Frank heeft een succesvol eetcafé. Hád. Nu: 120.000 euro schuld.

Loois ként ze, ondernemers die privéspaarrekeningen moesten leegplunderen en/of geld moesten bijlenen bij ouders of vrienden, om koste wat kost de huur en andere vaste lasten te kunnen betalen. ,,Ook ik heb mij in allerlei bochten moeten wringen om het hoofd boven water te houden en de tent draaiende te kunnen houden. Omdat ik een eenmanszaak heb, ben ik kwetsbaar. En lopen mijn gezin en ik een extra groot risico.’’

Om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen heeft hij schulden moeten maken bij diverse partijen: de belastingdienst, leveranciers, de bank en de huurbaas. ,,Ik raad iedere ondernemer aan om altijd met je schuldeisers – vooral met je huurbaas - in overleg te gaan. En wanneer de coronacrisis voorbij is en wij weer normaal kunnen draaien, hoop ik op een generieke regeling van de overheid. Hoe? Dat een deel van al die schulden wordt kwijtgescholden en dat je de rest van het bedrag mag terugbetalen in een periode van zeg tien jaar. We zitten met zovelen in hetzelfde schuitje. Ik kan niet geloven dat de Belastingdienst ons straks allemaal omver trekt.’’

Pijn verdelen na sluiting café

Toen zijn eetcafé – met 190 zitplaatsen binnen en 190 zitplaatsen buiten – in maart vorig jaar moest sluiten, heeft Loois direct contact gezocht met de eigenaar van het pand. ,,Ik heb hem voorgesteld of we de pijn konden verdelen. Mijn idee was een gedeelte van de huur te blijven betalen. En als we weer open zouden gaan, een omzet-gerelateerde huurprijs betalen. Daar kwamen we niet uit. De verhuurder wilde van geen huurvermindering weten.’’

De huurachterstand bedraagt op dit moment zo’n 50.000 euro. De huurbaas heeft hem voor de rechter gesleept en heeft geëist dat Loois zijn pand wegens huurachterstand moet ontruimen. ,,De zaak loopt nog, maar ik vind het heel erg dat de verhuurder zich zo heeft opgesteld.’’

Opgebouwde schuld van 120.000 euro

Loois draait er niet omheen: sinds het uitbreken van de crisis hij heeft naast de huurachterstand van een halve ton een schuld bij de belastingdienst (loonbelasting) van circa 70.000 euro. De opgebouwde schuld is inclusief de financiële staatsregelingen als Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid (NOW) en Tegemoetkoming Vaste Lasten (TVL). ,,Zonder crisis stond ik 100.000 euro in de plus, met crisis 120.000 euro in de min. Dat zijn de kille cijfers.’’

De horecaondernemer is sinds 2007 eigenaar van eetcafé Gulle Graef, de oudste horecagelegenheid van Hilversum. Als 16-jarig jochie had hij er een bijbaantje, in dienst van de vorige eigenaar. Vele jaren later – ze waren elkaar een tijdje uit het oog verloren - kreeg Loois de vraag of hij de zaak wilde overnemen. En zo geschiedde.

Loois: 'Bankencrisis was stressvoller dan huidige pandemie'

,,En wat gebeurde er een jaar later? Juist, de bankencrisis. De omzet daalde met 30 procent. Maar die crisis heb ik anders beleefd dat de huidige crisis: toen waren we gewoon open en deed je er alles aan om meer resultaat te behalen. Lukte iets niet, dan kon ik het mezelf verwijten. Het leverde meer stress op dan nu. De pandemie overkomt ons allemaal. Je hebt er geen invloed op, omdat van hogerhand wordt bepaald wat wel en vooral niet mag."

,,Je kunt tien creatieve ideeën van stal halen, maar je kunt nooit je oude omzet halen. Net als de rest hebben we ons volle bak gestort op afhalen en bezorgen. We zijn zeven dagen in de week open, maar daar kun je echt geen fatsoenlijke boterham mee verdienen: de omzet is maximaal 30 procent van wat je normaal zou halen. En ik heb veel extra kosten moeten maken, denk aan hygiëne-maatregelen.’’

Verdienmodel voor de horeca

Loois wil niets liever dan de boel weer opengooien, maar niet ten koste van alles. ,,Veel ondernemers willen krampachtig open, omdat ze denken dat ze het dan redden. Ik wacht liever op het moment dat we serieus meer ruimte krijgen, dan dat we met heel veel beperkingen te maken hebben. Als ik onder strikte voorwaarden maximaal dertig gasten mag ontvangen, dan heeft het voor mij weinig zin. Daar zit voor mij geen verdienmodel in.’’

Hij refereert aan laatste weken voordat de horeca moest sluiten, half oktober. ,,Als horecaman waren dat de meest vreselijke weken die ik ooit heb gehad, met maximaal dertig mensen en een tent die om tien uur leeg moest zijn. Mensen stonden buiten in de rij om een tafel te bemachtigen. Ik was meer politieagent dan ondernemer. Ik wil gezelligheid, mensen een onbezorgde avond geven. Handhaven past niet bij mijn horeca-dna.’’

Gemeentespeld als blijk van waardering

Loois pleit voor een maximaal aantal gasten gerelateerd aan het aantal vierkante meter. Dan kan hij – met inachtneming van de anderhalve meter – 80 à 90 mensen kwijt. In de tussentijd maakt hij zich als afdelingsvoorzitter van de Koninklijke Horeca Nederland hard voor de horeca in Hilversum en omgeving. Zijn inzet wordt gewaardeerd. Uit handen van burgemeester Pieter Broertjes kreeg Loois in januari de gemeentespeld, bedoeld voor Hilversummers die zich op een bijzondere manier inzetten. Loois’ initiatieven en inzet in 2020 zijn van zeer groot belang voor de Hilversumse horeca, aldus de burgemeester. Loois was volgens hem niet alleen een verbinder, maar heeft echt zijn nek uitgestoken in het zware horeca-jaar.

Loois: ,,In deze periode hoef je niet na te denken over je concurrentiepositie. Laten we samen optrekken, samen plannen maken, samen een vuist maken. Wees transparant, gooi je boeken open, laat zien hoeveel schulden je hebt. Deze uitzonderlijke situatie vraagt om een uitzonderlijke manier van dingen onder de aandacht te krijgen. Laten we er voor zorgen dat we er met zijn allen uitkomen.’’