Bakker schenkt redder z’n winkel

Michel Flamant (62) bakt al sinds zijn 14de brood. Hij deed dat overal in Frankrijk en rolde zelfs deeg in Chicago. Maar de laatste jaren is de Fransman bakker in het dorp Dole, in de bergachtige regio Jura. Voor zijn zaak zit steevast een dakloze man. Jérôme Aucant (37) bedelt er om wat kleingeld. Knoopt gesprekjes aan met de klanten van de bakkerij. Bakker Flamant jaagt Aucant niet weg. Nooit. Hij geeft hem juist regelmatig een kop koffie en een croissant. Steekt hem een hart onder de riem. Op een dag staat Flamant in zijn witte T-shirt brood te bakken. Hij voelt zich niet zo lekker. Eigenlijk gaat het al niet goed met hem sinds iemand is langs geweest om de oven te repareren. De klus blijkt niet goed te zijn uitgevoerd. Er lekt koolmonoxide weg. Een kleurloos, giftig en geurloos gas, dat dodelijk is voor iedereen die er te lang aan wordt blootgesteld. Flamant bakt onverstoorbaar door. Dan voelt hij zich duizelig en verliest het bewustzijn. De deur zwaait open. Aucant stapt binnen. Hij heeft zin in een praatje. Bovendien is het maar koud buiten. De dakloze ziet de bakker bewusteloos op de grond liggen. Hij aarzelt geen moment en trekt Flamant naar buiten. "Ik was bijna op de snelweg naar boven beland", zegt de bakker tegen het persbureau AFP. "Het ambulancepersoneel zei dat ik extreem veel geluk heb gehad." Flamant moet na het incident 2 weken in het ziekenhuis blijven. Eenmaal thuis biedt hij Aucant aan om de bakkerij over te nemen. Voor het symbolische bedrag van 1 euro. "Wat is nu belangrijker: geld of het leven?", vraagt de bakker. "Ik geef geen zak om geld. Ik bak al mijn hele leven en snak naar rust in mijn hoofd. Deze zaak maakt Aucant gelukkig, dus draag ik die aan hem over. Hij verdient een kans." Aucant ziet het wel zitten. "Ik ben niet bang voor de tijdstippen waarop een bakker moet werken", merkt hij op. De dakloze heeft zijn dreadlocks afgeschoren, naar eigen zeggen om de klanten niet af te schrikken. Zijn tatoeages zitten er nog. De komende tijd leert hij van Flamant de fijne kneepjes van het vak. In september is Aucant de baas. "Ik heb mijn leven van hem cadeau gekregen", zegt de bakker, die zich opmaakt voor zijn vroegpensioen. "Dan is het schenken van mijn bakkerij wel het minste wat ik kan doen."