Gideon Borman zijn ode aan de helden: van zorgverlener tot ondernemer

Of het nou op social media gebeurt of vanaf balkons: ze worden toegejuicht. Niet lang na het coronavirus steekt ook de hulde voor de zorgverlener de kop op. Terechte helden zijn het. Maar dat waren ze natuurlijk altijd al. Dat kan niet vaak genoeg gezegd worden.

Tijdens een van de eerste klussen na mijn hartstilstand krijg ik de kans om mijn eigen redders persoonlijk te bedanken. De zorgverleners die de reanimatie overnamen van mijn vriendin, die haar steunden toen ze er in de doodse stilte alleen voor stond. De mensen die mij terug het leven in haalden.

Post-it Man

In mijn hoedanigheid als Post-it Man word ik gevraagd om, gekleed in een overall vol gele memoblaadjes, complimenten uit te delen aan alle hulpverleners van Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond. De avond is een eerbetoon aan het werk van alle hulpdiensten. Wanneer de organisatie hoort van mijn levensreddende ervaring met politie, ambulance, brandweer en 112, wordt er in het programma een moment gecreëerd waarop ik mijn redders kan ontmoeten en bedanken. Het is een bijzonder, intens en helend weerzien, wetend dat we elkaar eerder hebben ontmoet, maar ik toen níet in de gelegenheid was ze de hand te schudden, te omhelzen.

Ik dacht dat deze mannen en vrouwen, die met hun werk zo’n essentieel verschil maken, soms zelfs tussen dood of leven, dagelijks overladen worden met erkenning en bedankjes. In de praktijk blijkt dat zelden het geval. Hulpverleners vooraan in de keten horen doorgaans niet van de afloop. In mijn geval passeerden er maanden van revalideren en aansterken voor ik mijn dankbaarheid naar de betrokken hulpverleners kon terugkoppelen. Meestal gebeurt dat niet meer.

Tussen alle klappen die de coronacrisis uitdeelt is het goed om te zien dat op dat vlak een stuk bewustwording groeit. Dat er meer waardering ontstaat voor de mensen die zich sterk maken in tijd van nood. Verplegend personeel, onderwijzers, creatieven en last but not least ondernemers.

Urbanus

Het virus brengt me op nog een manier bij mijn andere helden. In de extra tijd die ik thuis doorbreng heb ik mijn kast heringericht. De nieuw gekluste planken bieden plaats aan mijn Urbanusstrips. Als twaalfjarig ventje ontdekte ik het oeuvre van de Belgische komiek. De beeldverhalen worden mijn creatieve brandstof, Urbanus en tekenaar Willy Linthout mijn artistieke helden. Ik teken de plaatjes na, verzamel originele prenten en lever uiteindelijk bijdragen aan de scenario´s van een tweetal boeken (nr. 72 en 86 uit de reeks) en decors voor theatershows. Met Linthout en Urbanus ontwikkel ik een waardevolle vriendschap. Gaandeweg laat ik de Urbanuskarakters los en zet mijn creativiteit in om mijn eigen verhaal te vertellen, in vrij werk en in opdracht.

Een tastbare plek voor mijn helden

Terwijl ik mijn schroeftol opberg en mijn collectors-items etaleer, voel ik hoe fijn het is een tastbare plek in te richten voor mijn helden. Niet zozeer om me in blinde bewondering of materialisme te verliezen. Maar om me te omringen met wat me enthousiasmeert, waar m´n hart sneller van gaat kloppen. Ik merk hoe voedend het is om in deze tijd, waarin een hoop zekerheden wankelen, te weten waardoor ik gemotiveerd blijf.

Ik nodig je uit om je af te vragen wie jouw helden zijn. Welke plek geef je hen in je dagelijkse omgeving? Maak eens een lijstje met 5 van je helden. Dat kunnen fictieve karakters zijn, zoals Batman, maar ook beroemdheden of mensen uit je dagelijkse omgeving, bijvoorbeeld een wijze grootouder of inspirerend mentor. Hoe hebben ze jou geholpen te komen waar je nu bent? Welke eigenschap neem je van hen mee? Denk aan een moment afgelopen week waarop je jezelf hebt overwonnen. Welke eigenschap van welke held heeft daar aan bijgedragen?

Sta hier over een week nogmaals bij stil.

Zo mag je de held in jezelf erkennen. Daarvoor hoef je niet per se levens te redden; elke stap uit je comfortzone telt. Ik zie ondernemers die hun diensten in korte tijd volledig hebben gedigitaliseerd, coaches die voor het eerst sessies via Zoom doen, thuiswerkers die zich tóch weten te concentreren tussen hun thuisscholende kroost, carrièretijgers die zich berusten in een noodgedwongen adempauze. Deze tijd wordt ieder van ons aangesproken op zijn eigen kwaliteiten. Daar mag je bij stil staan, dat mag gevierd worden.

Heb oog voor je successen en zet ze in de spotlight. Dus vanaf nu: naast hulde aan alle hulpverleners ook hulde voor de held in jezelf!

Dit is helaas voorlopig mijn laatste blog op deze plek. Dank aan alle lezers. Jullie zijn van harte uitgenodigd mij te blijven volgen op Instagram (@gideonborman) en LinkedIn.