Conservatief Brits parlementslid wil zo snel mogelijk uit de EU

Woensdag beginnen de onderhandelingen over een vertrek van de Britten uit de Europese familie. De conservatieve regering van het Verenigd Koninkrijk wil het liefst op dezelfde (economische) voet verder, maar zónder vrij verkeer van personen (om de asielzoekersstroom tegen te gaan) en zónder bemoeienis van Brussel. De EU zegt: dat is dus ondenkbaar en onbestaanbaar.

De Britten kunnen alleen toegang tot de interne markt houden, als ze ook meedoen aan de vier vrijheden van de EU: vrij verkeer van werknemers, kapitaal, goederen en diensten. En dat willen de Brexiteers weer niet: juist dat vrije verkeer van werknemers was voor veel Britten een belangrijke reden om voor de Brexit te stemmen. Als er na twee jaar onderhandelen geen handelsdeal is, dan gaan de regels van de Wereldhandelsorganisatie automatisch gelden.

Redwood

Al 43 jaar is John Redwood actief in de Britse politiek. Hij is uitgegroeid tot een prominente conservatieve parlementariër, die samen met een groep zeer eurokritische collega's al jaren voor een Brexit pleit. Die druk vanuit zijn eigen partij was een van de redenen voor oud-premier David Cameron om het referendum uit te schrijven. Diezelfde harde kern van Conservatieven roept nu om het hardst dat de onderhandelingen een makkie zijn, dat de EU meer te vrezen heeft dan het Verenigd Koninkrijk.

Nu het zover is kan Redwood niet wachten: hij wil uit de EU, en graag zo snel mogelijk. Een keiharde Brexit, al noemen hij en zijn medestanders het liever a clean break. Is een onderhandelingsperiode van twee jaar niet veel te kort? “Nee, dat denk ik helemaal niet'', zegt Redwood. “Als je kijkt naar de fundamentele onderwerpen die beide partijen op de agenda willen, dan kan je die in een middag regelen. Als er genoeg goodwill is.''

Ook over de handel, meent Redwood. “Wij hoeven namelijk helemaal geen nieuwe afspraken te maken, het idee dat we twee of drie jaar moeten onderhandelen over een vrijhandelsverdrag is nonsens. Dit soort handelsverdragen duren altijd zo lang omdat beide partijen de onderhandeling starten met hoge tarieven, die ze niet allemaal op willen geven.''

Redwoods recept: beginnen met nul handels- tarieven en barrières. “Het is dus heel simpel: wil je wat je hebt (vrijhandel), of wil je barrières opwerpen in je handel? De keuze is aan de EU, het Verenigd Koninkrijk vindt beide opties best. Bedenk gewoon wat je wil!"

Hoge tarieven

Voor Redwood is er maar één vraag van fundamenteel belang: gaan het Verenigd Koninkrijk en de EU door met handelen op dezelfde voorwaarden van de interne markt, of stappen ze over op de regels van de Wereldhandelsorganisatie (WTO)? “Wij Britten kunnen alle twee, dat weten we. Met de rest van de wereld handelen we ook onder de voorwaarden van de WTO. Als de EU ons dwingt onder WTO-regels met hen te gaan handelen: het zij zo.''

Volgens Redwood zal vooral de EU daar veel harder door gestraft worden. “Door de WTO-regels zullen heel hoge tarieven op landbouw worden geheven. Dat zal bijvoorbeeld Nederlandse boeren en bloemenproducenten en Franse kaasmakers keihard raken. Wij zeggen: waarom gaan we niet gewoon door met tariefvrij handelen? Maar als de EU echt de eigen bedrijven wil benadelen: dat is hun keuze. Ik ga ervan uit dat als iedereen beseft dat de Britten dit op een fatsoenlijke manier willen oplossen, dat ze ons meer zullen verkopen dan wij hen, dat ze dan vanzelf zeggen: laten we tariefvrij blijven handelen op dezelfde manier als we dat nu doen. Maar goed, als ze dat niet willen, ook prima. Dan zullen we invoertarieven op jullie producten heffen. Daar verdienen wij meer aan dan de EU."

Onafhankelijk

Britten leven volgens Redwood 'in een totaal ander universum dan Brussel'. “Daarom vertrekken we ook uit de EU. We zijn het niet eens met hoe Brussel zijn zaakjes regelt, we zijn het niet eens met hun beleid. Wij willen vrij zijn om de veranderingen door te voeren die we willen, vrij om vrienden en sterke handelspartners te zijn met de rest van de wereld, net als met de EU. We gaan niet uit Europa, we gaan uit de Europese Unie.''

Redwood beschouwt de dag van het referendum, 23 juni 2016, nog steeds als 'onafhankelijkheidsdag'. “We besloten dat we een onafhankelijk, zelfbesturend land wilden zijn. Een land dat samenwerkt met onze Europese bondgenoten en vrienden, maar we willen niet langer door hen bestuurd worden. De Europese Commissie vertelt ons constant wat we moeten doen, voert constant wetten in die we niet willen, vraagt constant om geld dat we liever niet uitgeven aan zaken waar we het niet mee eens zijn. De Europese Commissie probeert het zo moeilijk mogelijk te maken. Ik wil hier uitkomen met een win-winsituatie. Wij wilden de Unie nooit, we vertraagden altijd al. Dus laten we gewoon netjes uit elkaar gaan.''