En weer groeit Zierikzee. En weer krimpt BurghHaamstede. Niet zo gek, vinden ze op het eiland. Als er niets te beleven valt, gaan mensen weg.
Winkeliers lappen hun ramen, Duitse toeristen dwalen ontspannen rond. Voor een maandag is het opvallend druk in Zierikzee. Elmer Lievense en Sara Emmen lopen door de winkelstraat. Hij woont bij zijn moeder in Zierikzee, zij bij haar ouders in NieuwHaamstede. "In mijn dorp is niks te doen, zeker niet voor jongeren, dus ook ik ga weg" zegt Sara. "Het leukste aan Zierikzee is Elmer, en het is een mooi stadje, maar of we hier later samen gaan wonen?" Ze kijkt Elmer aan. Die moet het ook nog maar zien. "Misschien gaan we naar een echte stad. Al is het ook fijn om bij je vrienden te wonen. Ik ken hier veel mensen."
Ook leeftijdsgenoot Jelle van Sluis, hand in hand met vriendinnetje Danielle Slatterly, weet niet of hij in Zierikzee blijft. Maar dan vanwege de omgekeerde reden. "De natuur in Engeland, waar zij vandaan komt, vind ik prachtig. Misschien ga ik daar wel naartoe. Maar eerst de havo eens afmaken en dan een paar maanden samen wonen op de zolder die mijn ouders aan het verbouwen zijn. Kijken of dat goed gaat."
Mooi stadjeEn Danielle, zij zou best in Zierikzee willen wonen. "Ik vind het een heel mooi stadje, met al die verschillende geveltjes. De sfeer is goed. Ik snap best dat hier veel mensen gaan wonen."
Verhuisbedrijf Flakkee uit Zierikzee heeft deze dagen geen verhuizingen Zierikzee in of BurghHaamstede uit. Wel andersom. Gert Busscher bijvoorbeeld, die morgen zijn spullen uit Rotterdam naar Haamstede laat brengen. "Ik ben gepensioneerd huisarts en kon in Haamstede een prachtig huis kopen met 3,5 keer zo veel grond als in Rotterdam. Vlak bij het water, waar ik zo verzot op ben."
Nu zijn huis in Rotterdam eindelijk is verkocht, kan Busscher echt verhuizen. Maar eigenlijk zit hij al een half jaar op Schouwen. "Dat bevalt uitstekend. Ja, het is stil. En wat me wel benauwt, zijn al die winkels die sluiten. De bakker die maar de heft van de tijd open is. Ik snap dat dat voor jongeren niet zo aantrekkelijk is. Als er geen winkels zijn, kun je er ook niet werken. Als jongere zou ik hier ook niet gaan wonen. Maar voor een pensionado als ik is het heerlijk. Ik ben ook nog niet zo oud dat ik dicht bij voorzieningen wil wonen. Ik wandel vaak met mijn hond en leg zo veel contact, want waar ik woon heeft iedereen een hond. Wat me ook opvalt is dat half Rotterdam hier woont. Het is ook maar een uurtje op en neer, als je de stad mist."
Dat was het geval met een bewoner van de Hogezoom, net buiten de kern van Burgh-Haamstede. "We zijn hier destijds gaan wonen voor de kinderen, maar die zijn nu groot. Ze studeren in Rotterdam, waar wij vandaan komen. Dus wij gaan terug."
Het huis staat nu twee weken te koop, de eerste kijkers komen deze week. "Ik hoop het snel te verkopen. Wat ik zeg: voor jonge gezinnen is het ideaal. Maar als de kinderen ouder worden, is het een ander verhaal."
Samen met de buurman laadt hij een aanhangwagen vol spullen, die hij al naar zijn huurhuis in Rotterdam brengt. Die buurman, Teun van Zalm, is een echte Haamstedeling. Hij heeft nooit ergens anders gewoond. "Ik ben 76 en ik kan bijna niet meer lopen, maar ik ga mijn huis niet uit. Ik vind het erg hoor, dat de winkels sluiten en dat mensen weggaan, en ik hoop echt dat er een ommekeer komt, maar ik blijf. Dan maar ver weg van voorzieningen. Mijn huis is alles wat ik nodig heb."
