Het begon allemaal in de keuken bij zijn ouders in Den Hoorn. ,,Op mijn veertiende stond ik eens een tomaat te snijden met een bot mes. Dat ging niet.” Dus wilde hij het mes slijpen, aldus Wander tegen het AD. ,,Daarna raakte ik gefascineerd door messen. Dat was best gek, ook voor mijn ouders.”
Jonge ondernemer ziet slijpen messen als passie
Zo vaak hoor je het inderdaad niet: 14-jarigen die graag messen slijpen. Maar bij Wander groeide het uit tot een heuse passie. Dus sleep hij alle messen in zijn omgeving. Van vrienden, familie, iedereen die hij kon bedenken. Want waarom zou je een mes weggooien als het bot wordt, vraagt hij zich af. ,,Dan is het uiteindelijk een grote berg botte messen, terwijl je ze ook gewoon kan slijpen.”
Inmiddels rijdt hij met zijn blauwe racefiets ‘Wanders Messenslijperij aan huis’ van Pijnacker naar Scheveningen, van Delft naar Den Hoorn. Hij kreeg zelfs verzoeken vanaf de Waddeneilanden en uit België. Al gaat hij niet verder dan Den Haag. Anders worden de fietstochten wel erg lang.
Inmiddels kan ik slijpen en praten tegelijkertijd. Dat deed ik eerst ook wel, maar niet zonder in mijn vinger te snijden
Vintagefiets wordt messenslijperij
De vintagefiets heeft hij eigenhandig omgebouwd tot messenslijperij. Bij een fietsenmaker tikte hij een klassieke omafietsstandaard op de kop. Zodat hij kan trappen terwijl de fiets stilstaat. In de achtertuin bij zijn ouders demonstreert hij hoe het werkt: met aandrijving van de wielen gaat ook de slijpsteen draaien.
Hij wiebelt heen en weer op de fiets terwijl hij behendig een groot koksmes slijpt. Voor een onervaren keukenprins ziet het er uit als een gevaarlijk kunstje. Maar de jonge ondernemer is duidelijk behendig in het slijpen. ,,Inmiddels kan ik slijpen en praten tegelijkertijd. Dat deed ik eerst ook wel, maar niet zonder in mijn vinger te snijden.”
Tips van andere ervaringsdeskundigen
Ondertussen leerde hij zichzelf ook om messen te smeden met behulp van films en door tips te vragen aan andere ervaringsdeskundigen. Aan de keukentafel laat hij twee van zijn creaties zien. ,,Dit is een mes van Zweeds staal met een Japanse kraag. Het handvat is van Berkenhout uit Nederland.” In de onderkant is zijn eigen logo gegraveerd in 24-karaats goud. Een van zijn zelfgemaakte koksmessen verkocht hij aan de chef-kok van restaurant Hanno in Delft.
De verhalen van zijn klanten vindt hij een van de leukste onderdelen van zijn werk. ,,Gisteren was ik bij een geschiedenisdocent en daarna weer bij een bierbrouwer. Ze hebben allemaal wat te vertellen.” Het slijpen duurt ongeveer een uur. ,,Ik wil echt de tijd nemen voor de mensen en de messen.”
Dit kunnen alle soorten en maten zijn. Het slijpen van een koksmes kost 13,50 euro, aardappelschilmesjes zes. ,,Gisteren had ik een klant die objecten uit de oorlog verzamelt. Voor hem heb ik een hakbijl uit de Tweede Wereldoorlog geslepen. Die wil hij gebruiken om het hout voor zijn openhaard te hakken.”
Een mes heeft echt een functie. Hierdoor moet je binnen bepaalde lijntjes kleuren
Studie elektronische muziek aan conservatorium
Toch heeft Wander ook een andere grote passie. Tussen het slijpen door moet hij daarom goed omgaan met zijn tijd. ,,Ik studeer elektronische muziek aan het conservatorium in Amsterdam. Hierna wil ik piano studeren.” Hele andere koek dan messen. ,,Een mes heeft echt een functie. Hierdoor moet je binnen bepaalde lijntjes kleuren. In muziek kan ik veel meer mijn gevoel kwijt. Dat is kunst en niet een ambacht.”
Hoe lang de messen er weer tegenaan kunnen na een bezoek van de messenslijperij op wielen is niet makkelijk te zeggen. ,,Het ligt eraan hoe goed het mes is, hoe en hoe vaak het wordt gebruikt en of ze bijvoorbeeld de vaatwasser in gaan. Gemiddeld moet het ongeveer een half jaar zijn.”
Lees ook: Deze piepjonge chef (23) begon zijn horeca-imperium vanuit studentenkamer
