Martijn Verspeek is de eigenaar van Installatiebedrijf Verspeek uit het Brabantse Valkenswaard. Met een opvallende kijk op zaken maakt hij er een sport van om zowel zijn fans (zo noemt hij zijn klanten) als zijn medewerkers gelukkig te maken. Puur ondernemen op basis van liefde en vertrouwen, noemt hij het.
Bij Verspeek doen wij niet aan functioneringsgesprekken. Daar heb ik echt een hekel aan. ‘Veroordelingsgesprekken’ kun je het beter noemen. Het zijn namelijk vaak vervelende gesprekken. Je zit recht tegenover elkaar, de één wil een hoger loon en de ander wil dat niet zomaar geven. Het is ongemakkelijk. Het is spannend. Doen we dus niet. Ik vertel je straks meer.
Lees ook: Martijn Verspeek vertelt sollicitant niets over salaris: ‘Zo vind ik mensen met passie’
Wat ik wél doe, is af en toe een weekendje weg met één van mijn kinderen. Eef en ik hebben er twee. Daan en Puk. In hun eerste drie levensjaren waren wij altijd met z’n viertjes. We deden zo’n beetje alles samen. Op een bepaald punt merkte ik alleen dat ik in die situaties nooit 100 procent écht mezelf was. Om de simpele reden dat je rekening moet houden met de gevoelens van de anderen. Als gezin ben je een mengelmoes en die moet je toch in goede banen leiden.
Afzien versus luxe
Wij kwamen toen op het idee om ook eens los van elkaar met één van onze kinderen eropuit te gaan. Dus als ik met Puk een weekendje weg ga, doet Eef dat met Daan. Daar maken we dan echt ons eigen momentje van. Eef houdt bijvoorbeeld van luxe, dus zij kiest dan voor een lekker hotel met een zwembad, bioscoopje erbij, pizza op bed en een goed ontbijt in de stad.
Bij mij is het afzien; back to basic. Wij slapen op een matrasje achterin de bus van Verspeek. In twee slaapzakken. We gaan op pad. Het maakt niet uit of het vriest of regent en we laten onze telefoons zoveel mogelijk met rust.
Bij Verspeek staan we ‘s ochtends altijd met twintig man koffie te drinken. Zo kun je dus nooit met je collega de diepte in
Martijn Verspeek
Meestal gaan we naar een plek op een paar uur van Valkenswaard en gebruiken geen navigatie. Het fijne van zo’n bus in plaats van een camper, is dat je ‘m overal kunt parkeren om te overnachten. Niemand ziet ons erin liggen, dus je krijgt daar ook geen gezeur mee. Ik zou ons alleen nog kunnen ‘verraden’ met mijn gesnurk...
Met collega’s uiteten of een wandeling maken
Wat je hiermee creëert, is dat je alle tijd voor elkaar hebt. Je kunt volledig jezelf zijn en dus ook over alles praten. Wat je leuk vindt op school, wat je wel of niet leuk vindt aan je broertje. Of aan je moeder. We voeren dan de mooiste gesprekken. De band met onze kinderen is daardoor ontzettend vet.
Kom ik weer terug bij die functioneringsgesprekken. Bij Verspeek staan we ‘s ochtends ook altijd met twintig man koffie te drinken, vergaderen we met z’n tienen of staan we 's zomers met het hele bedrijf rond de barbecue. Zo kun je dus nooit echt met je collega de diepte ingaan.
Lees ook: Martijn bedankt voor ‘gewone’ klanten: ‘Ik wil geen gedoe’
Inderdaad, ik ben met die jongens hetzelfde gaan doen als thuis met de kinderen. Geen weekend weg, maar wel op maandagavond in een rustig restaurantje gaan zitten. Of in de zomermaanden een goede wandeling maken. Je komt dan op onderwerpen die je normaal nooit samen bespreekt.
Waardevolle tijd niet verspillen aan functioneringsgesprek
Zo vertelde een medewerker tijdens zo’n wandeling dat hij van zijn vrouw wilde scheiden. Dat ik dus wist wat er aan de hand was zodra hij een beetje chagrijnig was of eerder naar huis ging. Ik heb zelfs medewerkers die soms uit zichzelf naar mij toe komen. ‘Martijn, zullen we even een rondje gaan lopen?’
Die tijd en aandacht is zo waardevol, die ga ik dan dus verspillen om iemand te beoordelen. Ik voer die gesprekken überhaupt niet. Het belangrijkste is dat zij met plezier naar het werk komen. Daarom gaan we wandelen of uiteten. Om af en toe eens écht met elkaar te praten.
Op een enkeling na is er nooit iemand geweest die mij om salarisverhoging heeft gevraagd
Martijn Verspeek
Qua salaris zit er bij ons geen lijn in. Wij doen ook niet aan personeelsdossiers of zo. De jongens die het fantastisch doen, worden daar fantastisch goed voor betaald. En dat werkt. Op een enkeling na is er nog nooit iemand geweest die mij om salarisverhoging heeft gevraagd.
Salarisverhoging op onverwachte momenten
Ik vind het mooi om de jongens daar op onverwachte momenten mee te verrassen. Zo werken Jeffry en Ronnie iedere dag samen. Echt een verrekt goeie ploeg. Ze leveren al tijden goed werk waarop ik ze op een late vrijdagavond salarisverhoging besloot te geven.
Dat lezen ze dan wanneer ze in de kroeg staan of op de vroege zaterdagochtend. Verwachten ze totaal niet, maar dat vinden ze goud. Wees nou ‘s eerlijk: dat is toch veel mooier dan zo’n ‘veroordelingsgesprek’?
