Het Pride-weekend is voorbij: zijn we nu klaar met regenboogmarketing?

We zien dat steeds meer bedrijven in de opmaat naar Pride toe schitteren met regenbooguitingen. Op LinkedIn, in tv-commercials, of in het gebruik van merchandising. Maar in social media horen we ook veel geluiden van weerstand. Zijn we klaar met regenboogmarketing?

Inclusiviteit wordt steeds meer omarmd door bedrijven

Als Nederlander kan je er niet om heen. Afgelopen weken werden we overspoeld met de regenboogkleuren. De vlaggen in de straat, de kleuren in de media, in de supermarkt bij Albert Heijn of op de weg als je een PostNL-busje voorbij ziet rijden. Het was niet te missen.

Aangezien ik zelf onderdeel mag uitmaken van de LHTBIQ-community ben ik trots dat we zover gekomen zijn dat er zoveel steun is vanuit bedrijven. Inclusiviteit wordt steeds meer omarmd en bedrijven voeren een actief beleid om dit te uiten. Toch werkt de uitwerking niet altijd even positief.

Gay-community lijkt niet te zitten wachten op ‘verplichte’ vorm van support

Zo was er veel commotie rondom de regenboogtasjes van Albert Heijn. Op X, het voormalige Twitter, spreken mensen zich uit dat ze ook gewone tasjes willen kunnen kopen, en niet alleen regenboogtasjes kunnen kiezen. Ook worden er flinke krachttermen gebruikt waarom mensen niet met deze tasjes over straat willen gaan.

Ook op Instagram spreekt een bezorger van Post NL zijn werkgever direct aan dat hij het vertikt om in een regenboogbus te gaan rijden. Zijn bericht ontvangt veel support. Van zowel de hetero- als gay-community. Ook die laatste groep lijkt helemaal niet te zitten wachten op deze ‘verplichte’ vorm van support.

Het sentiment dat met dit soort acties ontstaat is dat Nederlanders, ongeacht hun voorkeuren, het idee krijgen dat de regenboogkleuren door ‘hun strot worden geduwd’ (Om toch maar even wat termen van social media te herhalen). Het vervelende effect hiervan is dat dit sentiment niet enkel wordt afgewenteld op de uitdragende bedrijven, maar ook op de betreffende doelgroep. Dan schieten we het doel dus wellicht voorbij?

Waarom is er nog zóveel weerstand tegen een regenboogtas?

Mijn conclusie vanuit een meer professionele bril is dat we niet alleen beter moeten doseren qua regenbooguitingen, maar dat als je als bedrijf je support wilt tonen, dit op zo’n manier moet doen dat mensen ook de keuze blijven houden om níet mee te doen. Dat is niet alleen beter voor de LHTBIQ+-community, maar ook voor jou als bedrijf.

Maar, vanachter mijn persoonlijke bril, kan ik het ook vanuit een heel ander perspectief bekijken. Waarom is er nog zóveel weerstand tegen een regenboogtas of een regenboogbus? Is dat juist niet precies hetgeen dat we met de regenbooguitingen proberen weg te nemen? We willen toch leven in een maatschappij waarin er géén negatieve associaties zijn met de inclusiviteit waar de regenboogvlag voor staat?

Blijkbaar zijn we daar dus nog niet.

Dus, klaar met regenboogmarketing? Nog lang niet! Ik denk dat we nog wel wat jaren nodig gaan hebben en we dus nog heel vaak die regenboogvlag ‘door onze strot geduwd moeten krijgen’. Laat die AH-tasjes en PostNL-busjes maar weer doorkomen!