Drie ondernemers vertellen hoe ze hun foodtruckdroom hebben waargemaakt

Anton's Meals on Wheels

De knalrode Bedford Hawson uit 1975 is met zijn kekke retro-look een echte eye-catcher op festivals. Je haalt bij Anton van Leest (55) uit Lage Zwaluwe de lekkerste fish & chips. In zijn begintijd, nu drie jaar geleden, kreeg je dit typisch Britse maaltje nog traditioneel op een krant geserveerd. Daar is Anton echter van afgestapt. ,,Omwille van het milieu en omwille van het werk", legt hij uit.

,,Het zag er leuk en authentiek uit, maar die kranten lagen op een plastic bakje. Nog los van de rommel die dat geeft, was het qua voorbereiding een heel gedoe. Al die kranten op maat knippen en alvast in de bakjes doen. Daar was ik uren mee bezig."

Vijf jaar geleden had Van Leest nog amper van foodtrucks gehoord. Nu reist hij stad, land en de ons omringende landen af in zijn eigen foodtruck. Voor Anton opende de wereld van de verrijdbare horeca zich met het sluiten van de deuren van zijn vorige werkgever, Tetra Pak. ,,Ik kreeg het idee aangereikt van een kennis. Die zei: dát moet je gaan doen. Zelf had ik nog nooit van het concept gehoord. Ik ben op verschillende plaatsen gaan kijken en werd al snel enthousiast."

In zijn rondgang langs verschillende concullega's zag hij dat er relatief weinig aanbod aan vis was. Antons voorkeur gaat uit naar festivals en evenementen in kleinere steden en dorpen. ,,In grote steden zijn de mensen, zeker wat later in het seizoen, redelijk verzadigd. Op de kleinere plaatsen loopt het gewoon beter."

Hupsaté

Jeroen Janse (32) uit Breda is medeorganisator van de foodtruckfestivals Appeltje Eitje (laatst nog in Roosendaal). Jarenlang werkte hij in luxe restaurants, hippe Amsterdamse cocktailbars en - met veel plezier - bij het Chassé Theater in Breda. ,,Op enig moment dacht ik: wat ik nu voor een baas doe, kan ik ook voor mezelf."

Janse begon met het bezorgen van satébuffetten op feestjes. ,,Ik heb heel bewust gekozen voor een product dat me goed past. Saté is een puur en eerlijk product en bovendien vind ik het zelf erg lekker."

Later maakt hij de omslag naar evenementcatering om meer met de mensen in contact te komen. ,,Ik was zelf niet meer aanwezig op de feestjes. Dat vond ik jammer. Toen iemand vroeg 'kun je ze ook zelf komen bakken' heb ik dat meteen aangegrepen."

Jeroens eerste foodtruck was feitelijk geen truck maar een foodbike, een oude bakkersbakfiets. Daarna volgde een sixties campertje en nu - zes busjes verder - heeft hij twee omgebouwde ME-wagens tot zijn beschikking. ,,Die zijn bestand tegen het ruwe terrein op festivals."

Janse zag de markt om zich heen in hoog tempo veranderen en de populariteit van foodtrucks toenemen. ,,Een goede foodtruck is een kwaliteitskeuken op wielen. Het concept komt uit steden als Londen en New York, waar men door ruimtegebrek creatief moet zijn."

Ondernemers die met een matig product of onvoldoende horecakennis denken mee te kunnen liften op de populariteit van foodtrucks, ziet hij net zo snel verdwijnen als komen. ,,Ik heb mensen stukjes frikandel in een wrap zien stoppen", zegt hij. ,,Als je mensen dat voorzet kun je er zeker van zijn dat ze niet nog eens terug zullen komen."

Aan zijn eigen assortiment heeft hij inmiddels flatbreads toegevoegd. Met succes, want de afgelopen twee jaar won hij tijdens horecabeurs Horecava de publieksprijs in de categorie Lekkerste Broodje van Nederland On The Move.

Karakter

De foodtruck van Tako Hornstra uit Bavel is een dranktruck. Een bar op wielen. Daar zit hem, ten aan zien van veel foodtruckfestivals ook meteen de crux. ,,Veel organisatoren van festivals verdienen zelf aan de drankomzet. Die hebben op dat vlak natuurlijk liever geen concurrentie."

In zijn Citroën HY uit 1965, met dank aan zijn schoonvader verbouwd tot mobiel café, is hij geregeld te vinden bij bedrijfsborrels, openingen, trouwerijen en festivals. Sindskort is daar een Opel Blitz uit 1954 bijgekomen.

,,Ik gaf tot zes jaar geleden geschiedenisles, onder andere op de KSE in Etten-Leur, maar ik realiseerde me in de loop der jaren meer en meer dat ik passie voor het vak miste. Ik stond gewoon met een pokerface voor de klas. Daar zullen de leerlingen niets van gemerkt hebben hoor, maar ik deed vooral alsof ik geschiedenis erg leuk vond.

,,Ik besloot mijn baan op te zeggen en op zoek te gaan naar iets waar ik me wel helemaal in zou kunnen vinden. Achteraf was dat zelf opzeggen niet zo handig, want daarmee kreeg ik dus ook geen uitkering. Ik ben nog anderhalf jaar vertegenwoordiger geweest, maar dat stopte na drie tijdelijke contracten."

Bij zijn trouwen, waarbij Tako en zijn lief een pittoresk kasteeltje afhuurden voor het feest, zag hij voor het eerst een drank/foodtruck. ,,Dat idee sprak me meteen aan."

Zijn foodtruck is inmiddels een wereldwijde beroemdheid te noemen. Nou ja, voor de oplettend filmkijker dan. Hornstra werd gevraagd zijn truck neer te zetten in de set van de film The Hitman's Bodyguard met Samuel L. Jackson, die deels in Amsterdam is opgenomen. ,,Als je het weet, zie je hem terug in de trailer en twee keer in de film."