'Met nieuwe generatie in het familiebedrijf wordt er weer gas gegeven'

Sander van Delft (40) was 29 jaar toen hij ineens werd gedwongen na te denken over zijn toekomst. Hij werkte destijds bij Mandemakers Keukens en kreeg een andere functie aangeboden. ‘Ik wist: als ik nu ja zeg, ga ik nooit meer het familiebedrijf in.’

Mede-directeur

Hij weigerde de functie en koos ervoor mede-directeur te worden bij JM van Delft & zn, dat toen nog werd gerund door zijn vader en zijn twee ooms.

Van Delfts overgrootvader was hoefsmid en kwam 110 jaar geleden op het idee om stalraampjes van staal te maken. Dat was het begin van het familiebedrijf dat in Drunen (Brabant) ramen, deuren en gevels maakt van aluminium, staal en rvs. Sander van Delft behoort tot de vierde generatie. Negen jaar geleden, vlak voor de crisis, zette het bedrijf de overdracht op papier. Zijn vader en één oom gingen er uit. De andere oom bleef en Van Delft en zijn zus stapten in.

Opvolgingsproces

Van Delft vertelt dat het opvolgingsproces vrij soepel is verlopen. ‘Dat komt ook omdat we zelf al heel goed wisten wat we wilden. De hoofdlijnen hebben we op een A4-tje gezet. Vaststond dat we een reële prijs wilden betalen, niet te veel en niet te weinig. Niemand moest iets te kort komen.’

Familiefinanciering

Terugkijkend op die tijd zegt Van Delft: ‘Het is goed dat we ons toen niet te veel hebben laten leiden door wat adviseurs zeiden. We konden zoveel miljoen lenen voor de overname, maar we kozen er voor om het binnen de familiefinanciering te houden. Een half jaar later vielen de banken om. Als we de adviezen toen allemaal hadden opgevolgd, hadden we hier vandaag waarschijnlijk niet gestaan.’ Van Delft zegt veel meer te hebben gehad aan de gesprekken met collega-ondernemers. ‘Die gesprekken voer ik nog steeds. Ze hebben hetzelfde meegemaakt of zitten er middenin. Daar steek je toch het meest van op‘.

Goede naam

Het bedrijf kwam vrijwel ongeschonden door de crisis. Sinds de overname is de omzet van 5 miljoen gestegen naar iets meer dan 20 miljoen en heeft het bedrijf ieder jaar winst gemaakt. ‘Natuurlijk hebben we ook geld verloren door faillissementen van opdrachtgevers,’ zegt Van Delft. ‘Maar we hadden ook een goede naam en het vertrouwen van klanten. We hebben verder erg ingezet op marketing en we lieten de buitenwereld zien dat we het druk hadden. Opdrachtgevers hoefden bij ons ook geen aanbetaling te doen omdat we voldoende liquiditeit hadden.’

Rolverdeling

Toen zijn zus na een paar jaar besloot uit te stappen, ging Van Delft verder met zijn oom en kregen ze ieder 50 procent van de aandelen in handen. Daarnaast is er nog een externe financieel directeur bij het familiebedrijf. Van Delft zit meer op de commerciële kant en zijn oom op de productie. ‘Maar heel erg gescheiden zijn onze rollen niet,’ zegt Van Delft. ‘We beslissen veel samen, bij voorkeur in de wandelgangen. Een vergadercultuur hebben we gelukkig niet. ’

Succes

Natuurlijk zijn er, zoals ik elk familiebedrijf, wel eens irritaties, zegt Van Delft. ‘Maar succes maakt heel veel dingen goed. Als je de volgende dag een heel nieuw project verkoopt en je gaat daar weer volop mee aan de slag, dan is het de moeite niet waard om het over die kleine dingen te hebben.’

Van Delft kreeg toen hij het bedrijf overnam een formele proeftijd van twee jaar. Dat voelde voor hem niet als een druk, mede omdat zijn vader alle vertrouwen in hem had en zei: ‘Ik weet zeker dat jij het beter gaat doen dan ik.’ Of Van Delft dingen anders doet dan zijn vader? ‘Misschien ben ik iets minder behoudend, maar ik heb hem natuurlijk niet meegemaakt in zijn jonge jaren. Ik denk dat het ook de leeftijd is, als je bijna 60 bent, ga je niet meer alles op het spel zetten. Met een nieuwe generatie is het logisch dat er weer even gas wordt gegeven.’