„Ik werkte zeven jaar lang zo’n tachtig uur per week voor mezelf”, vertelt Bart. De eerste vier jaren als marketing consultant, de afgelopen drie aan zijn startup. De app die hij hiervoor zelf bouwde is gedreven door AI en helpt marketingbedrijven met het structuren en creëren van data, content en strategie. Het bedrijf haalt investeringen op en wordt opgemerkt in Silicon Valley. Ze worden uitgenodigd bij onder meer LinkedIn. Toch blijven de gedroomde resultaten uit. Na de verkoop van het bedrijf besluit hij dan ook het roer om te gooien: „Ik heb een vrouw en drie kinderen en die zag ik niet zo heel veel meer. Ik was teveel aan het werk en op den duur kom je op een punt dat het ten koste gaat van huwelijk en gezin. Dat wil ik niet.”
Afwijzingen op sollicitaties druppelen binnen
Vol goede moed begint hij daarom aan zijn zoektocht naar een baan in loondienst: „Het lijkt me leuk om voor een groot bedrijf te werken op het snijvlak van AI en business. Een sector waarin ik veel ervaring heb.” Maar: na tien tot twintig sollicitaties blijft het stil op de lijn. „Kleinere bedrijven reageren vaak nog”, zegt hij. „Dan krijg je een mailtje van de eigenaar of iemand die je directe collega zou worden. Maar bij die grote bedrijven duurt het zo verschrikkelijk lang.”
Sommige grote partijen hebben zelfs helemaal niets meer laten horen. Ik weet wat ik kan, maar je gaat toch aan jezelf twijfelen
Bart van der Meeren
Nadat hij na twee weken nog geen enkele reactie heeft, gooit hij het over een andere boeg: „Ik heb een aantal keren geprobeerd om de recruiter van de betreffende vacature op LinkedIn te zoeken, maar ze zijn onvindbaar.” Uiteindelijk druppelen de afwijzingen binnen: „Dan ben je ruim drie weken verder. Sommige grote partijen hebben zelfs helemaal niets meer laten horen. Ik weet wat ik kan, maar je gaat toch aan jezelf twijfelen.”
Je solliciteert en hoort niets meer
Zou er een mismatch kunnen zijn tussen profiel en vacatures? „Misschien was mijn cv niet goed genoeg. Zo simpel kan het zijn”, zegt hij. „Het is lastig uitleggen wat ik gedaan heb afgelopen jaren. Je rol als oprichter en eigenaar is moeilijk te vangen in een cv en motivatiebrief. Zeker als je zolang niet gesolliciteerd hebt. Voor een recruiter is het lastig om te zien welke ervaring ik nu eigenlijk heb. Dus dan wordt het cv of een heel technisch profiel óf juist heel sales- en businessgericht. En dan was ik ook nog CTO. Dan kun je heel technisch zijn of weinig verstand hebben van techniek; maar wel heel goed technische mensen managen. Zo kun je het óók nog uitleggen.”
Lees ook: Voor meer zzp’ers wordt een bv voordeliger in 2026: ‘Ook in een bv kun je schijnzelfstandig zijn’
„Het zou dus aan mij kunnen liggen”, vervolgt hij. „Maar het is wel vervelend als je niet weet wat je moet veranderen. Volgens mij solliciteer ik op functies die ik zou kunnen en die bij me passen, maar misschien ziet HR dat anders. Alleen krijg je geen feedback, dus dan weet je dat niet. Bij de Rijksoverheid werd overigens wel duidelijk gezegd dat ze iemand zochten met een master en dat het een harde eis was. Daar heb ik alle begrip voor. Maar bij andere bedrijven heb je alleen contact via een portal, waar geen e-mailadres of telefoonnummer bijstaan. Je solliciteert en je hoort niets meer. Bij één bedrijf moest ik zelfs drie keer een account aanmaken, het portal doorlopen en alle gegevens opnieuw invullen.”
‘Een heel simpel AI-tooltje’
Zijn vrouw Maaike, werkzaam op een HR-afdeling, geeft hem uiteindelijk een ander perspectief. Bart: „Op LinkedIn solliciteer je tegenwoordig met een druk op de knop. En met AI genereer je nu heel gemakkelijk een sollicitatiebrief, die je zelfs nog kunt personaliseren. Zij vertelde dat er soms wel dertig sollicitaties op een dag binnenkomen. Als je dan onderbezet bent en met zijn drieën de hele HR-afdeling runt, is het onmogelijk om iedereen goed te antwoorden en de geschikte kandidaten te selecteren. Om de juiste kandidaat eruit te halen, kost dan veel tijd. Interne mensen zitten vaak tot over hun oren in het werk. Een externe recruiter krijgt vaak nog een bonus voor het vinden van een plaatsing, maar dat is voor bedrijven weer heel kostbaar.”
„Als bedrijf kan ik het me moeilijk voorstellen. Iemand neemt de moeite om zich te verdiepen in je bedrijf en de openstaande functie. Hij of zij heeft expertise. Als je dan vierhonderd vacatures open hebt staan, kijk je toch of er een match is met een van díe rollen? Ik snap dat bedrijven bang zijn voor AI en de angst dat het onpersoonlijk wordt, maar AI kan hierin juist capaciteit vrijmaken om de procedure persoonlijker te maken én relevantere kandidaten binnen te krijgen.” Hoe? „Met een heel simpel AI-tooltje. Ik was toch maar aan het solliciteren”, lacht hij. „Dus ik bedacht iets leuks en bouwde in twee weken TalentMatcher, een open source app die bedrijven helpt en afgewezen sollicitanten wijst op bijpassende rollen die óók openstaan binnen hetzelfde bedrijf zonder het sollicitatieproces over te nemen.”
Hij ziet de toekomst zonnig in: „Ik gooide een LinkedIn-post eruit over mijn sollicitaties en TalentMatcher en kreeg daarop veel respons. Zo heb ik met een aantal bedrijven gesproken die ik mag adviseren op het gebied van AI en de inzet voor hun organisatie.” Via die weg is hij gestart met een opdracht van enkele maanden. Mocht hij alsnog gebeld worden, zou hij dan toch weer in loondienst gaan? Lacht: „Bellen mag altijd! Het is altijd goed om te praten. Al bestaat er een kans dat het sollicitatiegesprek dan eerder een opdracht wordt, waarin ik laat zien hoe je het recruitmentproces kan versimpelen en verbeteren.”
