Deze retailer is al het vertrouwen kwijt: 'We strijden alleen nog voor het pensioen van vader"

,,Als we straks te horen krijgen dat winkels nog een maand langer dicht moeten blijven, zit ik met bijna 800.000 euro aan winkelomzetschade”, begint franchisenemer Gerrit Jan. ,,Daar hangt een bruto winst van ongeveer 320.000 euro onder die we grotendeels nodig hebben om onze kosten mee te betalen. Tot nu toe hebben we zo’n 60.000 euro van de overheid ontvangen waardoor er een brutowinstschade van 260.000 euro overblijft. Ik kan het straks gewoon niet meer betalen.”

Geen verwachting van de overheid, ook vertrouwen is verdwenen

De wanhoop bij de twee ondernemers druipt van iedere zin die ze uitspreken. Wanneer hen gevraagd wordt wat zij verwachten van de persconferentie van dinsdagavond, zegt Gerrit Jan simpelweg geen verwachtingen meer te hebben. En ook geen vertrouwen. Na zoveel teleurstellingen is dat volledig verdwenen, verzekert hij. ,,Het doet echt pijn dat de mensen die wij als ondernemer zouden moeten vertrouwen, ons als een baksteen laten vallen. En het ergste is nog dat het kabinet net doet alsof het ons aan alle kanten helpt. Daar is niets van waar.”

Babette: ,,Naar de buitenwereld doet Den Haag net alsof er een boot met geld voor ons is binnen komen varen, maar in werkelijkheid hebben we daar amper iets van ontvangen. Het is bijzonder oneerlijk. In de non-food sector en de horeca vinden weinig tot geen besmettingen plaats. Dat is zelfs aangetoond en nog gelden deze zware maatregelen. We zijn in een irreële situatie terechtgekomen.”

Niet de sterkste schouders die de zwaarste lasten dragen

Gerrit Jan noemt de situatie ondraaglijk. Letterlijk. ,,Ze zeggen dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Nou, ik zou wensen dat ik zulke sterke schouders had om dit te kunnen dragen. Als we onze winkels per 3 maart nog steeds niet mogen openen, valt 70 tot 80 procent van de retailers om. Een goede vriend van mij is er daar eentje van en vertelde mij zondag huilend dat hij straks niet alleen zijn winkels kwijt is, maar ook zijn onroerend goed.”

Opstandige retailers gaan op de bon

In gesprek met eenvandaag zegt INretail-voorzitter Jan Meerman dat winkels straks met beperkende maatregelen veilig open moeten kunnen. Gebeurt dat niet, dan verwacht hij dat retailers in opstand komen en de deuren zelf zullen openen. Geen goed idee, vindt Gerrit Jan. ,,Ik heb gesproken met de wethouder die hier verantwoordelijk is voor economische zaken en hij vertelde dat Leeuwarden de orders vanuit Den Haag ten koste van alles moet handhaven. Iedereen die niet gehoorzaamd, gaat op de bon. Ik vraag me dan echt af in wat voor land wij nog leven.”

,,Ik ben het ermee eens dat er maatregelen moeten komen om het aantal besmettingen naar beneden te krijgen”, vervolgt hij. ,,Maar geef óns dan de verantwoordelijkheid om daar zorg voor te dragen. Ik kan je met 99,9 procent verzekeren dat roken gevaarlijker voor je is dan wanneer je bij mij komt winkelen.”

Retailers willen zelf de broek kunnen ophouden

Babette benadrukt dat het haar en haar man niet te doen is om geld van de overheid. ,,We willen de winkel gewoon weer open hebben. We willen klanten helpen en zelf onze broek ophouden. Maar daar moeten we dan wel de kans voor krijgen. Gooi de retail weer open met de beperkingen die vorig jaar tot 15 december van kracht waren. En voor de horeca geldt hetzelfde met de regels die tot 14 oktober golden. Hier in Leeuwarden merk je duidelijk dat deze twee branches elkaar versterken.”

Mocht het in het slechtste geval zo zijn dat Intersport Luxen nog langer zonder omzet komt te zitten, dan is de kans groot dat het de deuren definitief sluit. Op die manier komen de twee ondernemers ‘slechts’ met wat kleerscheuren uit de crisis. Gerrit Jan: ,,Er blijft een restschuld in de familie zitten. Het pensioen van mijn vader zit er nog in. Dat pensioen is de belangrijkste reden waarom we de handdoek nog niet in de ring hebben gegooid. Ik heb een morele verplichting richting hem. We zijn erg dankbaar voor de manier waarop Intersport zich als keten om ons bekommert, maar ik weiger mijn eigen huis straks te moeten verkopen om de opbrengst er later ook nog eens van op te moeten eten.”