Fred Rutgers: 'Vraag je vaker af: waar zijn we nou eigenlijk mee bezig?'

Wie je ook spreekt, we zijn allemaaldruk, druk, druk. Het aantal mensen met een burnout is nog nooit zohoog geweest. Zelfs jonge mensen bezwijken steeds vaker onder dedruk. Om rond te kunnen komen is het tegenwoordig normaal dat beidepartners werken en vanwege het gebrek aan personeel staan we nu ookonder druk om steeds meer uren te gaan maken. Het maakt niet uitwelke werkgever je spreekt, ze lijken allemaal dringend op zoek naarnieuwe medewerkers, maar ze worden kennelijk niet meer gevonden.

Houden wij ons wel bezig met dejuiste dingen?

Iedereen is dus razend druk en tochgroeit onze economie niet. De inflatie is torenhoog en steeds meerexperts zien een recessie aan de horizon die met zevenmijlslaarzen opons afstormt. Hoe kan dat nou? Waar gaat het mis? De laatste tijddeed ik hier al regelmatig wat onderzoek naar. Onlangs was erin het nieuws dat minister Kaag in haar strijd tegen terrorismevoornemens is om alle financiële transacties boven de honderd eurote gaan monitoren en analyseren. Dat bericht liet voor mij het muntjevallen. Waar zijn wij nou eigenlijk mee bezig?

Als je kijkt bij banken en verzekeraarszie je steeds sneller groeiende overheadafdelingen die zich drukbezig houden met wet- en regelgeving. Ze moeten alles wat hun klantendoen vastleggen en controleren. Transacties die op enige manieropvallen moeten worden onderzocht. Contante stortingen moeten strengbekeken worden op mogelijk zwarte circuits.

Ook ondernemers zijnsteeds meer tijd kwijt met regeltjes en papierwerk en moeten steedsvaker hun accountant vragen om daarbij te helpen. Met alle drukte enkosten van dien. Leerkrachten staan niet voor het schoolbord omkinderen te leren rekenen en schrijven, maar ze schrijven zich sufaan formulieren en rapportages waaruit we uiteindelijk concluderendat kinderen steeds slechter kunnen rekenen en schrijven. Hetverlenen van één euro aan zorg, kost al bijna ook één euro aanadministratieve kosten. Hierdoor ontstaat in hoog tempo steeds meeronproductieve overhead om de speadsheetkoningen tevreden te stemmen.

Erger is nog dat al die rapportages ook nog eens verwerkt moetenworden, en daar zijn ook steeds meer mensen enorm druk mee. We hebbenstrakke deadlines om alles op tijd bij de juiste mensen op hun bureauof in hun inbox te krijgen.

Lees ook: 'Tweede Kamerleden zonder ondernemersbloed begrijpen er niets van'

Al die rapportages dragen niet bijaan ons bruto nationaal product

Iedereen werkt zich suf, maar hetlevert uiteindelijk niets op. Het kost alleen heel veel papier endataopslag. Op deze manier gaan we goed gedocumenteerd ten onder.Stel je eens voor dat al die hard werkende formulierenslaven weereens gewoon echt aan het werk zouden kunnen. Gewoon lekker productiefzijn en trots zijn op wat je hebt gemaakt. Zouden we dan niet veelminder stress hebben en toch allemaal veel meer verdienen?

Zouden er niet opeens heel veel meermensen beschikbaar komen die willen solliciteren op leuke nuttigebanen? Zouden we als land daarmee niet een veel sterkereconcurrentiepositie op de internationale markt kunnen krijgen? Wemoeten gewoon weer zorgen voor een veel gezondere verhouding tussenproductie en overhead.

Om al die rapportagedrang te beheersen voerensteeds meer bedrijven 'prachtige' ERP-oplossingen in om deadministratieve processen te beheersen. Het gevolg is wel dat jesteeds vaker hoort dat bepaalde service niet meer verleend kanworden, want dat lukt niet in het systeem. Hoe gek willen we hetmaken?

En dan wil Kaag het nog gekkermaken?

Hoe vaak per weekdoe jij een transactie van honderd euro of meer? Ik hoef alleen maaraan mijn wekelijkse boodschappen te denken. Met de huidige prijzenben ik meestal al meer dan honderd euro kwijt. Hoeveel mensen heeftKaag nodig om deze nieuwe administratieve plaag te gaan uitvoeren?Wat gaat dat grapje kosten? En waar wil ze in vredesnaam diemensen vinden die het gaan uitvoeren? Denken Kaag en haar ambtenarenecht dat wij hiermee een eind kunnen maken aan terrorisme encriminaliteit? Volgens mij boren we een gat in een koelkast omdat wezeker willen weten dat het lampje uitging toen we de deur dichtdeden.

Lees ook: Mister Vitality (Martin van Assendelft): ‘Ondernemen is topsport, dus vlucht niet in vrijmibo’s’

Laten wij ons eens vaker afvragen: waarzijn wij nou eigenlijk mee bezig? Laten we weer handen aan het bed enleraren voor het bord krijgen. Wie ziek is moet gewoon geholpenworden en kinderen die weer echt goed kunnen rekenen en schrijvenkunnen een nuttige bijdrage leveren aan een gezonde economie metvoldoende slimme mensen om werk te doen dat echt het verschil maakt!

Minder regels! Meer werkplezier! Dat isbeter voor iedereen!