Op de kast van Cor van Zadelhoff (81) prijkt een foto. Er staan koeien op. Een bronstige stier neemt een enthousiast aanloopje. ,,Moet je kijken naar die ogen'', wijst hij. ,,Mooi hè!'' Het bloed kruipt waar het niet kan gaan. Van Zadelhoff houdt van het landleven. Hij is in Ouderkerk aan de Amstel opgegroeid als de derde van vijf boerenzoons uit een gezin van acht. Zijn broer Arie woont nog altijd op de ouderlijke boerderij.
Lijkkoetsen in wit, grijs en zwart
Op zijn eigen landgoed in Breukelen lopen veertig koeien en honderd schapen in de wei. Hij heeft 25 Friese paarden en een verzameling rijtuigen, waaronder boerenwagens en lijkkoetsen in de kleuren wit, grijs en zwart. ,,Als wij er niet zouden zijn,'' waarschuwt de succesvolle ondernemer, ,,dan vind je straks geen begrafenisondernemer meer die je zo weg kan brengen.''
Lees ook: Won Yip: “Uiteindelijk beslis ik alles zelf”
Van Zadelhoff houdt sinds jaar en dag kantoor aan het Dijsselhofplantsoen in Amsterdam-Zuid. Een klassieke ontvangst: leunstoel, sigaar en kopje thee. Buiten is het rustgevende gekwaak van eenden te horen. Gestart in 1968 groeide de makelaar uit tot een van de prominente gezichten van de Quote 500.
Van Zadelhoff over productiviteit van medewerkers
,,Toen ik begon zag ik één ding heel scherp: de invloed van de werkomgeving op de productiviteit van mensen'', vertelt Van Zadelhoff. ,,Het is aantoonbaar dat ze meer presteren als ze werken in een leuke omgeving.'' Om er lachend aan toe te voegen: ,,Dat is natuurlijk ook een goed verkoopverhaal om iemand in een nieuw pand te hijsen. Mijn naam is Core Business!''
Lees ook: Failliete winkels financiële strop voor Wereldhave
Zat hij daar op de Brouwersgracht in zijn auto te wachten achter een vrachtwagen. ,,Ik stond er toch, dus liep ik naar binnen en vroeg: wie is hier eigenlijk de baas? Bleek het een groothandel te zijn met vestigingen op vijf plaatsen in de buurt. Een paar maanden later heb ik ze naar industrieterrein Amstel verhuisd. Naar één pand.''
Beleggen in bedrijfsgebouwen
Eind jaren zestig hadden veruit de meeste bedrijven hun onderkomen nog in eigen bezit. Van Zadelhoff zag het gat in de markt. Waarom je spaarzame geld stoppen in stenen als je het ook uit kunt geven aan bedrijfsactiviteiten? Sale and lease back: verkoop en huur het terug. ,,De vroegere baas van Blauwhoed, Hens Brouwer, maakte me er attent op'', zegt hij. ,,Blauwhoed was de eerste belegger in bedrijfsgebouwen, samen met het pensioenfonds van Shell. Daarop haalden ze meer rendement dan op staatsobligaties of woningen.'' Het heeft hem een vermogen opgeleverd.
Van Zadelhoff heeft zijn aandelen verkocht in de door hem opgerichte internationale makelaardij DTZ Zadelhoff, waarvan het niet-Nederlandse deel is gefuseerd met Cushman & Wakefield. Hij beschouwt zichzelf nu als ambassadeur van het bedrijf. Van Zadelhoff is nog eigenaar van beleggingsmaatschappij Goedland, waarvan de opbrengsten gaan naar Stichting Drs Cor van Zadelhoff Fonds.
Meeste vastgoed verkocht door Van Zadelhoff
Met zijn beleggingsmaatschappij concentreert Van Zadelhoff zich nog op twee steden: Amsterdam en Londen. De rest van zijn vastgoed heeft hij verkocht, want op zijn zeventigste besloot hij: ,,Als ik 75 ben wil ik geen schulden meer.'' Mazzel, zegt hij nu. ,,Ik had veel geïnvesteerd in onroerend goed in Rusland en Oekraïne. In Sint-Petersburg en Kiev heb ik hele straten gerestaureerd. Er staan daar zulke mooie gebouwen. Ik geloofde erin dat die landen heel snel zouden verwestersen en hield er geen moment rekening mee dat daar zou gebeuren wat er nu gebeurt. Door het oog van de naald ben ik gekropen. Als ik die panden nog steeds had gehad, had ik hier niet zo rustig gezeten. Gelukkig heb ik een redelijk gevoel voor mensen en weet ik wanneer ik ze zo snel mogelijk de deur uit moet werken.''
Hij is nog altijd lyrisch over de stad waar hij zijn bedrijf begon, waar hij avond-hbs deed, economie studeerde aan de VU en jaren woonde op de Minervalaan. ,,Dat vier musea zich gelijktijdig in volle glorie presenteerden is een enorme impuls geweest. Een goede stad heeft topmusea, een topconcertgebouw en topsportaccommodaties. Zo trek je ook mensen van topniveau. Het is onvoorstelbaar hoe gewild de stad is geworden voor dienstverlenende internationale bedrijven.'' Valkuilen? Van Zadelhoff, aarzelend: ,,De stad moet niet eindeloos doorgaan met het bouwen van hotels. We moeten oppassen. Op enig moment gaat de wal het schip keren en wordt het toerisme eerder een last dan een lust.'' En minder aarzelend: ,,Er moet ruimte zijn voor échte luxe. In Amsterdam is een behoorlijke vraag naar woningen van tweehonderd tot vierhonderd vierkante meter. Ik denk dat zelfs de linkse kant van de bevolking tegenwoordig inziet dat het belangrijk is dat er spenders in de stad wonen.''
Tips voor de makelaardij
In april werd Van Zadelhoff 81 jaar, maar kom bij hem niet aan met verhalen over leeftijd. Stilzitten? ,,Als ik tien weken achter elkaar in de krant las dat Fluor (ingenieursbureau, red.) in Haarlem mensen zocht, belde ik de baas en vroeg hem: waar laat je die? Die had dan kennelijk een kantoor nodig. Ik geef zulke dingen dan nog steeds door aan de makelaardij. Initiatief nemen blijf ik leuk vinden. Ik lees elke dag vijf, zes kranten.''
,,Weet je, ik leef voor mijn vak, ook nu nog met mijn beleggingen. Hoe mooi is het om aan het Volkskrantgebouw, aan de Diamantbeurs, aan het Burgerweeshuis en aan het Renaultgebouw een nieuw leven te schenken? Daar haal ik vreugde uit.'' Hevig verontwaardigd: ,,Hoe vaak hoor je mensen niet aan elkaar vragen: hoelang moet je nog? Dat vind ik de ergste zin die iemand kan uitspreken. Daar blijkt zo'n armoe uit. Hoelang moet je nog?! Hoelang mág je nog!'' Hij weet het zeker: als je lol hebt in je werk komt het goed. ,,Ik weet wel dat ik makkelijk praten heb, maar ik heb in mijn leven weinig werklozen gezien die echt enthousiast zijn over hun beroep.''
Cor van Zadelhoff: vermogen van 315 miljoen
Van Zadelhoff moest als boerenjongen wel wennen aan de grote stad. ,,Ik keek zó enorm op tegen Amsterdam. De stad was ruig. Toen ik vijftien was ging ik er op zaterdagavond wel even aan ruiken, hoor, maar het was toch een hele afstand.'' Wat moest hij: ook boer worden? ,,Op al die boerderijen in de buurt zag je zomerhuizen. Als er dan twee zoons boer wilden worden, ging er daar eentje in wonen. Ik dacht: als je moet delen, heb je de helft. Dat vond ik niet zo'n aantrekkelijke gedachte.''
Hij moet weer lachen. ,,Tot mijn zestiende heb ik de landbouwschool gevolgd. Ik was net zo lang als nu, maar op die leeftijd zijn je ruggenwervels nog niet helemaal volgroeid en heb je snel last van je rug. Dat heb ik gebruikt om mijn vader en moeder te overtuigen. Ik zei: ik kan dat zware boerenwerk niet doen. Als je elke keer aan de keukentafel hoort dat het sappelen is, gaat de leuk er wel af. Daar hoef je geen materialist voor te zijn.'' Met zijn vermogen, geschat op 315 miljoen euro, is geld wat Van Zadelhoff betreft geen onderwerp van gesprek meer. Vroeger wel. ,,Het was bijna onbestaanbaar dat wij met het gezin naar een restaurant gingen. In Amsterdam zag ik elke dag mensen die dat wel deden. Dan dacht ik: waarom zij wel en ik niet? Het is een rijkdom als je niet over geld hoeft na te denken.''
Om geld vragen
Hij zit nu met zijn stichting in de goede doelen. ,,Het laatste hemd heeft toch geen zakken'', zegt Van Zadelhoff, en kinderen zijn er nooit gekomen. ,,Het is prachtig om terug te kunnen geven aan de gemeenschap.'' Maar je moet, zegt hij, wel een paar speerpunten hebben: beeldbepalende gebouwen en bejaardenzorg in zijn geval. In het Stedelijk Museum heeft hij zijn eigen Zadelhoff Café gekregen als dank voor de sleutelrol die hij in 2004 speelde bij het binnenhalen van geld voor de verbouwing. Ook een vorm van onsterfelijkheid. Of er veel mensen zijn die hem om geld vragen? ,,Mwah.'' Dan, onverwacht fel: ,,Er zijn er zelfs die, als ze hun zin niet krijgen, zeggen: ik dacht dat we vrienden waren. Dat vind ik verschrikkelijk.''
Een goed verkoopverhaal van Core Business om iemand in een nieuw pand te hijsen!
Cor van Zadelhoff
