In de bakkerij is altijd werk aan de winkelRoy: ,,Als kind van 9 hielp ik mijn vader al. Ik maakte onder meer harde Wener bakjes met advocaat en slagroom. Een ander kind neemt een krantenwijk, ik stond in de bakkerij.''
Anita: ,,We hebben elkaar vijf jaar geleden leren kennen. Mijn zwager wist dat ik graag een keer achterop een motor wilde meerijden. Hij kende Roy van de duiksport. Op een zondag kwam Roy me halen op zijn enorme Honda ST 1300. Het werd een lange rit door Duitsland. Toen we verkering kregen, had ik nog geen flauw idee wat het banketbakkersvak inhield. Mijn vader had in Raalte een meelfabriek en maakte daar lange dagen. Mijn moeder was verpleegkundige, zij bleef thuis toen de kinderen kwamen.''
Roy: ,,Thomas is acht weken geleden geboren. We wonen naast de bakkerij, hij zal dus met dit vak opgroeien net zoals ik. Hij mag zelf weten wat hij later wil worden; we zullen hem niets opdringen. Dat deden mijn ouders ook niet. Het kwam uit mezelf.''
Anita: ,,Ik ben klinisch analist, maar twee jaar geleden deed ik een opleiding tot chocolatier. In de voorgaande jaren hielp ik Roy altijd met het maken van bonbons en de chocoladeletters. Dat is dit jaar anders door de komst van Thomas. Ik sluit niet uit dat ik wat minder in het ziekenhuis ga werken en meer in de bakkerij. Roy en ik willen ons verder ontwikkelen in het vak van chocolatier.''Voor banketbakkers is de maand december menensRoy: ,,Normaal sta ik 's ochtends om vier uur op. In deze feestmaand is dat vaak al om twee uur. Om acht uur gaat de winkel open. In december is het menens. We rollen van het een in het ander. Eerst speculaas en taaitaai. Dan chocoladeletters, marsepein en borstplaat. Straks komen de Weihnachtsstollen en de kerstkransen. In januari wordt het pas weer rustiger.''
Anita: ,,Ik blijf op bed liggen als Roy opstaat. Natuurlijk pak ik Thomas als hij 's nachts wakker wordt. Die paar uurtjes slaap heeft Roy hard nodig. Ik zorg voor regelmaat. 's Middag lunchen we gezond en staat er veel groente en fruit op het menu.''
Roy: ,,Voordat de klanten komen, maak ik eerst het bestelde gebak en de taarten. Want de mensen in deze regio krijgen vroeg koffiebezoek. Daarna maak ik de soezen en gebak als hazelino's. Ik moet de voorraden bijvullen voor de volgende dag. Morgenochtend bak ik 125 koeken, zes soorten, voor het Meppeler crematorium. Ook die dingen gaan door.''Al die chocola binnen handbereik vereist disciplineRoy: ,,Als kind was ik al te zwaar. Dat is helaas zo gebleven. Hoeveel diëten ik niet heb gedaan! Het enige goede advies is: eet en drink met mate. En blijf bewegen. Dat is in december het lastigste. Vroeger had ik met mijn vader al strijd over mijn snoep-gedrag. Stiekem nam ik chocolade en koekjes. Nog steeds ben ik gek op alles wat hier ligt. Zoals bonbons met botercrèmevulling en Spaanse likeur, of met amaretto en walnoot.''
Anita: ,,Mijn favoriet is de melkchocoladebonbon met zoute karamel. Heerlijk.''
Roy: ,,We zijn allebei lekkerbekken. Als je ouder wordt, denk je steeds weer: niet doen. Ik heb hier alles binnen handbereik. Niet alleen zoet, maar ook hartig. Wat dacht je van de kaasvlinders die ik in januari maak?''
Anita: ,,Als Thomas groter wordt, zal hij kennismaken met alle lekkere smaken. Het is goed dat hij leert proeven. We moeten hem wel bewustmaken van de negatieve kant van snoepen. Roy woonde vroeger boven de winkel, wij ernaast. Dat scheelt.''
Roy: ,,Een keer per dag iets echt lekkers na school, dat moet kunnen. Verbieden is geen optie. Ik heb periodes veel gesport en dat had effect. Maar daarna gaat het dan toch weer mis. Zeker als het druk is of als je niet lekker in je vel zit. Dan pak je eerder een warme gevulde koek. Tussen de oren moet je sterk zijn om verleidingen te weerstaan. Het vereist ongelooflijk veel discipline.''Hulp van familie maakt het werk minder zwaarRoy: ,,Mijn ouders wonen nog steeds boven de zaak. Mijn vader is 73, hij kocht de winkel veertig jaar geleden. 's Ochtends komt hij ook in de bakkerij. Na zijn ontbijt brengt hij alle bestellingen rond. Mijn vader en moeder hebben elkaar ontmoet in de bakkerij, bij bakker Van Orsouw in Zwolle waar ik ook ben opgeleid.''
Anita: ,,We kunnen Thomas gemakkelijk even bij mijn schoonouders brengen. Ook mijn ouders komen vaker langs. Vorig jaar maakte ik nog de etalages voor sinterklaas en kerst. De zus van Roy neemt dat van me over. Het is een familiebedrijf. We hoeven het gelukkig niet allemaal alleen te doen.''Kerst is ontspanning en lekker etenRoy: ,,Eerste kerstdag gaan we naar Anita's ouders en tweede kerstdag hebben we met mijn familie een etentje. Mijn broer is banketbakker in Noorwegen, hij komt naar Nederland met zijn gezin. Samenzijn, ontspanning en lekker eten vind ik belangrijk met de feestdagen.''
Anita: ,,Ik ben katholiek opgevoed en ging altijd graag naar de nachtmis. Zwartsluis is hervormd. Vorig jaar ben ik wel naar de nachtdienst geweest, ik vind het een mooi ritueel. Dit jaar gaat het met Thomas niet lukken.''
Roy: ,,Ik ben van huis uit hervormd en ik sta stil bij de geboorte van Christus. Maar voor de nachtdienst ben ik gewoon te moe. Dan val ik in slaap.''Leer te vertrouwen, tot op zekere hoogteAnita: ,,Thomas mag worden wat hij wil. Als hij maar gelukkig is. Ik wil hem zelfvertrouwen meegeven.''
Roy: ,,Voor mij is het belangrijk dat hij niet te snel oordeelt en mensen in hun waarde laat. Natuurlijk is niet iedereen te vertrouwen. Ik heb ook weleens een handgemeen gehad met dorpsgenoten die ons uitdaagden in de winkel. Dan is de grens bereikt. Ik heb ze naar buiten gestuurd. Je hoeft niet alles te accepteren, zeker niet in eigen huis.''
Anita: ,,De wereld is grimmig. Verdraagzaamheid is soms ver te zoeken. Met angst kom je niet verder. Wij zijn allebei nuchter en niet bang aangelegd.''
Roy: ,,Samen met anderen zullen we de grenzen moeten ontdekken. Als Thomas een probleem heeft, zullen we hem vertellen dat hij eerst ons of een leraar aanspreekt. Als dat niet werkt, moet hij zichzelf verdedigen. Weerbaarheid is voor een kind van wezenlijk belang.''
