakantie geweest, daarna kwam het er nooit meer van. Verder dan hun bungalowtje in Oostkapelle reikt de reislust niet. En ook daar gaan ze alleen zondagmiddag en 'een enkele zomeravond' naar toe.
HorecaBij het draaiend houden van de groentehandel krijgen Adrie en Francien hulp van Adries zus Ada en een clubje vrijwilligers. Veel horecaklanten uit de buurt lopen bovendien zelf het magazijn binnen. "Ik neem acht kilo fritesaardappels mee, schrijf je ze even op", zegt een dame die de piepers zelf uit de voorraadkisten vist. Adrie lacht haar vriendelijk toe. De klanten uit de horeca houden zijn groentezaak overeind, laat hij doorschemeren. "Er komen nog wel trouwe, oudere klanten, maar de meeste jongeren gaan naar de supermarkt, omdat ze daar alles vinden. Gelukkig lever ik aan veel restaurants en hotels in de stad, aan hotel Piccard al ruim 57 jaar."
AandelenVoor de financiën hoeven de Trimpes het niet te doen. Niet alleen, omdat ze beiden al jaren AOW krijgen, maar ook omdat ze altijd spaarzaam zijn geweest. "Mijn vader, een geboren Bevelander, zei altijd: 'Adrie je kunt pas iets kopen als je centen hebt. Stenen en grond zijn niet zo gauw kapot, maar met schokbeton kan je wel eens je kont afvegen.' Met schokbeton bedoelde hij aandelen, aan de beurs heb ik me dus ook nooit gewaagd."