Kwispelend springt de zwarte labrador van zijn kussen als de verslaggever de werkkamer van Arjan Dijk betreedt. Enthousiast drentelt de viervoeter rondjes om ons heen. ,,Dit is Mickie. Alle Google-werknemers, hoog of laag, mogen hun hond mee naar het werk nemen", vertelt Dijk. ,,Dat doe ik vaak, ik ben een Doogler."
Googlegroepen
De Dooglers zijn niet de enige groep binnen Google. Nieuwe medewerkers heten Nooglers, senior personeel Greyglers, maar er zijn ook Carpooglers (carpoolende medewerkers), Gleegers (een acapella-zanggroep binnen Google) en Gayglers (LGBT'ers), waar Dijk ook toe behoort. Acht jaar werkt Dijk inmiddels bij Google, waarvan de laatste zeven jaar op het hoofdkwartier in Mountain View: een groen slaapstadje zo'n 50 kilometer onder San Francisco, waar ondanks de naam geen berg of heuvel zichtbaar is. In die tijd groeide het bedrijf uit van 10.000 werknemers en 10 miljard dollar jaaromzet tot een techconglomeraat met 70.000 werknemers dat officieel Alphabet heet.
Lees ook: Google opnieuw onder vuur in genderdebat
Campus
Alles in Mountain View draait om Google, op de campus werken circa 10.000 mensen. Om de afstand tussen de vele gebouwen te overbruggen bewegen medewerkers zich voort op fietsen in de huiskleuren rood, groen, geel en blauw. De rijwielen, een mandje aan het stuur, mogen door iedereen meegenomen worden. ,,Als Nederlander vind ik dat bijzonder leuk", zegt Dijk, die zelf ook regelmatig een fiets pakt. Bij een van de gebouwen staat een meterslange T-Rex replica. De persdame weet niet waarom. Misschien symboliseert de dinosaurus de dominantie waarmee Google de concurrentie verslindt? Ook staan overal op de campus de groene robotjes van mobiel besturingssysteem Android. Techtoeristen laten zich ermee fotograferen.
Vicepresident
Inmiddels is Dijk opgeklommen tot vicepresident Growth Marketing en is hij de hoogst geplaatste Nederlander. Hij stuurt teams in 43 landen aan. ,,Ik ben verantwoordelijk voor de marketing voor de ruim honderd miljoen mkb-bedrijven in de wereld", legt hij uit. ,,Het draait erom wat al onze services - YouTube, Gmail, etcetera - voor ondernemers kunnen betekenen." Verder gaat hij over Google's mediastrategie en daarmee alle advertentiecampagnes. ,,We maken soms ook reclame in traditionele media zoals kranten en tv. We hebben een pot geld en ik bepaal mede hoe we die inzetten."
Technologie
Het werken bij Google bevalt Dijk, net als de werkcultuur in Californië. ,,Het weer is altijd goed in dit deel van de wereld en de mensen zijn bijzonder optimistisch ingesteld. Technologie is 'a drive for good'. Neem Google Maps, je kunt je toch geen leven meer zonder voorstellen?" De riante arbeidsvoorwaarden helpen flink mee. Dijk somt op: ,,Gratis ontbijt, lunch en diner op de campus, gratis shuttles van en naar San Francisco, gratis gezondheidszorg - wat hier in de VS heel belangrijk is -, massages, een was- en droogservice, kosteloos sporten, subsidie op hybride auto's. Er is zoveel, dat ik het zelf niet eens allemaal weet." Alle personeelsleden kunnen ook aandelen krijgen. ,,In dat opzicht is er weinig verschil tussen het hoger management en gewoon personeel."
Personeel
Google telt zelfs een speciale afdeling met als enige taak het personeel 'happy' te houden. Al die inspanningen en het goudgerande pakket zijn er ook om kapers elders uit Silicon Valley af te houden. De competitie om talent is enorm. In het recente verleden shopte Facebook lustig bij Google. ,,Inmiddels is dat niet meer zo."
Waar onlangs een reeks onthullingen rond de vrouwonvriendelijke machocultuur in Silicon Valley naar buiten kwam, zijn verhalen over Google schaars. Volgens Dijk is dat geen toeval. Hij wijst op de wekelijkse TGIF (Thank God it's Friday)-meeting, waarvoor werknemers vragen kunnen insturen. ,,Vragen met de meeste stemmen worden beantwoord door het senior management." Deze 'Goddank is het vrijdag' meeting doet problemen snel naar de oppervlakte borrelen. ,,Het dwingt managers eerder hun verantwoordelijkheid te nemen."
Rekruteren
Ook door de wijze van rekruteren weet Google ondanks de spectaculaire groei zijn cultuur te behouden. ,,Ik mag niet mijn eigen mensen kiezen. Daar is een speciale sollicitatiecommissie voor. Op die manier voorkom je dat een manager iemand een gunst bewijst of eigen entourage binnenhaalt."
Achttien gesprekken
In de commissie zitten - heel ongebruikelijk - ook werknemers die onder de nieuwe collega gaan werken. Verder telt de commissie altijd iemand die los van de afdeling staat waar de werknemer komt te werken. Het idee is dat deze met een objectievere blik sollicitanten kan beoordelen. Hoe is Dijk bij Google binnengekomen? Iedereen wil er werken, jaarlijks ontvangt het techbedrijf 2,5 miljoen sollicitaties, bijna 7.000 per dag. ,,Ik ben benaderd", glimlacht hij. Dijk studeerde marketing aan Nyenrode en werkte daarna voor Unilever en de Amerikaanse bank Capital One. ,,De laatste is een grote jongen in de VS, mijn werk viel op."
Sollicitaties
De baan was daarmee niet binnen. ,,Ik heb achttien gesprekken gevoerd", vertelt hij. ,,Dat was destijds niet ongebruikelijk." Inmiddels is zes tot zeven het maximum, meer biedt geen extra waarde, concludeert Google. Het is een van de voorbeelden uit het boek van HR-baas Laszlo Bock: in Inside Google Work Rules beschrijft deze hoe het bedrijf met behulp van data zijn sollicitatieprocedures heeft verfijnd. Eén van de bekende anekdotes luidt dat er tijdens sollicitaties aparte vragen op tafel komen als: hoeveel golfballen passen er in een bus? Volgens Dijk is dat geen rare vraag. ,,Bij Google gaat het erom of iemand logisch kan redeneren en uitstekende cognitieve vaardigheden bezit. Werknemers worden bovendien vaak op meerdere projecten gezet."
Cijfers
En zo baseert Google alle beslissingen (mede) op cijfers. Voorbeeldje: het HR-team ontdekte dat langere kantinetafels medewerkers sneller contact laten maken. De optimale wachttijd voor de kassa blijkt drie tot vier minuten. Te weinig voor ergernis en verlies van kostbare werktijd, maar lang genoeg om een gesprekje met die onbekende collega te beginnen. Zit er dan geen enkel nadeel aan het werken bij Google? Ex-werknemers noemen het problematisch dat iedereen zo hoogopgeleid is. Doordat Google zo'n populaire werkgever is, is zelfs het personeel in lagere functies zwaar overgekwalificeerd. Het beperkt de promotiekansen, wat tot frustraties kan leiden. Tegelijk maken de gouden arbeidsvoorwaarden het lastig voor mensen om hun baan op te zeggen.
Werkweken
Verhalen dat iedereen in Silicon Valley structureel werkweken van 60+ uur draait, lijken in ieder geval overdreven. Om 16.15 uur ziet de verslaggever tientallen werknemers in de rij voor de shuttles naar San Francisco. Zo stressvol lijkt een job bij Google niet te zijn. De persafdeling van Google haast zich erbij te zeggen dat de busjes over wifi beschikken. ,,Werknemers kunnen indien nodig werken. Veel personeel neemt zowel heen als terug een vroege shuttle om files voor te zijn."
