Nieuws Horeca
'Onbevangen' horecaondernemer Van Vliet opende zes zaken tijdens corona
Begin je een restaurant, komt corona. Het overkwam Joost van Vliet uit Gouda met Nusa. Maar het kan verkeren: hij opent binnenkort vestiging nummer zes van het Indonesische eetcafé. ,,Als je zegt, joh, begin een visserij in Patagonië, dan doe ik het.”
Horecaondernemer Joost van Vliet. Foto: Rianne den Balvert
Monter banjert Van Vliet door Nusa in Woerden. Hier opende onlangs de vijfde vestiging van Nusa, na Gouda, Alphen, Tilburg en Ooltgensplaat (Goeree-Overflakkee). ,,En nummer zes, op Aruba, komt eraan.”
Je kunt wel stellen dat ‘ergens onbevangen instappen’ het levensmotto van Van Vliet is, schrijft AD. Na de hotelschool runde hij een eetcafé in zijn geboortestad Gouda. Maar het gevoel dat hij had na een bezoek aan Azië tijdens zijn studietijd kon hij maar niet loslaten. En dus verkocht hij zijn zaak op zijn 26ste en stapte, bijna op de bonnefooi, in het vliegtuig naar het Indonesische paradijs Bali. ,,Dit is ‘m, dacht ik. Het voelde als thuiskomen.”
"Toen corona kwam, zijn we enorm veel gaan bezorgen. En ik heb me gericht op uitbreiden"
Hij bleef er negentien jaar. Van Vliet zette Sunset Projects op, een inmiddels wereldwijd opererend bedrijf dat strandtenten en horecazaken inricht. Hij ontmoette er zijn vrouw Wayan, die van Nusa Penida, een eiland vlak bij Bali, komt. ,,Nusa betekent eiland, het is een eerbetoon aan mijn vrouw.”
Nusa trekt een potpourri aan type mensen
Samen runnen ze Nusa. Zij maakt met andere koks, vanuit de centrale keuken in Reeuwijk, de rijsttafels, rendangs, gado gado’s en ayams. En Joost stuurt de managers van de vestigingen aan. In totaal werken er nu zo’n 55 mensen bij Nusa. In de restaurants is het een potpourri aan type mensen, ziet de Gouwenaar. Er komen gezinnen, mensen met een Indonesische achtergrond en mensen die hebben gebackpackt in Zuidoost-Azië en het gevoel van weleer terug willen halen.
Slimme en goedkope overnames toen corona entree maakte
En wie had dat twee jaar geleden kunnen denken? De eerste vestiging in Gouda was nét drie maanden open toen het coronavirus de horeca vleugellam legde. ,,We zijn toen enorm veel gaan bezorgen. En ik heb me gericht op uitbreiden.” Dat deed hij via, zoals de opgewekte vijftiger het noemt, ‘slimme en goedkopere overnames’. ,,We hebben steeds gebruik kunnen maken van faciliteiten van het vorige pand. Niet één is er casco opgeleverd, we hebben nergens een cosmetische ingreep moeten doen.”
Lees ook: Jan van Nederveen (IMK): Nu een bedrijf starten? Ja, júíst nu
Onbevangen, maar niet roekeloos
Met zijn ervaring als horeca-inrichter en de kookkunsten van zijn vrouw groeide het bedrijf snel. Bijzonder, in een tijd waarin de horeca het ongekend zwaar heeft. ,,Als er iets is wat ik in het leven heb geleerd, is dat je ergens onbevangen moet instappen. Onbevangen, maar niet roekeloos. Wat je gaat doen, moet wel levensvatbaar zijn. Maar als iemand bij wijze van spreken zegt: 'joh, Joost, begin met een visserij in Patagonië', dan doe ik het. Als je het niet doet, weet je nooit of het wat wordt. Het zit in mijn karakter om het gewoon te doen. Ik heb veel gereisd en kan me goed aan het lokale leven aanpassen.”
Maar de groei herbergt ook wel een beetje een sneeuwbaleffect, zegt Van Vliet. ,,We proberen de pareltjes uit de markt te pakken. Maar als je bijvoorbeeld twee of drie zaken hebt, denkt men: zo, jij durft. Dan worden je ook panden aangeboden.”
Traditioneel Indonesisch restaurant sterft uit
Er was ook vraag naar een type ‘middenklasserestaurant’ als Nusa, merkte hij. ,,Het traditionele, Indonesische restaurant, dat is over. Je had in Den Haag Garoeda en in Scheveningen had je Bali, maar die zijn dicht. De klassiekers zijn aan het uitsterven. Nu heb je Ron Blaauw (de chef-kok, ook bekend van tv, heeft door het land meerdere Indonesische gastrobars, red.), en de goedkope toko’s met de tl-buizen. Daartussen zat niet heel veel.”
