Deze horecabaas vertrekt en zijn zus krijgt het restaurant in Bergen op Zoom

Toon Bosters, eigenaar van het bekende restaurant De Bloemkool aan de Wouwsestraatweg in Bergen op Zoom besloot om gezondheidsredenen te stoppen met de onderneming. “Ik had een bloeddruk van 260. Bleek te worden veroorzaakt door een slaapapneu. Ik ben nog geen vijftig, maar als ik hier was gebleven, had ik de vijftig vast niet gehaald. Nu de beslissing genomen is om naar Ierland te verhuizen, voel ik me al stukken beter', zegt hij in BN DeStem. Bovendien vond hij de liefde van zijn leven in Ierland.

Verkoop

In eerste instantie speelde hij met de gedachten om De Bloemkool te verkopen, maar er bleek een betere optie: zus Marieke. Nu hadden broer en zus al zestien jaar geen contact gehad. Maar toen Toon haar belde om een keertje in te vallen in het restaurant stond ze meteen klaar. En toen ze na een avond werken samen aan de bar zaten, vertelde Toon haar over zijn plannen. “Het restaurant is voor jou.”

“Ik viel bijna van mijn kruk”, vertelt Marieke. “De tranen stroomden over mijn wangen. Van schrik, maar ook van blijheid. Want dit is wat ik altijd gewild heb. Ik hoefde er geen seconde over na te denken.” Ze werkte in de zorg. ,,Ik heb mijn baan meteen opgezegd. En vanaf het eerste moment dat ik weer terugkwam bij De Bloemkool, voelde het als thuis. Ik ben in mijn kinderjaren begonnen met werken in het bedrijf van mijn ouders. Sterker nog, ik ben zelf geboren in de zaak.”

Paplepel

Hoewel het reilen en zeilen in het restaurant haar met de paplepel is ingegoten, heeft ze geen ervaring als ondernemer. Daarom blijf broer Toon tot en met december in Nederland om zijn zus de kneepjes van het vak te leren. “Ik leer haar inkopen, verkooptechnieken, en het selecteren van regionale seizoensproducten”, zegt Toon. Ook personeelsbeleid staat op het programma. Het bedrijf heeft twee fulltime medewerkers en vier parttime medewerkers.

Gasten zullen niet zoveel merken van de verandering, zegt Marieke. “De Bloemkool blijft gewoon De Bloemkool. Het interieur wil ik wel wat opfrissen, maar het eten blijft hetzelfde. Ik heb er ongelooflijk veel zin in, ga er met al mijn passie in. New beginning, old traditions."

Overdracht

Na zijn vertrek zal Toon telefonisch advies blijven geven en ongeveer eens per maand langskomen. De juridische overdracht heeft nog veel voeten in de aarde. Het restaurant is voorlopig op papier de eenmanszaak van Toon. “We hebben onze accountant gevraagd om uit te zoeken wat belastingtechnisch het handigst is. De accountant is al jarenlang betrokken bij de zaak, dus kent de klappen van de zweep”, zegt Toon. Eén van de gunstige scenario's kan zijn dat Toon pandeigenaar blijft en dat Marieke het pand van hem huurt.

Toon zegt tevreden te zijn met hetgeen hij heeft opgebouwd en achterlaat. “Ik heb voor mijn gevoel geen afbreuk gedaan aan het mooie bedrijf dat mijn ouders hebben opgebouwd.” Hij is niet van plan om in Ierland een nieuwe onderneming op te starten. Maar zoals een echte ondernemer betaamd voegt hij eraan toe: “…tenzij er een mooie kans op mijn pad komt.” Liever gaat hij in de horeca in loondienst. “Net als hier zijn ook daar horecamensen moeilijk te krijgen. Dus het komt vast goed. Ik kijk er ontzettend naar uit.”