Wat mij raakte, waren de verhalen die ik hoorde. Ondernemers vertelden hoe het duidelijk stiller wordt. Gasten bellen om te vragen of het nog wel veilig is, fietsers kiezen andere routes en gezinnen stellen hun bezoek uit. Zo sprak ik met Hugo. Op zijn terras zaten een stuk minder gasten dan normaal, in wat het hoogseizoen had moeten zijn.
Lees ook: Ondernemers zijn 1 dag per week kwijt aan administratie door regels: ‘Ruimte om te ondernemen vraagt daadkracht’
Wolf Bram
In de buurt van zijn zaak had een incident plaatsgevonden met wolf Bram. Daarop besloot hij zijn terrein volledig te omheinen met hekken. Het zijn ingrepen die ondernemers liever vermijden, maar die soms onvermijdelijk zijn.
Wat mij opviel in de gesprekken, was dat het nauwelijks nog gaat over vóór of tegen de wolf zijn. Die vraag is niet meer relevant. De wolf is er, heeft zich gevestigd in meerdere regio’s en zal niet zomaar verdwijnen. Ondernemers zoeken daarom niet naar snelle oplossingen of paniekmaatregelen, maar naar duidelijkheid en perspectief.
Want de impact is groot. Omzetdalingen van wel vijftig procent zijn geen uitzondering. Die cijfers zie je landelijk nog niet terug, maar lokaal zijn de effecten voelbaar. En steeds vaker klinkt de vraag: Hoe lang blijft dit nog een lokaal probleem?
Landelijke regie noodzakelijk
Nu wolf Bram verdwenen is, lijkt de rust misschien even teruggekeerd. Maar dat is schijn. De wolvenpopulatie groeit, en iedereen weet: het volgende incident komt, het is alleen de vraag wanneer.
Juist daarom is landelijke regie nodig. Met duidelijke incidentprotocollen, structurele monitoring en heldere communicatie. Niet alleen tussen overheden en natuurbeheerders, maar ook met ondernemers en recreanten. Daarbij horen financiële en juridische kaders die houvast geven in plaats van extra onzekerheid. En één herkenbaar aanspreekpunt vanuit het Rijk, zodat verwarring en versnippering niet de boventoon voeren.
De wolf gaat niet meer weg. Dat hoeft ook niet. Maar zolang we dat niet erkennen op landelijk niveau, blijft de wolf niet alleen in het bos. Dan komt hij stilletjes onze economie binnen, hapje voor hapje.
Lees ook: Horeca als veilige haven in polariserende samenleving: ‘Is cruciaal onderdeel van het sociale weefsel’
