Brexit-column: Loze beloften in de wittebroodsweken van Johnson

Het is een zomer waarin het parlement geen weerstand kan bieden en budgetregels volledig losgelaten worden om het volk met cadeautjes te paaien, terwijl een deel van de pers alles bejubelt. Opiniepeilers hebben het over een ‘Boris bounce’, een sprongetje in de peilingen. Het had een slechter begin voor Boris Johnson kunnen zijn.

Helaas, een deel van die cadeautjes blijkt nu al leeg te zijn. Het grootste deel van het ‘nieuwe geld’ voor de zorg was al door Theresa May beloofd. Het is makkelijk om tienduizend extra gevangeniscellen te beloven zonder concreet te worden. Het blijft waarschijnlijk bij een loze belofte. Het Verenigd Koninkrijk heeft nu al niet genoeg gevangenbewaarders omdat te weinig mensen de slechte arbeidsomstandigheden zien zitten, laat staan dat het straks even een blik cipiers opentrekt. Maar goed, zo’n achtergrondanalyse staat op pagina vijftien, de tienduizend cellen met grote letters op de voorpagina.

Honderd dagen

Het is voor nieuwe presidenten en premiers gebruikelijk om even wat lucht te krijgen. Velen hebben een uitgebreid plan voor de eerste 100 dagen om snel goed uit de startblokken te komen. Politieke tegenstanders geven meestal even wat ruimte omdat kritiek lastig is als iemand nog geen kans heeft gekregen. Maar, Johnson staat nog net zo met z’n rug tegen de muur als Theresa May, vast tussen z’n rode lijnen en z’n achterban. Johnson zal geen 100 dagen vrij spel krijgen. De Brexit-datum is nog maar 79 dagen weg. Over 21 dagen komt het parlement terug, mogelijk direct met een motie van wantrouwen vanwege het aansturen op No Deal.

Verkeersregelaars

De regering lijkt No Deal serieuzer te nemen. Het is lastig te zien of het nog steeds een onderhandelingstactiek is om de andere 27 landen onder druk te zetten of dat het écht menens is. Een aantal maatregelen zijn namelijk eindelijk concreet. Kleine stapjes zoals verkeersregelaars rond de haven van Dover meer bevoegdheden geven om opstoppingen te voorkomen. Grote stappen zoals het charteren van vliegtuigen voor medicijnen en voedsel.

Afschuiven op het bedrijfsleven?

Waar ik mij zorgen over maak is dat voorbereiden voor delen van het bedrijfsleven nog steeds niet makkelijk is. Zo’n 150.000 bedrijven krijgen voor het eerst met douaneformaliteiten te maken terwijl er maar 2000 Britse douanespecialisten zijn om ze te helpen. Er zijn er naar schatting 20.000 nodig.

De voedselindustrie heeft de overheid gevraagd of ze ontheffing mogen krijgen van anti-kartel regels zodat ze voedseldistributie kunnen coördineren om plaatselijke tekorten te kunnen voorkomen. Zo’n 30 procent van al het voedsel komt uit andere EU-landen. Die ontheffing lijken ze niet te krijgen.

Zal de Johnson regering bij een No Deal wijzen op de voorbereiding door z’n eigen ambtenaren en de schuld voor chaos afschuiven op klagende bedrijven? De man die vorig jaar nog ‘fuck business’ zei zie ik het zo doen.

Brexit Impact Scan

Voor Britse bedrijven zijn dit lastige tijden. Import is duurder geworden door de lage koers van de pond, consumenten beginnen somberder te worden en de Britse economie is afgelopen kwartaal gekrompen. Voor het eerst sinds 2012.

Voor Nederlandse bedrijven is het meestal iets beter. Zij verliezen maar één van de 28 landen om onbelemmerd binnen te handelen, de Britten verliezen er 27. Toch raad ik ieder Nederlands bedrijf aan de Brexit Impact Scan te doen. Je wil niet afhankelijk zijn van Boris Johnsons huwelijk of z’n wittebroodsweken.

Lennard van Otterloo is ondernemer en woont sinds 2006 in Londen. Hij is mede-oprichter van het De Ruyter Netwerk (voor Nederlanders in de creatieve, media- of startupsector in Londen), lid van het Startup Mentoren Netwerk van de Nederlandse Ambassade en werkt als strategie consultant voor technologiebedrijven. Lennard schrijft voor De Ondernemer vanuit Londens perspectief wekelijks een column over Brexit.