'Heel even trek ik mijn mondkapje terug, om zijn gesprekspartner een gezicht te geven. De burgemeester deinst terug, minder dan een voetstap, maar toch. Dit wordt een raar gesprek.
Van achter mijn mondkapje, met iPhone in de hand, stel ik mij voor: in woorden, geen daden. De afstand, het bedekt opstellen, voelt niet sociaal, bijna onfatsoenlijk.
Ik zie Aboutalebs ogen en beweginkjes, maar of hij lacht of grimt... Hij klinkt vinnig als ik doorvraag of hij persoonlijk ook gesprekken voerde met ondernemers. In zijn gezicht kan ik geen bevestiging vinden dat de vraag hem raakt.
Rotterdam 5 augustus is vervreemdend. De mensen zijn laconiek of verstopt. Hoe vind je dan de weg in een interview?
De burgemeester geeft antwoorden, inhoudelijk. Elk nadeel heeft zijn voordeel'.
