Proficiat met je huwelijk, nieuwe woning, het samenwonen, je nieuwe liefde, de winkel, nieuwe baan, je eerste communie, diploma, kindje, kleinzoon of kleindochter, pensioen of je (homo)huwelijk. Je kunt het zo gek niet bedenken, of er is een kaartje voor. We leven graag met elkaar mee. Omdat we dan de leuke, attente kant van onszelf laten zien of graag een kaartje terug ontvangen? Volgens sommigen is een appje genoeg, want we hebben het toch al zo druk.
"Een appje is niks", zegt de goedlachse François Otten van 'Bij François' aan de Slimstraat in Udenhout. Niet toevallig heeft hij zestig molens met wenskaarten staan. Otten heeft de vrouwen van Udenhout - want vrouwen gaan over de contacten - weer zover gekregen dat ze en masse kaartjes sturen; bij trouw en bij rouw, bij vreugde en verdriet. Iedere week vliegen een slordige 2.000 kaartjes de zaak uit. "Als je 100 appjes krijgt met je verjaardag, ben je dat zo vergeten. Maar een kaartje zet je neer en dat zie je weer staan als je thuis komt."
Otten, die beweert dat hij zelf ook kaartjes verstuurt, werkte een aantal jaren in de tuinmeubelbranche. Maar toen de crisis toesloeg, verloor hij zijn baan. "Ik ging solliciteren, maar merkte dat ik met mijn 40 jaar te oud werd gevonden." Met de instelling dat 'dit móét slagen', begon hij voor zichzelf. Met kaartjes. Later volgden snoep, cadeautjes en nu staat de winkel zo vol als een ei met spulletjes.
"Gezellig", vindt Otten dat en zijn winkel draait naar eigen zeggen goed. Ook door speciale activiteiten, zoals die met Paddy Jacobs uit Tilburg. Zij maakt peuterrokjes ('een hobby die nu eens geen geld kost') onder de merknaam Yeppe en hangt die in de zaak Bij François.