Niet te kisten is een nieuwe dagelijkse fotoserie op De Ondernemer. De afgelopen weken zijn de meest uiteenlopende ondernemers gefotografeerd door Nadja Willems, die telkens op een originele manier laten zien wie zij zijn en waar zij voor staan. De foto's zeggen alles over hun ondernemersmentaliteit: coronacrisis of niet, zij laten zich niet kisten.
Alsof je afstand moet nemen van je eigen familie. Dat gevoel kreeg Soley Omarsdottir (rechts op de foto) toen ze haar dagbesteding tijdelijk moest sluiten als gevolg van de coronacrisis. In Atelier Buitengewoon ontvangt zij mensen met een beperking die graag creatief en met kunst bezig willen zijn, maar door hun kwetsbare gezondheid opeens thuis moesten blijven. ,,Dat heeft zeker voor paniek gezorgd, maar zo moet je helemaal niet denken. Paniek brengt je nergens.”
Lees ook: Van het podium naar de voordeur: Lofzangers brengt liefde, lol en licht
,,Vier jaar geleden ben ik met deze dagbesteding in Breukelen begonnen”, steekt Omarsdottir van wal. ,,Samen met Quina de Graaf (links op de foto, red.). Via haar kwam ik aan het atelier van waaruit wij werken. Quina is een goede vriendin van mij, werkte eerder als grafisch vormgever en zei meteen ‘ja’ toen ik voorstelde om deze dagbesteding samen te beginnen. We maken de meest uiteenlopende soorten kunst met volwassen mensen die de meest uiteenlopende beperkingen hebben.”
Afwezige deelnemers door negatief doktersadvies
De objecten die daaruit voortkomen, verkopen Omardottir en De Graaf in een winkel in Hilversum en de opbrengsten worden onder andere gebruikt voor uitstapjes met deelnemers van de dagbesteding. ,,Dat ging ontzettend goed, totdat we merkten dat veel van onze deelnemers op advies van hun huisarts niet meer kwamen om fysiek contact te vermijden. Toen de coronamaatregelen een week later werden aangekondigd, beseften we ons dat we gewoon echt dicht moesten.”
Het deed me veel pijn om al onze deelnemers te moeten missen. We zijn een soort familie en de dagbesteding is onze thuisbasis
Soley Omarsdottir, medeoprichter Atelier Buitengewoon
,,Het deed me veel pijn om al onze mensen te moeten missen. We zijn een soort familie en de dagbesteding is onze thuisbasis. Dat heeft zeker voor paniek gezorgd. Ook omdat ik bang was dat Atelier Buitengewoon het niet zou overleven. Ik bedacht me alleen al snel dat ik niet zo moest denken. Er zijn mensen die het nog veel slechter hebben. En bovendien brengt paniek je helemaal nergens.”
Lees ook: Deze interieurarchitecten bestrijden het coronavirus met een dubbele agenda
En dus gingen Omarsdottir en haar compagnon De Graaf over tot actie. ,,We zijn met de deelnemers gaan videobellen en voerden zelfs hele groepsgesprekken via de pc. Tijdens Pasen zijn we pakketjes gaan rondbrengen en daarna konden we stapje voor stapje weer mensen op de dagbesteding ontvangen."
'Je hoofd niet laten hangen' effectief voor Omarsdottir
,,Gelukkig hadden we als onderneming wat vet op de botten en was daar de steun van de overheid. Inmiddels draait alles weer, al hebben we van meerdere deelnemers afscheid moeten nemen omdat zij te bang zijn geworden voor het virus. Wat deze crisis mij heeft gebracht? Het besef dat je je hoofd niet moet laten hangen in dit soort tijden. Dat is geen gouden regel, maar voor mij werkt het wel.”
