Ondernemer betaalt twee ton voor publiceren alternatieve Troonrede en krijgt lawine aan publiciteit

Twee ton, maar het was elke cent waard, meent Edward Belgraver. Hij kon niet langer de drang bedwingen om zijn mond te openen in de vorm van een advertentie in de krant. Wat vervolgens gebeurde, heeft Belgraver overrompeld. Een lawine van publiciteit denderde over hem heen. Media, maar ook honderden mails van mensen die tot tranen geroerd hun sympathie betuigden.

Hij moest er zijn geliefde Feyenoord er woensdag voor opgeven. ,,Veel reacties hebben we me echt ontroerd. En de hoeveelheid media die me opzocht heb ik totaal onderschat. Ik had twee kaartjes voor de wedstrijd van mijn voetbalclub Feyenoord tegen Heerenveen, maar ik ben de hele dag bezig geweest om toelichting te geven. Vanochtend ging om half 6 al de telefoon. Misschien had ik beter niet mijn nummer onder het bericht moeten zetten,” lacht Belgraver.

'Iedereen heeft de beste intenties, maar toch gaat het fout'

Verbazing is wat Edward Belgraver drijft. Verbazing over hoe regels met de beste intenties worden gemaakt, met de beste intenties worden uitgevoerd maar in dat samenspel juist ten koste gaan van alle mensen voor wie de regels zijn bedoeld. Of het nu ondernemers zijn die personeel nodig hebben of personeel dat op zoek is naar een baan.

Hij begint met een voorbeeld. ,,De grootste super in Nederland heeft in iedere vestiging iemand werken met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat doen ze met de beste intenties. Dan hebben ze bijvoorbeeld iemand met autisme in de zaak aan het werk. Die is niet in dienst van de supermarkt, maar komt via een groot uitzendbureau. De ondernemer wil zelf niet het risico lopen als de werknemer ziek wordt. Dat is te begrijpen. Dat uitzendbureau laat die werknemer twee jaar werken in de vestiging en moet daarna gaan herplaatsen, vanwege wettelijke regelingen. Ook begrijpelijk, maar super ongezond voor de werknemer, natuurlijk."

,,Heel stressvol voor iemand met storingen in het autistische spectrum. Maar het mooie is nog dat de super per uur 25 euro betaalt aan het uitzendbureau, waarvan die autistische werknemer er maar 9 ontvangt. Onder het wettelijk minimumloon, omdat iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt minder dan het minimumloon betaald krijgt. Ook weer met de beste intenties. Maar over de rug van de werknemer wordt dan 16 euro verdiend.”

De verkokering van verantwoordelijkheden tegengaan

Belgraver signaleert en analyseert. Het is de verkokering van verantwoordelijkheden, waardoor politici en werknemers heel integer zijn op kleine deelgebieden, maar niet op het grote geheel. ,,Dat zie je in allerlei ondernemingen terug. Dan wordt er heel integer gestuurd op cijfers, waardoor mensen worden vergeten. Goede bedoelingen, maar slecht gedrag.”

Door zijn bedrijf weet Belgraver waar hij over praat. Hij is in 2012 begonnen met Verloning.nl, een bedrijf dat een alternatief wil zijn voor moderne payrolling. Moderne werkers, noemt hij de mensen die via hem aan de slag zijn bij ondernemers of als zzp'er. De onderneming wil de groeiende groep modern werkenden van dienst zijn en tegemoet komen aan de behoefte om te werken zonder vast contract en onder eigen regie. Verloning.nl verzorgt de administratie en zekerheden voor modern werkenden, maar is niet betrokken bij de voorwaarden die de modern werkende met zijn of haar opdrachtgever afspreekt.

Als bedrijf omdenken en investeren in je klanten

Tijdens de coronapandemie kreeg hij goed in de gaten wat hij als ondernemer aan werknemers en andere ondernemers kan bijdragen. ,,We zijn meteen in gesprek gegaan met het ministerie om voor zzp’ers de Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers (Tozo) te mogen uitvoeren, zodat zij een veel hoger deel van hun gederfde inkomsten vergoed krijgen.

Wij vinden dat werknemers in loondienst én flexibele arbeidskrachten op dezelfde manier gecompenseerd moeten worden. Dat is nog niet zo, dus daar maken we ons hard voor. Verder hebben we versneld onze samenwerking met Sligro gelanceerd, zodat onze klanten daar boodschappen kunnen doen en drukke supermarkten kunnen vermijden. Ook hebben we de drempel verlaagd voor onze online trainingen, zodat meer mensen zichzelf nu kunnen ontwikkelen. In deze tijd moet je als bedrijf omdenken en investeren in je klanten."

Van baanzekerheid naar inkomenszekerheid

De ondernemer noemt de huidige arbeidsmarkt een 'chantabele situatie'. ,,Je krijgt pas een ww-uitkering als je ontslagen wordt, maar niet als je ontslag neemt. Dan verlies je al je rechten, inclusief opgebouwde dienstjaren. Dat wordt een complexe, juridische situatie, waarin werknemer afhankelijk wordt van zijn baan voor zijn inkomen. Dan blijf ik bij mijn baan, ook al ben ik ongelukkig. Dat is voor werknemers en ondernemers een slechte situatie.”

In zijn Alternatieve Troonrede signaleert Belgraver het probleem, maar draagt hij ook oplossingen aan. We moeten volgens hem anders kijken naar sociale zekerheden en arbeidscontracten. ,,Een arbeidsrelatie is als een liefdesrelatie: als het niet werkt, moet je uit elkaar. Niet door omstandigheden gedwongen worden bij elkaar te blijven. Dat leidt tot conflicten en burn-out. We moeten het als land makkelijk maken voor de ondernemer om mensen aan te nemen en af te stoten en we moeten het voor werknemers makkelijk maken om van baan te switchen zonder in te leveren op bestaanszekerheid. We moeten dus van baanzekerheid naar inkomenszekerheid.”

,,Ik wil 6 procent van de premie die nu naar UWV gaat gebruiken om ziekte of werkloosheid te verzekeren. Daarbij is de termijn dat je een uitkering krijgt niet gemaximaliseerd. Je krijgt het tot je pensioen, 68 jaar."

Nog eens 6 procent van het geld wordt in een persoonlijk fonds van de werknemers gestopt, als opleidingsbudget. ,,Partners, verschillende opleidingsinstituten, beheren het geld. Stel dat ze bijvoorbeeld merken dat een schoonmaker geen Nederlands spreekt. Dan kan dat scholingsbudget gebruikt worden om een cursus aan te bieden. Zo zorg je ervoor dat die schoonmaker bij baanverlies eerder aan een andere baan komt."

Niet de politiek in, want als ondernemer kun je pas echt wat veranderen

,,Stel dat we nu al weten dat stratenmakers na hun veertigste jaar fysiek het werk niet meer aankunnen en de ziektewet ingaan", schetst Belgraver. ,,Dan kunnen we alvast een opleiding aanbieden. De werknemer mag in principe niet weigeren, als hij later aanspraak wil maken op de uitkering. Maar het gaat wel in goed overleg. Er wordt gekeken waar je verdere ambities liggen. Dat is ook voor ondernemers interessant. Zo voorkom je dat je mensen moet betalen die eigenlijk niet meer op hun plek zitten."

Volgens Belgraver kan dat prima zonder dat het meer gaat kosten. ,,In mijn Troonrede geef ik al aan wat er moet gebeuren om het voor ondernemers en werknemers allemaal beter te regelen: verlaag de belasting op arbeid en verhoog de belasting op vermogen, bezit en gebruik. Dan kunnen ondernemers weer zonder risico mensen aannemen en blijft de afstand tussen rijke en arme mensen klein.”

Zijn alternatieve Troonrede heeft ook buiten de media iets losgemaakt. Belgraver pakt er een mail bij van een 70-jarige, die zich zorgen maakt over de toekomst van zijn kinderen en kleinkinderen. De Troonrede was juist een lichtpunt in de 'neo-liberale kaalslag' van de laatste decennia. En of Belgraver niet de politiek in wil? ,,Die ambitie heb ik niet. Dan moet ik mee in het systeem. Als ondernemer kan ik echt wat veranderen.”

Overheid is goed in normeren, niet in preventie en motivatie

,,Ik heb mezelf de afgelopen tijd de vraag gesteld in wat voor land ik wil wonen en werken. Het antwoord is simpel: in een land waarin iedereen gelijke kansen heeft en zelf de regie over loopbaan en inkomsten kan hebben. In een land waar welvaart eerlijker verdeeld wordt. In een land waar niet de waan van de dag de dienst uitmaakt, maar een realistische en positieve blik op de toekomst. Daar zijn we nog niet.”

Om de daad bij het woord te voegen heeft Belgraver De Grootste Werkgever van Nederland opgezet. ,,Begrijp me goed, Verloning.nl is gewoon een commercieel bedrijf, daar verdien ik mijn geld mee. De Grootste Werkgever wordt een soort van private UWV, waarin we alles organiseren voor ondernemers en werkenden. We halen het dan bij de overheid weg. Die is goed in normeren, maar slecht in preventie en motivatie. Via de Grootste Werkgever zorgen we dat werknemers zich ontwikkelen en fit zijn om de baan te doen. Dat heeft voor iedereen voordelen. Ik ben niet de allerbeste in het verzinnen van namen, dat geef ik toe, maar de naam geeft wel ons streven aan. En op zijn Rotterdams: dat gaat ons lukken.”