Einde evenementenuitzendbureau Eventure: oprichter blijft strijdvaardig

,,Dit kan ik nog wél aanbieden.” Rob Seveke grijnst zuur als hij met twee volle koffiekopjes het terras opkomt bij Eventure’’s kantoor aan de Berg en Dalseweg. Of eigenlijk: bij het ex-kantoor. Twee weken geleden vroeg Seveke het faillissement aan van zijn Nijmeegse evenementenuitzendbureau.

,,Coronacrisis hè... Vanmorgen kwam de leasemaatschappij al twee auto's innemen. Gelukkig is er nog koffie. Het apparaat staat in de gemeenschappelijke keuken van verschillende bedrijven'', aldus Seveke in het AD.

,,Onwerkelijk. We stonden er goed voor. Leverden personeel voor de grootste festivals. Van Zwarte Cross tot Emporium en Down The Rabbit Hole. We waren startklaar voor een nieuw festivalseizoen. Maar corona heeft alles weggevaagd.

,,Aan de steunregeling van de overheid heb ik niets. Ik kan niet garanderen dat het lukt om personeel te behouden als die regeling stopt. Sommigen zeggen dat muziekfestivals pas in 2022 weer doorgaan zoals we gewend waren. Zo lang kan ik niet wachten. Het risico is te groot. Ik móest deze beslissing nemen.”

Dat klinkt erg rationeel.

,,Ik sta graag positief in het leven en wil niet dagenlang kniezen op de bank. Maar vergis je niet: de eerste dagen na het faillissement ben ik erg verdrietig geweest. Met mijn hele team heb ik me meer dan dertien jaar de ballen uit de broek gewerkt om dit bedrijf vanaf nul op te bouwen.

,,Het voelde als mijn kindje. Ik was er trots op. Maar door een virus waar ikzelf geen invloed op heb, ben ik nu alles kwijt. Ik zit in een soort rouwverwerking. Thuis fitnessen helpt. Net als muziek. Soul en klassiek.”

Wat maakte u trots op ‘uw kindje’?

,,In het bedrijf kwamen twee passies samen. Horeca én personeelsorganisatie. Toen ik Eventure in 2007 oprichtte, was het doel om anders te worden dan alle andere uitzendbureaus. Ik wilde medewerkers niet alleen bij een festival dumpen, maar écht voor hen zorgen.

,,Door ter plekke eten aan te bieden of via bijvoorbeeld een backstageconcert van BLØF. Maar ook door bij te dragen aan hun ontwikkeling. We hadden een eigen academy. Gaven studenten die voor ons werkten workshops ‘blad-lopen’ of wijncursussen. Het doet me pijn als mensen zeggen dat we slechts een schakel waren die geld verdiende over de ruggen van personeel.”

Wie zegt dat dan?

,,Er stonden na het faillissement een paar negatieve reacties op internet. Gelukkig is 99 procent van alle berichten lovend. Ik krijg kaarten van moeders die me bedanken voor de geweldige tijd die hun kinderen als werknemer bij Eventure hebben gehad. Sommigen werkten al zeven jaar voor ons. Dat zegt veel meer dan drie zeik-reacties.

,,En ja, natuurlijk heb ik geld verdiend met Eventure, maar laten we niet overdrijven. Als mijn vrouw geen baan had, zou ik nu met een financieel probleem zitten.”

Hoe ziet de toekomst van festivalstad Nijmegen eruit? Veel evenementenbedrijven dreigen in te storten.

,,Welk bedrijf niet hè? De hele wereld wankelt. Maar vergis je niet. Met de Vierdaagse en alle concerten in het Goffertpark is Nijmegen echt de bakermat van de Nederlandse festivalwereld. Natuurlijk krijgt de sector klappen. Er zullen bedrijven verdwijnen.

,,Maar al die Nijmeegse kennis over catering, horeca, decors en tentenbouw gaat niet verdwijnen. De evenementenbranche zal uit zijn as herrijzen. Ik denk zelfs dat er ná de coronamaatregelen mooie tijden aanbreken. Mensen zullen het leven weer willen vieren op festivals. Dat zag je na de kredietcrisis ook.”

Is er ook voor Eventure een tweede leven?

,,Geen idee. Het is te vroeg om daar wat over te zeggen. Eerst deze klap verwerken. Dan weer nieuwe plannen maken.”

Volgend jaar wordt u 60. Vindt u het niet mooi geweest?

,,Ben je gek. Ik vind mezelf veel te jong voor de geraniums. Het blijft mooi om mensen en bedrijven met elkaar te verbinden. Dat vind ik leuk, daar ben ik goed in. Dat proef ik ook uit alle reacties die na het faillissement binnenkomen van grote organisaties als Mojo, Concert at Sea en The Matrixx. Zij hebben veel vertrouwen in mij. Nog steeds. En dáárop kan geen enkele curator ooit beslag leggen.”