Jorg Michiels (32) en zijn zus Marlon (35) namen het stokje over van hun ouders, Corné (64) en Margaretha Michiels (62). Veel familiebedrijven worstelen met opvolging, maar dat was bij KMWE Toolmanagers totaal geen issue. Jorg wist als kind al dat hij in het bedrijf zou gaan werken. ,,Vroeger woonden we nog achter het bedrijf en dan kwam ik hier met mijn skelter door de werkplaats rijden. En ik heb hier ook altijd mijn bijbaantjes gehad”, vertelt hij aan het ED.
Vader Corné voegt toe: ,,Als kleine man zei hij altijd al: ‘Ik wil papa worden’, en dan bedoelde hij natuurlijk dat hij mijn werk wilde doen. Hij was ook altijd geïnteresseerd in de nieuwe machines.” Twaalf jaar geleden begon Jorg als vaste kracht bij KMWE Toolmanagers, eerst als verkoper en later als verkoopmanager. Sinds 2019 maakt hij samen met Marlon deel uit van het managementteam van het bedrijf. Vanaf augustus heeft hij de functie van algemeen directeur overgenomen van zijn vader.
Van verpleegkunde naar HR
Voor Marlon was het minder vanzelfsprekend dat ze in het familiebedrijf ging werken. ,,Ik heb verpleegkunde gestudeerd en heb eerst nog een tijd als zodanig gewerkt. Die ruimte was er gewoon, om mijn eigen pad te kiezen. Negen jaar geleden heb ik de overstap gemaakt naar KMWE Toolmanagers. Daar heb ik de afdeling personeelszaken (HR) opgezet, want die bestond toen nog niet. En nu zorg ik voor onze 47 medewerkers.”
Ze heeft ook getwijfeld of ze samen met haar broer het bedrijf wilde overnemen. ,,Ik vind het een grote verantwoordelijkheid tegenover het personeel en de familie. Maar uiteindelijk dacht ik toch: ‘Jorg en ik gaan dit samen doen en dit kunnen wij’. En dan niet alleen wij samen, maar het hele team, want we doen het echt samen met onze medewerkers. Zonder hen zijn we nergens.”
Vader Corné: hulp en advies op de achtergrond
Helemaal afscheid nemen van de zaak deed vader Corné echter nog niet. ,,Op de achtergrond blijf ik meehelpen en advies geven.” Maar de afgelopen twee maanden kwam hij niet op de zaak. ,,Dat was goed voor ons, om echt even zelfstandig het bedrijf te draaien, maar ook voor de werknemers”, zegt Jorg. ,,Zo zagen ze meteen dat er echt wel iets veranderd is en dat ze voortaan bij mij en Marlon terechtkunnen. Corné had er geen moeite mee: ,,Het was een mooi moment om op vakantie te gaan.”
Moeder Margaretha (62) deed tot voor kort de administratie en ondersteunt Marlon nog bij de HR. Ook zij trad per augustus meer naar de achtergrond. Ze heeft van het gezin de langste staat van dienst binnen de gereedschappenfabriek die werd opgericht door haar opa en daarna door haar vader werd overgenomen. ,,Ik werk al sinds mijn zeventiende in het bedrijf in de administratie en dat ben ik eigenlijk altijd blijven doen, ook toen ik kinderen kreeg. Dat vond mijn vader ook heel mooi, dat ik gewoon bleef doorwerken. Toen ik Corné leerde kennen, heeft mijn vader er op een gegeven moment ook voor gezorgd dat hij in het bedrijf kwam.”
Corné had eigenlijk andere plannen. ,,Ik was automonteur en wilde het bedrijf van mijn oom overnemen, maar mijn schoonvader zei: ‘Nee, je moet bij ons komen werken’. Ik heb er goed over nagedacht en aangezien ik commercieel en technisch ben aangelegd, besloot ik toch voor het bedrijf te kiezen.”
‘Conflicten hebben we eigenlijk nooit’
Familiebanden kunnen zowel een kracht als een zwakheid zijn binnen een familiebedrijf, maar conflicten zijn er volgens alle gezinsleden eigenlijk nooit. ,,Er zijn wel eens meningsverschillen, maar dan praten we erover. Het komt dan nooit voor dat we er nog weken boos over zijn. Ondanks dat we elkaar elke dag zien, gaat het eigenlijk heel goed”, vertelt Corné.
Wat ook helpt is dat Marlon en Jorg nooit rechtstreeks onder leiding van hun ouders hebben gewerkt. Corné vertelt: ,,Mijn schoonvader heeft dat ook altijd zo bij mij gedaan. Zo ontstaat er ook nooit het idee dat iemand wordt voorgetrokken en ben je echt een medewerker in het bedrijf. Je moet van de grond af laten zien wat je waard bent en waardering verdienen van de medewerkers.”
Dromen over een vijfde generatie
De komende jaren runnen Jorg en Marlon het bedrijf, maar stiekem wordt er, in elk geval door Corné, al gedroomd over de vijfde generatie in het bedrijf. Al is dat nog ver weg. De zoontjes van Marlon (1 en 3 jaar) rijden nog niet met hun skelters door de werkplaats. Daar zijn ze nog veel te jong voor. ,,Bovendien wonen we tegenwoordig niet meer bij het bedrijf”, zegt Jorg. Corné heeft wel een oplossing: ,,Je moet ze gewoon meenemen zodat ze hier kunnen rondlopen.”
