Wordt het rustig ademhalen tijdens de Brexit-pauze of de adem inhouden?

Er mag dan veel kritiek zijn op het parlement omdat het geen knopen kan doorhakken, maar laten we niet vergeten in wat voor ontzettend lastig parket het zit. Eén MP geeft regelmatig op Twitter een anonimiem inkijkje in de e-mails die hij binnenkrijgt. Niet de doodsverwensingen en andere bedreigingen, alleen de wensen voor wat er nu met de Brexit moet gebeuren. De inzenders zijn niet alleen hopeloos verdeeld, ze zijn soms ook hopeloos hulpeloos omdat ze eigenlijk ook geen antwoord hebben op de vragen die er spelen. Met welke variant moet het land de EU verlaten? Ook bij de man of vrouw in de straat is er amper een meerderheid te vinden voor één oplossing. Het parlement moet het maar uitzoeken.

Dat is nog onschuldig, maar daar blijft het helaas niet bij. Neem de waarschuwing dat parlementariërs het beste in groepjes het Palace of Westminster kunnen verlaten en dat er extra politie-inzet is om agressieve demonstranten te ontlopen en veilig een taxi te bereiken. Er zijn leden die uit hun partij stappen omdat ze zich niet meer gewenst of gehoord voelen. Labour-parlementslid Rosie Cooper kreeg het helemaal voor de kiezen toen een neonazigroep een moordcomplot op haar had beraamd. Het werd verijdeld en de groep veroordeeld. Kortom: niet alleen Twitter en nieuwsredacties kunnen een adempauze gebruiken, Members of Parliament nog het meest.

Geen rust voor statistici

Geen rust is er voor de statistici bij overheid en bedrijfsleven. De cijfers voor het eerste kwartaal komen geleidelijk binnen en schetsen een zorgelijk beeld. Minstens zo opmerkelijk: een verdeeld beeld. Investeringen van bedrijven staan al sinds de aankondiging van het referendum op een laag pitje. Naar schatting is voor 10 miljard pond aan investeringen uitgebleven.

Ondertussen geven consumenten nog wel geld uit, alleen doen ze geen grote uitgaven meer voor bijvoorbeeld auto’s en huizen. Het consumentenvertrouwen is erg laag, nog enigszins gecompenseerd door een aantrekkende loongroei. De Bank of England maakt zich zorgen omdat economische groei die grotendeels drijft op consumentenuitgaven niet lang houdbaar is.

Krimpende omzet

Een primeur was er voor de Data Science Campus van het nationale statistiekbureau. Die is een proef begonnen op basis van de btw-aangiften van bedrijven. Een mooie methode die razendsnel inzicht moet geven in hoe het bedrijfsleven het voorgaande kwartaal heeft gedraaid. Helaas is er slecht nieuws over het eerste kwartaal van dit jaar: een meerderheid van de bedrijven zag de omzet slinken.

Het bedrijfsleven heeft met het uitstel iets meer tijd gekregen voor de voorbereiding op Brexit, maar het brengt ook nadelen met zich mee. Ondernemingen die met het oog op de schok van No Deal voorraden hadden aangelegd, zitten nu met de gebakken peren als de houdbaarheid van de waar beperkt is. Bovendien betekent uitstel nog geen afstel. Het betekent vooral langer onzekerheid.

Opnieuw paniek

Daar komt nog bij dat het uitstel eigenlijk iets te kort is voor opties die een doorbraak kunnen forceren, en iets te lang voor Theresa May om druk te zetten op het parlement. Zo bestaat er nog steeds een risico dat we in oktober weer No Deal-paniek krijgen. En afgaande op de geluiden uit de EU27 keldert de trek voor nóg een uitstel. Het is tijd om even adem te halen, maar lang zal het niet duren.