Horeca

Dit stel werkte 100 uur per week in hun American Diner, maar nu stoppen ze ermee

premium
Hannie (l) kijkt toe hoe vader Marco en zoon Luc Geurds de tafels aan het verschuiven zijn in haar voormalige cafetaria. Op de achtergrond Henry met zijn kleinkinderen. Eveline van ELK
Eveline van ELK
Leestijd 3 minuten
Lees verder onder de advertentie

Hannie en Henry van den Heuvel zijn voor snackers in en rondom Bergharen al dertig jaar vertrouwde gezichten. Ze begonnen in 1994 een cafetaria in een keet in het dorpshart. Later, in 2012, kwam daar het Amerikaanse restaurant aan het voormalige de Stompendijk bij: Hill’s Bergharen.

Een halfjaar later nam het stel ook camping Tolbrug over. Het geheel werd, mede door de Amerikaanse vlag die aan de gevel wappert, al snel een herkenningspunt op een verder lege toegangsweg.

,,Dat Amerikaanse komt door een fascinatie van mijzelf, met Amerika”, zegt Henry van den Heuvel in de Gelderlander. ,,We zijn er al eens op inspiratiereis geweest en toen vielen ons de diners op. In Nederland hebben we vooral de McDonald’s en Burger King overgenomen, maar dat zijn juist de slechtste zaken!”

Lees verder onder de advertentie

Honderd uur per week

Druk is het er vaak, zeker op zonnige lente- en zomerdagen. Daar lag het niet aan. Toch stopt het stel nu. De jaren beginnen te tellen, verklaart Henry. ,,Hannie is 58 en ik ben 60. We maakten regelmatig honderd uur per week.”

Want naast het cafetaria en de American Diner runt het stel ook de camping achter het restaurant, een e-chopperverhuur, organiseren ze feesten en faciliteren ze groepsactiviteiten. En dat beet elkaar wel eens. ,,Hannie kreeg aan de balie alle klanten door elkaar heen. Dagjesmensen, campinggasten of mensen die een e-bike kwamen huren.”

Het werd wat veel. Wat heet. ,,Hannie zat de afgelopen jaren héél dicht tegen een burn-out aan.” En dus, zegt Henry: ,,We stoppen nu met de horeca, zodat we niet ten onder gaan aan ons eigen succes.”

Lees verder onder de advertentie

Dat levert het ondernemersstel een hoop lieve berichten op, zegt Henry. ,,Mensen die nu langskomen, nemen cadeautjes en tekeningen mee. Vaak voor Hannie, zij was het gezicht. ‘Frietjes halen bij Hannie’ was hier een bekende kreet.

De camping en de andere activiteiten gaan gewoon door. ,,Zeeltje Rock Village tijdens Zeeltje Rock, Down The Rabbit Hole en ook voor de concerten in het Goffertpark in Nijmegen krijgen we alweer boekingen binnen. Daar gaan wij ons op richten.”

Dorpsgenoot neemt het stokje over

Het horecabedrijf stond al even in de etalage, maar van een overname kwam het niet. Totdat Marco Geurds (van de gelijknamige steenhandel in Bergharen) een belletje waagde. Of het niets voor zijn zoon zou zijn.

Lees verder onder de advertentie

Hannie en ik blijven ook boven het restaurant wonen. Daarom is het fijn dat een bekende de zaak overneemt

Henry van den Heuvel

En zo geschiedde. Luc Geurds, twintig lentes jong, is per 1 februari de nieuwe eigenaar van zowel het restaurant als cafetaria. ,,Ervaring in de horeca heb ik niet”, zegt hij. ,,Na het halen van mijn havo-diploma op het Pax Christi heb ik een jaar in de steenhandel van mijn ouders gewerkt.”

Leuk, maar zijn hart bleek in de keuken te liggen. ,,Daar ben ik tijdens de inwerkperiode achter gekomen. Bediening en kassa heb ik ook gedaan, maar het werk in de keuken vond ik echt gaaf.”

Opmaken van de inventaris

En daar is Van den Heuvel op zijn beurt maar wat blij mee. ,,We kregen tot nu toe alleen nog maar aanvragen vanuit Chinese ondernemers. Daar was ik niet zo happig op. Hannie en ik blijven ook boven het restaurant wonen. Daarom is het fijn dat een bekende de zaak overneemt.”

Lees verder onder de advertentie

Voorlopig laat Luc Geurds alles nog bij het oude. ,,Misschien ga ik na verloop van tijd wat aan de kaart veranderen.” Deze week is hij vooral druk bezig met het opmaken van de inventaris en het inrichten van het restaurant. ,,Of ik die vlag laat hangen? Poeh, daar hebben we het nog niet over gehad. Ik denk het wel.”

Exterieur van snackpoint Hill's. Eveline van Elk
Eveline van Elk

Lees ook: Hoe Nico Bakker (80) zijn wegcafé naar een horeca-imperium tilde

Lees verder onder de advertentie