Voor blooming hotel is deze crisis de tijd van realisme en nieuwe kansen

Het in de schilderachtige duinen en bossen van het Noord-Hollandse Bergen gelegen blooming hotel maakt onderdeel uit van de blooming groep. Deze groep bestaat naast het hotel uit landgoed Het Hof en blooming beach. Hoe gaat het bedrijf om met de crisis en de maatregelen? Flexibel en innovatief, maar ook realistisch, zo blijkt tijdens het gesprek met algemeen directeur Mike Bosman.

Laten we eerst terug gaan naar die eerste lockdown, afgelopen voorjaar. Hoe was het gesteld met jouw gemoed en dat van het blooming-team?

Mike Bosman: ,,Een jaar eerder, maart 2019, waren we gestart met plannen maken voor een enorme verbouwing in het hotel. Nodig, want het complex bestaat uit verschillende oude panden die destijds niet gebouwd zijn met in het achterhoofd dat er ooit horeca in zou komen. Pas sinds 2001 is het een bescheiden hotel geworden. De keuken stamt uit 1988. Een goed voetbaljaar. Maar je begrijpt, de keuken was te klein en te oud om nog in te koken. Zeker sinds we van veertig naar 130 kamers zijn gegroeid. Uiteindelijk hebben we vorig jaar besloten om het hotel vier weken lang te sluiten met ingang van 1 februari van dit jaar. In totaal hebben we 2,4 miljoen euro geïnvesteerd en zaten bijna al onze medewerkers een maand lang thuis of hielden ze kantoor op Het Hof. Dat moest wel. In het hotel liepen 24 uur per dag ruim vijftig tot zeventig werklieden rond voor de rigoureuze verbouwing.’’

En dan ga je begin maart weer open, krap twee weken voor de lockdown…

,,Zaterdag 14 maart hebben we in de nieuwe brasserie een diner gedraaid en de zondag dat alles direct op slot moest nog een lunch. Tsja, als we dat geweten hadden, was die verbouwing later gestart. Daar was die lockdown een prima moment voor. Vlot na de persconferentie in maart bleek dat je als hotel eigenlijk niet dicht hoefde, wat in eerste instantie niet duidelijk was. Maar hoe dan ook: er was geen gast meer te bekennen. De annuleringen vlogen binnen. Doordeweeks de zakelijke gasten en in het weekend de leisure-gasten, de gezinnen en stelletjes.’’

Wat doe je in zo’n situatie?

,,We zagen in de weken voor de lockdown de bui al hangen. Daarnaast heb ik een verleden in de cruisewereld. Dan weet je hoe je met noodscenario’s om moet gaan. Daar ben je voor opgeleid. Wat we hebben gedaan? Een draaiboek gemaakt en een stip aan de horizon geplaatst. Die stip hield in dat we er van uitgingen dat we tot en met juni sowieso geen omzet meer zouden draaien. We hebben het hotel, omdat het in een bos is gesitueerd nog beter verlicht om inbrekers buiten de deur te houden en dubbele bewaking ingezet. Denk ook aan camera’s en hekwerken. We zaten kort op de bal. Iedere keer wanneer er nieuwe maatregelen werden afgekondigd konden we er vrij eenvoudig op anticiperen. Dat is een voordeel voor ons geweest.’’

Tot aan juni zijn jullie uiteindelijk gesloten geweest…

,,Klopt. We mochten eerder open, maar er waren nog amper mensen die een kamer wilde boeken. Dat is gelukkig veranderd. 2 juni gingen de deuren weer open, we zijn in shifts gaan werken in de restaurants. Gasten konden ook in shifts gebruikmaken van het zwembad, de panden zijn ingedeeld voor eenrichtingsverkeer en de trappenhuizen zijn voorzien van schermen met daarop instructies en de wandelroutes. De gasten hielden zich direct aan de richtlijnen, nog steeds.’’

Foto boven: een kamer in blooming hotel.

In hoeverre moet je als hotel balanceren op de lijn tussen ultieme gastvrijheid en politieagentje spelen in coronatijd? Dat lijkt mij best ingewikkeld.

,,Het klopt helemaal wat je zegt. Dat is soms vervelend. Je hebt ook personeel dat niet zomaar op een groepje gasten afstapt om hen op de maatregelen in het hotel te wijzen. Het schuurt. Gelukkig gaat het steeds beter. Wat eveneens dubbel is, is het feit dat we open mogen zijn. Leg het maar eens uit aan onze vakbroeders- en zusters die geen hotel, maar een restaurant of café hebben en die al maanden geen gasten meer mogen ontvangen. Of ondernemers in de evenementenbranche. Persoonlijk extra wrang aangezien ik voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland afdeling Bergen, Egmond en Schoorl ben. We kennen elkaar allemaal. Je horecahart huilt. Je mag dat best weten. Waarom zij moeten sluiten en wij open mogen blijven? Leg dat maar eens uit. Dat is lastig.’’

Terug naar blooming. Afgelopen zomer hebben jullie prima gedraaid.

,,Ik zal je dit vertellen: we hebben in juli en augustus zelfs beter gedraaid dan dezelfde periode vorig jaar. We hebben in de zomer wel weer een nieuwe stip aan de horizon geplaatst: want natuurlijk, na de zomer werd het weer moeilijk. De tweede lockdown die zagen we wel aankomen. Kortom, we zijn van het negatieve scenario uitgegaan. Niet gaan hopen en naar de hemel kijken en verwachten dat iemand anders jou helpt. We moeten het zelf doen.’’

Foto boven: de brasserie van blooming hotel.

Hoe?

,,We zijn af gaan schalen in kosten. Hoe vervelend en verdrietig ook: dan moet je gaan bezuinigen op de personeelskosten. Inmiddels is het zo – iets dat ik zeker niet met trots zeg, wel met een brok in de keel – dat we van de helft van onze medewerkers afscheid hebben genomen. 15 maart werkten hier 120 mensen, dat zijn er nu nog maar zestig. Een andere maatregel is dat we ons strandpaviljoen de afgelopen zomer niet geopend hebben, vanwege de beperkte ruimte had het geen zin. We hebben niet gegokt op een mooie zomer met een uitgebreid terras als alternatief. Niet nadat je net 2,4 miljoen euro uit eigen middelen in een gigantische verbouwing hebt gestopt.’’

Het is nu december en de zakelijke markt ligt nog steeds stil. Wat betekent dat voor blooming?

,,We verwachten dat dat beeld in Q1 van het volgende jaar niet anders gaat zijn. Het is daarom zaak dat het leisurepubliek, dat normaliter alleen in het weekend te gast is, ook gedurende de rest van de week een kamer boekt. Vandaar een nieuw en ludiek concept waarmee we net zijn gestart. Drie kamertypes met een viertal tarieven en verblijflengtes: van twee tot vijf nachten. Het is een soort van all-in-verblijf op de blooming-manier inclusief onder meer een biologisch ontbijt, een prima lunch en diner in shifts, een fles huiswijn die je na 20.00 uur mag nuttigen op je kamer en noem maar op. Voor de beleving hebben we het arrangement aangevuld met een mooi programma zodat gasten driemaal per dag iets bijzonders kunnen ondernemen. Denk aan een wijnproeverij, een dessert bereiden met onze kok of een potje pingpong met mij. De boekingen gaan snel, het gaat lekker. Kijk, winst gaan we dit jaar niet meer maken, maar break-even zou mooi zijn. Count your blessings!’’

Laten we even wat verder in de toekomst kijken. Hoe kijk je naar de periode na komend voorjaar. Ben je toch enigszins optimistisch?

,,Zeker. Volgend kwartaal gaan we een oud poortwachtershuis op het blooming-terrein verbouwen tot een grote groepsaccommodatie. Daarnaast mag ons strandpaviljoen volgend jaar voor het eerst het hele jaar open. De plannen waren er om eind dit jaar een compleet nieuw pand te bouwen. Dat plan is vanwege corona in de koelkast gezet. We gaan het oude paviljoen deze winter op nieuwe palen plaatsen en het pand aan de buitenkant een make-over geven. Het idee is nu om over een tweetal jaar alsnog een geheel nieuw paviljoen te bouwen. Kortom, we kijken zeker ook nu verder vooruit. Ondanks de crisis zijn er vele kansen die we moeten pakken.’’

Foto onder: blooming hotel in de bossen bij Bergen.