Tv-stylist Fred van Leer: miljoen volgers dankzij zorgvuldig gecreëerd imago

De man van uitspraken als 'roekoe roekoe!', 'daaaag schat!' en 'eeuwige jeuk en te korte armpjes'. De man die al jaren op kruistocht is langs de kledingkasten van de Nederlandse vrouwen om die te ontdoen van witte driekwartleggings en Crocs, maar ook de man die bij het stylen van sterren als Caroline Tensen en Johnny de Mol nooit vaart op wat in de mode is.

Tussen al het geweld van jonge social influencers mag Fred van Leer met zijn 41 levensjaren dan misschien een oude rot lijken, hij boert er goed van. Op de socia­le kanalen heeft hij een gigantische trouwe achterban. Ruim 465.000 volgers op Instagram, circa 294.000 op Facebook, 125.000 op Twitter en ook zijn YouTubekanaal telt ruim 79.000 abonnees.

Geen gejammer

In zijn posts geen gejammer over relaties die op de klippen zijn gelopen of ander gejank. Nee, bij 'Fred Paillet' kom je voor humor, zelfspot, hysterie en veel glitter en glamour.

Niet dat die andere kant er niet is, want naar eigen zeggen is hij een type van 'himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt'. Hoge pieken en diepe dalen. Maar in die dalen is toch niemand geïnteresseerd? Het goede leven is wat de mensen willen zien.

Aan de telefoon wilde je weten welke kant dit gesprek zou opgaan. Ben je bang om op een bepaalde manier te worden neergezet?

,,Nou, ik heb al heel wat interviews gedaan en je kunt makkelijk in een hoek worden gezet. En in mijn geval gaat dat heel makkelijk, want ik ben natuurlijk ook wel een tiepje. Ik geniet, ik koop en ik spend. Maar je moet héél voorzichtig zijn dat uit te dragen."

,,Kijk, als je in Amerika in een mooie auto rijdt en een duur horloge draagt, zegt zelfs de zwerver op de hoek 'wow, you did good!' In Nederland is het: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg."

Een paar dagen geleden postte je op Instagram: 'wat je denkt dat anderen van je denken, denk je zelf.' Wat denk je dat mensen van je denken?

,,Dat mensen me hysterisch vinden... Wat ik ook ben. Haha. Ik denk dat als je 25 mensen op straat vraagt mij te omschrijven, ze veelal zullen zeggen: oh die is hysterisch, oh die is gek, oh die is grappig. Dat is leuk, maar ik ben natuurlijk meer dan dat." Wat zien die mensen dan niet? "Nou, bijvoorbeeld dat ik eigenlijk een enorme loner ben. Een coach vroeg me eens: ben je extravert of introvert? Dus ik: ehhh, extravert! Koek, koek! Duh! Maar toen zei zij: 'Nee, Fred. Je bent eigenlijk heel introvert.' En eigenlijk heeft ze daar gelijk in. Hoe mensen mij zien, komt door wat ik mensen láát zien. Feestjes en gekkigheid, maar het liefst zit ik de hele week thuis op de bank te cocoonen. Zoals nu in mijn trainingspakkie. Alleen. I don't care."

Het beeld van 24/7 pretletter Fred Paillet klopt dus niet. Is dat dan een kunstje?

,,Nee, het is een imago dat ik zelf heb gecreëerd en daar eet ik goed van, en als ik zo doe, ben ik ook echt mezelf. Het is een onderdeel van mij, een klein onderdeel. Daarom herkennen mijn vrienden mij niet echt in hoe ik me naar buiten toe presenteer."

,,Zij weten welke lagen achter die hysterie zitten. Ik ben ook echt een zakenman. Als ik dat niet zou zijn, zou ik nu driehoog in een sociale woningbouwflat zitten." Dat zit hij bepaald niet. Afgelopen zomer kocht Van Leer een prachtig herenhuis met zeven kamers en een woonoppervlakte van 180 vierkante meter in hartje Rotterdam. Niet slecht voor een jongen uit een arbeidersgezin uit Alblasserdam. "Mijn vader werkte, mijn moeder was huisvrouw en samen met mijn zusje woonden we in een flat van waaruit ik in de verte de skyline van Rotterdam kon zien liggen."

,,Elke keer als mijn ouders zeiden: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, brokkelde er een stukje af. Niet van mezelf, maar van de muur naar buiten. Tot die helemaal weg was en ik kon uitvliegen. Ik moest en zou dat dorp uit, naar de stad. Dan zou het goedkomen."

En zo geschiedde. Op zijn negentiende vertrok hij naar Rotterdam, waar de stad hem al snel omarmde. Ted Langenbach, een grote naam in de uitgaansscene, zag wel wat in hem en gaf hem letterlijk en figuurlijk een podium door hem te laten werken bij discotheek Maas Theater en later bij club Now & Wow, en hem feesten te laten organiseren in het Maastheater.

,,Toen heb ik alles gedaan: gewerkt als doorbitch; de gekste acts gedaan; als travestiet opgetreden over heel de wereld. Dat was de geboorte van Fred van Leer."

Droomde je als jongetje al van een carrière als stylist?

,,Welnee, het vak stylist bestond zelfs nog niet in die tijd. Toen ik net begon, had je alleen Maik de Boer en Dyanne Beekman, maar ik ben er ingerold en had er meteen een fulltime job aan. Ik heb de meest bizarre dingen meegemaakt. Voor Beau Monde naar Bali vliegen met drie koffers vol lange avondjurken van Addy van den Krommenacker en dan moeten uitleggen aan de douane waarom mijn bagage bestond uit 28 galajurken met diamanten."

Wat is de functie van een stylist in jouw ogen?

,,Die zorgt ervoor dat iemands persoonlijkheid en imago zo goed mogelijk tot hun recht komen. Heel anders dan een modestylist, die vooral bezig is met de mode en niet zozeer met de persoon die het moet dragen. Mijn overweging is altijd: wat maakt iemand knapper? Wat versterkt iemands persoonlijkheid? Ik denk nooit na over wat in is en wat uit."

Toch roep je wel bij hoog en bij laag dat alle witte leggings in Nederland ritueel moeten worden verbrand.

,,Ja, maar je moest eens weten hoeveel vrouwen er nog steeds witte leggings dragen! En vaak alleen omdat het jurkje of rokje dat ze erop dragen te kort is en ze onzeker zijn over hun lichaam. Een lijf kun je niet uittrekken, maar je kunt wel een langere jurk kopen. Daarmee zeg ik niet: je bent dik. Ik zeg: die witte legging staat je niet."

,,Ik ben vroeger vreselijk gepest omdat ik dik was, dus ik haat bodyshaming. Ik blokkeer en verwijder iedereen op mijn Instagram die daar ook maar naar neigt in reacties. Mijn blokkadelijst op Instagram is langer dan mijn lijst volgers. Maar nogmaals: ik zal niemand verbieden iets te dragen."

Waarom niet?

,,Omdat je uiteindelijk moet dragen wat bij je past. Ik zie vaak van die modejournalisten, helemaal volgens de laatste mode gestyled, maar... het ziet er NIET uit! Met alle respect! Je moet wel kijken naar je lijf. Je kunt wel dezelfde jurk aantrekken als Kate Moss op de catwalk, maar it doesn't suit you baby. Daarom richt ik me ook op de grote markt van 95 procent van de vrouwen die geen jurk willen kopen van 6000 euro omdat het hip is, maar eentje van 50 euro die vooral goed zit. Dat is mijn ding."

Die instelling wordt je vast niet in dank afgenomen door de mode-elite.

,,Nee, dat soort types halen heel nuffig hun neus op voor mij. Een blad als Esquire moet niets van me weten. Dan denk ik: ik verdien met mijn manier goed mijn brood, dus wat een of andere high end modejournalist daarvan vindt, kan me echt aan me reet roesten! Van die nuffige zure mokkels die front-row moeilijk doen en denken dat ze heel wat zijn. Die gaan naar huis en vinden een rotte appel in de koelkast en hebben van de honger geen ontlasting. Maar oh wat zijn ze hip en happening. Flikker toch op!"

Bij Van Leer geen rotte appel in de koelkast. Zijn huis straalt weelde uit. Wie binnenkomt, moet de ruimte wel even op zich in laten werken: een opgezette papegaai onder een stolp; Delfts blauwe vazen; een antieke houten sokkel en een gouden schildpad die over een groen Perzisch vloerkleed naar een van kunststof banaantjes gemaakte stoel lijkt te kruipen. In de hoek rust een oude meester tegen het enige nog onbedekte stukje muur. Hysterisch? Och.

Maar een op rommelmarkten bijeengeraapt rariteitenkabinet is het zeker niet. Er hangt werk van fotograaf David LaChapelle en Emilio Kruithof, en ook de beroemde gun-lamp van Philippe Starck en bijzettafel op vogelpoten van Meret Oppenheim zul je niet snel op Marktplaats vinden.

Net nieuw is een bijzonder werk van de Belgische kunstenaar Miguel Delie. ,,Dat heb ik net op de PAN gekocht waar ik rondleidingen mocht geven aan gasten. Ik wilde al drie jaar wat van hem kopen en toen liep ik tegen dit werk aan en was ik direct verkocht. Voor de een is het een hoop speelgoed in een kastje gemieterd, maar ik vind het kunst."

Ben je beledigd als ik zeg dat maar weinig mensen Fred van Leer zullen koppelen aan een kunstbeurs?

,,Nee, dat snap ik wel. Ik moest zes jaar geleden ook nog worden overgehaald mijn eerste kunstwerk aan te schaffen, maar ik ben een flinke verzamelaar aan het worden. Het is onzin dat je om kunst te kopen veel geld en veel verstand van kunst moet hebben. Het maakt me niets uit hoe de kunstenaar heet en uit welk jaar iets komt, zolang ik het maar mooi vind. Rembrandt is wel kunst, maar ik hoef het niet in mijn huis."

Schaam je je weleens voor jouw rijkdom?

,,Nou, al mijn facturen worden betaald door mijn boekhoudster, dus zij ziet alles. Dan voel ik me soms wel opgelaten. Zoals bij de aanschaf van een nieuw kunstwerk of als ik mijn chauffeur moet betalen. Dat ik me laat rijden voelt decadent, maar ik heb geen rijbewijs en het is een luxe waar ik alles voor zou opgeven, mocht de put op een dag opdrogen. Ik heb geen zeven kamers nodig en zit maar op één bank tegelijk."

,,Ik werk mezelf de touwtyfus, heb nooit schulden gehad en heb nooit mijn handje opgehouden bij mijn ouders. Elk fotolijstje, elk kussen, elke lamp heb ik zelf betaald. Daar ben ik ook heel trots op."

Wat is voor jou een goed leven?

Rijkdom zit hem uiteindelijk in je vriendschappen en gezond zijn. Vroeger zei ik: liever ziek in een Maybach dan in een Lada, maar inmiddels weet ik dat als je ziek bent niets er echt meer toe doet."

In 2013 werd bij jou tinnitus vastgesteld; hevige oorsuizingen door gehoorschade na een avondje stappen. Hoe beïnvloedt dat jouw leven?

,,Van de zeven dagen in de week zijn er nu vier een hel. Rechts is de piep constant en heel heftig, en links gaat het meer in een golfbeweging. Slapen kan ik niet zonder slaappillen en geluidsband, maar het beheerst niet meer mijn leven."

Veel mensen die dit hebben plegen zelfmoord, omdat het ze tot waanzin drijft. Heb jij ook met die gedachte gespeeld?

,,Ik heb me de eerste vier weken in het donker opgesloten op mijn kamer en ik zou liegen als ik zeg dat ik daar toen niet aan heb gedacht. Het is de reden dat ik mijn eerste tatoeage heb gezet. 'Let it go'. Mensen denken vaak dat het van Frozen is, maar het is mijn spiekbriefje als ik het even moeilijk heb."

Daarover gesproken: je plaatste laatst een foto waarin je schreef oudere foto's te plaatsen op momenten dat het even niet zo goed gaat. Houd je jezelf dan niet voor de gek?

,,Zo zit dit wereldje nou eenmaal in elkaar. Het is net als wat ik altijd tegen die meiden zei in Holland's Next Top Model. De opdrachtgever heeft je geboekt en die interesseert het niet hoe jij je voelt. Al is het uit met je vriendje of heb je pijn in je buik. Jij moet presteren. The show must go on. Mijn volgers willen niet een op de bank mokkende Fred."

Misschien wel. Die post kreeg heel veel likes.

,,Ja, maar ik zag van de week een YouTuber die weer aan het huilen was op zijn vlog en dat vond ik zo tenenkrommend. Ik wil voorkomen dat mensen denken: die Fred van Leer gaat ook lopen janken op zijn vlog voor de likes."

Als stylist strijdt je voor eigenheid. Is het dan niet raar dat je ervoor kiest niet volledig eigen te zijn in hoe je je naar buiten presenteert?

,,Precies, niet volledig. Je moet het zien als een taart. Een taart heeft niet voor niets partjes, want niemand eet in één keer een hele taart op. Nou ja, dat heb ik wel gedaan, maar je snapt wat ik bedoel."

Niet helemaal.

,,Ik serveer mijn volgers stukken, maar ze krijgen hem niet in zijn geheel in hun gezicht gedrukt." En je bewaart een stukje voor jezelf? ,,Precies, want ik wil zelf toch ook wat. Ja toch, schááát?!"