Een last viel van hun schouders, toen Jan Karremans (63) en zijn broer Edwin de knoop eindelijk doorhakten. Karremans - rap en Hagenees van tong - is samen met zijn broer eigenaar van twee slagerijen in Den Haag en Rijswijk. Twee, want de derde - Slagerij Scholtes aan de Rijswijkse Schoolstraat - is sinds een maand gesloten.
Niet omdat deze zo slecht liep, aan klandizie hebben de slagersbroers geen gebrek. De prijswinnende slagerijen zijn een begrip in de wijken waar ze hun vleeswaren slijten. Alleen: die drukte was niet meer te behappen voor het personeel.
,,Afgelopen jaar stonden er twee slagers in de winkel’’, zegt Karremans tegen het AD. ,,Die hadden het op de marktdagen al erg zwaar, tegen de drukte was nauwelijks op te werken. Toen één van de twee een baan bij Defensie kreeg liep de ander al helemaal vast. Uiteindelijk maakten we de keuze: we stoppen ermee.”
Nederland telde op 1 januari dit jaar 1.587 slagerijen. Een jaar eerder waren dit er nog 1.648
Personeelsaanbod slager dramatisch
Het tumult bij de gebroeders Karremans staat niet op zichzelf. Het aantal slagerijen is sinds de jaren 90 ruim gehalveerd, en die trend lijkt zich voort te zetten. Nederland telde op 1 januari dit jaar 1.587 slagerijen. Een jaar eerder waren dit er nog 1.648, blijkt uit cijfers van de branchevereniging Koninklijke Nederlandse Slagers (KNS).
Zelf wijt de KNS die daling voor een groot deel aan tekorten in mankracht. Een gebrek aan opvolgers en algemene personeelstekorten staan centraal, samen met stijgende kosten en de hoogte van investeringen. Wel stelt de vereniging dat het aantal werkzame personen in de branche relatief stabiel is en veel bestaande bedrijven groeien of uitbreiden.
Jong, gedreven personeel blijft weg
Jan Karremans kan meepraten over het gebrek aan aanwas. ,,Het personeelsaanbod was de afgelopen jaren dramatisch. De slagerij is een vakmanschap, daar moet je jaren tijd en aandacht in stoppen. Vroeger werd kinderen van slagers dat met de paplepel ingegoten, maar nu gaan die kinderen iets anders doen dan hun ouders. Hetzelfde geldt voor die van mij. Ik heb tegen ze gezegd: dat leren gaat jullie zo goed af, kies maar een ander soort baan.”
Het gevolg: jong, gedreven personeel krijgt Karremans er nauwelijks bij, terwijl het personeel dat hij wel heeft een dagje ouder wordt. ,,Mijn oudste werknemer is 87. En die werkt rustig dertig uur per week. Dat doet hij fantastisch hè, dit is echt een vakman in hart en nieren. Maar toch zou het mooi zijn als er ook meer jonge mensen enthousiast voor het beroep worden.”
Ik sta weer in de slagerij, waar ik de mooiste dingen maak. Ik kan weer slapen
Opluchting bij ondernemer
Ook elders in Den Haag spelen de tekorten slagers al parten: Slagerij Paalvast in Scheveningen bijvoorbeeld is één dag per week minder open als gevolg van personeelstekort, laat een medewerker weten.
In Rijswijk gebruiken de gebroeders Karremans hun vestiging aan de Schoolstraat alleen nog af en toe voor productie. Toch is er van teleurstelling over de gesloten winkel geen sprake. Bij Jan Karremans overheerst de opluchting, hij heeft flink wat kopzorgen minder.
,,Ik ben weer met mijn vak bezig. Ik hoef minder vaak op zoek naar personeel dat er simpelweg niet is, wordt niet meer wakker gebeld dat er weer iemand heeft afgezegd. De afgelopen vier weken waren de leukste in vierentwintig jaar. Ik sta weer in de slagerij, waar ik de mooiste dingen maak. Ik kan weer slapen.”
Lees ook: Krapte op arbeidsmarkt drukt op groei Nederlandse economie
