Goed, knap, humoristisch, liefdevol, dapper. Het is maar een greep uit de woorden die bij Henks fans opkomen wanneer ze pogen een beschrijving van hem te geven. En niet onbelangrijk voor een barman: hij tapt prachtige pilsjes en maakt overheerlijke gin-tonics. West kon er niet omheen: deze Henk is de opper-Henk van het land. "Een hele eer,'' vindt Henk zelf.
De zoektocht van West naar 's lands Henkste Henk heeft alles te maken met de verschijning van haar nieuwste boek: Echte barkeepers heten Henk. De roman, de opvolger van haar bejubelde debuut Uitgeteld, gaat over een weinig succesvolle man die als gevolg van een persoonsverwisseling wordt aangezien voor de steenrijke Vincent de Heer. Een trekje van deze De Heer is dat hij alle barmannen steevast Henk noemt. West: "Het leek me daarom leuk om op zoek te gaan naar een echte barkeepende Henk.''
Die echte barkeepende Henk vond ze dus in Van Beek, wiens café aan de Kleiweg in 7 jaar tijd uitgroeide tot de huiskamer van de wijk. De ene dag wordt de kroeg bevolkt door sjoelende dames ('Sjoeligans'), de andere dag door voetbalkijkers en op weer een andere moment door personeel van het nabijgelegen Sint Franciscusziekenhuis. "Wie hier voor het eerst komt, verbaast zich over hoe druk het is. In die zin is het niet zo'n typische buurtkroeg met maar vier vaste stamgasten aan de bar,'' zegt Van Beek.
Van Beek heeft geen moment spijt dat hij de horeca is ingegaan, hoewel het hard werken is. In al die jaren heeft hij slechts één keer overwogen het bijltje erbij neer te gooien. In januari 2012 was dat, toen zijn café werd overvallen. Van Beek twijfelde geen moment en rende achter de gewapende overvaller aan. Na een achtervolging van ongeveer 2 kilometer wist hij hem in zijn kraag te vatten. Een stamgast hielp hem de man te overmeesteren. Het filmpje ervan, gemaakt van bewakingsbeelden in zijn zaak, werd een ware youtube-hit. "Een halfjaar later, op mijn verjaardag notabene, reed ik met mijn vriendin langs de gevangenis. Uitgerekend die dag, op dat moment, kwam hij vrij. Toen liepen de rillingen over mijn lijf. Even dacht ik: ik kap ermee, bang als ik was dat hij terug zou komen. Mijn gasten gaven mij de kracht om door te gaan.''
