Met kerst schotelden Jac en Mariska hun gasten dit jaar een nostalgisch menu voor. De amuse was een ouderwetse feestprikker met kaas, worst, augurk en Amsterdamse ui, daarna garnalencocktail en een pasteitje. Als hoofdgerecht kalkoen met stoofpeer en in spek gerolde sperzieboontjes, ijs met warme kersen en kersenbonbon en koetjesreep bij de koffie.
,,Het zijn allemaal gerechten van vroeger, zoals wij die thuis ook aten met kerst. Wij vonden het leuk om dat nu aan onze gasten te serveren”, vertelt Jac in het AD. ,,Een jaar geleden hadden we dit nóóit gedurfd, maar na alles wat er afgelopen jaar gebeurd is, zijn we er des te meer van overtuigd dat we dingen moeten doen waar we achter staan. We doen dingen op ónze manier en we hopen dat mensen het leuk vinden. Zo niet, dan zijn er heel veel andere restaurants om uit te kiezen.”
We hebben altijd als doel gehad om een restaurant te creëren waar we zelf graag te gast zouden willen zijn, en dat lukte niet meer
Jac Uytdewilligen Runt samen met zijn vrouw Mariska restaurant Mossels & Meer
Het was een bizar jaar voor Jac en Mariska Uytdewilligen. Het stel runt al 15 jaar restaurant Mossels & Meer in Oostkapelle, maar afgelopen zomer waren ze plotsklaps landelijk nieuws. De reden: een bord op het terras met de tekst ‘aankomst met baby’s en peuters welkom tot uiterlijk 17.30 uur’. Gezinnen met kleine kinderen komen de tent na dat tijdstip niet meer in.
Lees ook: Restauranthouders Jac en Mariska waren het gejengel zat: geen peuters en baby’s meer na half 6
‘Die avond met die huilbaby was de druppel’
De horecaondernemers weten nog precies hoe de beslissing om dat bord daar neer te zetten tot stand kwam. Het was in het najaar van 2023. ,,We deden na sluitingstijd nog een drankje met ons personeel, zoals we dat elke avond doen”, herinnert Mariska zich. ,,Er was die avond een gezin met een huilbaby komen eten. Die ouders wandelden om de beurt met dat kindje over het terras, om het maar rustig te krijgen. Dat lukte niet: die baby huilde de hele avond. Ik herinner me dat er andere gasten waren, die hier vaker komen. Ze zeiden: ‘oh nee, daar zaten we op het strand ook al naast’. Ze hadden er echt last van.” Jac: ,,Die avond was de druppel. We dachten: nú moeten we er iets aan gaan doen.”
Jac en Mariska waren het gejengel in hun restaurant meer dan zat. Al maanden hadden ze het gevoel dat ze niet meer de baas waren in hun eigen zaak. Ouders met kleine kinderen kwamen soms pas na zevenen binnen. Gejengel en gekrijs was aan de orde van de dag. Peuters renden rond in het restaurant, terwijl medewerkers met zware en gloeiend hete mosselpannen rondliepen. ,,De irritaties liepen steeds hoger op. Bij ons, maar ook bij ons personeel. We hebben altijd als doel gehad om een restaurant te creëren waar we zelf graag te gast zouden willen zijn, en dat lukte niet meer. Toen hebben we die keuze gemaakt.”
‘We wisten niet hoe het zou uitpakken’
Voor de duidelijkheid: Jac en Mariska hebben absoluut geen hekel aan kinderen. Ze hebben er zelf drie grootgebracht. De manier waarop sommige ouders met hun kinderen omgaan: dáár hebben de restauranthouders wél moeite mee. ,,De vrije opvoeding is hip geworden, merken we.”
Er stonden hier mensen aan de deur met baby’s en kleuters, met de intentie om een paar honderd euro uit te geven
Jac en Mariska
Die keuze was zeker niet makkelijk. ,,Ik stond er wel achter, maar ik vond het moeilijk om mensen de deur te wijzen”, zegt Mariska. Jac: ,,We stapten af van het basisprincipe dat altijd iedereen welkom is. Gastvrijheid is ons vak: dat zit in onze genen. Dat maakte het lastig om dit besluit te nemen: vanuit ons gevoel van gastvrijheid, maar ook commercieel gezien. Er stonden hier mensen aan de deur met baby’s en kleuters, met de intentie om een paar honderd euro uit te geven. En zonder het hardop te zeggen, brachten we de boodschap: breng die omzet maar naar de buren. Dat is heel tegenstrijdig. We wisten niet hoe het zou uitpakken. Het was echt een sprong in het diepe.”
Hoewel ze de beslissing al eind vorig jaar namen, durfden ze pas afgelopen zomer ‘uit de kast’ te komen. Jac stuurde een brief naar de Provinciale Zeeuwse Courant, na een artikel over camping Innerduyn in Zoutelande, dat een adults-onlybeleid hanteert. ,,Toen dachten we: ‘zie je wel, we zijn niet de enige’.” Ze hoopten een taboe te doorbreken en ook dat meer restaurants hun nek zouden uitsteken.
Lees ook: Op deze camping zijn kinderen niet welkom: ‘Het is booming, we zijn de hele zomer volgeboekt’
‘We wilden ons besluit goed kunnen toelichten’
Nadat Jac en Mariska hun verhaal vertelden in de krant, kregen ze een stortvloed aan reacties. Ze werden geïnterviewd door journalisten van landelijke kranten, ze waren te horen op radiozenders en ontvingen een cameraploeg van SBS6. Het stel heeft er - terugkijkend - maar één woord voor: ‘bizar’. ,,Het was hoogseizoen, dus hartstikke druk”, weet Mariska nog. ,,Toch besloten we om de media wel te woord te staan, want we wilden ons besluit goed kunnen toelichten.”
Af en toe werd het ze een beetje te veel. ,,We ploften op een avond op de bank met een wijntje en een blokje kaas. Ik zei: nu wil ik het er even niet meer over hebben hoor. We zetten de Oranje Zomer aan met Hélène Hendriks. En het eerste dat ik hoor is ‘Oostkapelle’. Dan zit je dus als Zeeuws meisje thuis op de bank, naar je favoriete televisieprogramma te kijken. En dan zitten ze gewoon over jou te praten! Dat is echt heel raar.”
We hebben een risico genomen, maar het heeft ons een leukere sfeer in het restaurant opgeleverd. En daar voelen we ons happy bij
Jac en Mariska
Ja natuurlijk was er kritiek, maar Jac en Mariska oogstten vooral begripvolle en zelfs jubelende reacties. ,,Mensen kwamen met foto’s naar ons toe. Ze zeiden: moet je kijken, ik was vorige week daar en daar aan het eten. Hadden ze foto’s gemaakt van een tafel met een kinderstoel en één grote puinzooi op de grond: stukken brood en friet en zo. ‘Het is toch niet meer normaal’. We staan hélemaal achter jullie.”
Juist die reacties hebben Jac en Mariska gesterkt in de overtuiging dat ze als ondernemers hun eigen keuzes moeten blijven maken. ,,We hebben een risico genomen, maar het heeft ons een leukere sfeer in het restaurant opgeleverd. En daar voelen we ons happy bij.”
Lees ook: Restaurants en campings alleen voor volwassenen: volgen er meer adult only-concepten?